Ozijona fikrimcha Turkiyadagi qardoshlarimizni bunchalik Vatanparvar bo'lishlarini sababi, yaqinlargacha Vatanlarini himoya qilish uchun turli xil urushlarga qatnashganliklari, deb o'ylayman. Hatto xozirgi kunda ham PKK degan partiya a'zolari-(bosh balosi) terroristlarga qarshi kurashda kunora Vatan avlodlari shahid etilyabdi.
1915-1916 chi yillarda Turkiya umuman Yevropa o'lkalari tarafidan "bo'linib olinayotgan" edi.
Xozirgi kundagi taqvim (kalendar)ni har sahifasida falon yil, falon kun İstambulni, Ankarani, İzmirni vhk qutqarilishi, degan so'zlarni ko'ramiz.
Hatto 1920 chi yilda İstambul-Yunonlar tarafidan qurshab olingandi. Mahshur yozuvchi O'mer Seyfettin İstambulni qurshov ostida ko'rgani uchun qattiq kasalga duchor bo'lib, vafot etadi.
Xozir agar shu yerda urush bor, desangiz, ishoning 90% Turkiyaliklar qo'liga qurol olib, jangga otlanadi. Ohirgi marta shunday urush 1974 chi yilda Kiprda bo'lgan ekan. Shunda butun Xalq bir bo'lib, urushga borgan ekan.
Bu tuproqlarni Turkiyaliklarga bu asr boshida Alloh qaytib berdi, deyishadi, chunki to'rt tarafdan dushman kuchlari ojiz tushgan Turkiyaga qarshi.
Shunday paytda Turkiya İstiqlol marshi yoziladi. Xalqqa, askarga ma'naviy kuch berish uchun.
Turklarda bir so'z bor: "Rabbim bu Millatga yana bir marta İstiqlol marshi yozdirmasin", degan.
İstiqlol marshini Ruscha va Turkchasi:
Turk tilidagi marsh asosan Usmonlicha so'zlardan iborat bo'lganligi uchun Rus tilidagi tarjimasi soddalashtirilgan matndan iborat.
Лриблизительнс‹й русский перевод
Ае бойсс, не исчезнет в небе флаг,
Лока в стране есть хоть один очаг.
Флаг мне и моей наяии звезда.
Тс‹ не сгоришь под небом никогда.
Ае хмурьсс, флаг, коль люди под тобой,
А улс‹бнись, ведь мой народ — герой.
Лрости, что в битвах кровь он не берёг,
Свобода — право всех в чьём сердяе бог.
Ае бойсс, яепь не стиснет стих рук,
Длс света солняа не найти препон.
Я всё снесу, хоть горс‹ встанут в круг,
Леретеку и через горизонт.
Ае бойсс вос — монстр Европс‹ лют,
Ао не задушит волю вой химерс‹
И туп его гнилой последний зуб
И с‰ит в груди есть — истиннас вера.
Ае пустим братьс, монстра на порог
И грудью отразим напор бесчестьс.
А ождатьсс днсм, что предсказал нам бог
И может бс‹ть чуть раньше и не счесть их.
Ае просто по земле гулсй, а знай
Сколь предков в ней лежит без погребеньс.
Тс‹ — сс‹н падших жертвой, дух их не предай,
А ай не менсй за все мирс‹ твореньс.
Ае жертва пасть за землю — долг и честь.
Сожми рукой, жертв кровь струитсс.
Бог всё возьми и жизнь, и всё что есть,
Ае дай мне лишь с землёю разделитьсс.
У моей души лишь одна просьба к богу
Ае допусти, чтоб рука врага коснулась места молитве
пусть сзан
всегда будет звучать в моей стране
И тогда коснетсс лбом земли даже мой надгробнс‹й камень, если он будет
Мои кровавс‹е слёзс‹ будут струитьсс из каждой ранс‹
Вс‹йдет из земли мос бестелеснас душа
Может бс‹ть, мос голова подниметсс и коснётсс неба
А азвевайсс славнс‹й флаг
Лусть будет кровь прос‰ена ему
Уже никогда не исчезнет мой флаг и мой народ
Освобождение — право моего народа, которс‹й молитсс богу!
Turk tilida:
Korkma, sönmez bu şafaklarda yüzen al sancak;
Sönmeden yurdumun üstünde tüten en son ocak.
O benim milletimin yıldızıdır parlayacak;
O benimdir, o benim milletimindir ancak.
Çatma, kurban olayım çehreni ey nazlı hilal!
Kahraman ırkıma bir gül! ne bu şiddet bu celal?
Sana olmaz dökülen kanlarımız sonra helal,
Hakkıdır, Hak’ka tapan, milletimin istiklal!
Ben ezelden beridir hür yaşadım, hür yaşarım.
Hangi çılgın bana zincir vuracakmış? Şaşarım;
Kükremiş sel gibiyim, bendimi çiğner aşarım;
Yırtarım dağları, enginlere sığmam, taşarım.
Garbın afakını sarmışsa çelik zırhlı duvar,
Benim iman dolu göğsüm gibi serhaddim var.
Ulusun, korkma! Nasıl böyle bir imanı boğar.
«Medeniyyet!» dediğin tek dişi kalmış canavar?
Arkadaş! Yurduma alçakları uğratma sakın!
Siper et gövdeni, dursun bu hayasızca akın.
Doğacaktır sana vaadettiği günler Hak’kın;
Kimbilir, belki yarın, belki yarından da yakın.
Bastığın yerleri «toprak» diyerek geçme, tanı!
Düşün, altında binlerce kefensiz yatanı.
Sen şehit oğlusun, incitme, yazıktır atanı;
Verme, dünyaları alsan da bu cennet vatanı.
Kim bu cennet vatanın uğruna olmaz ki feda?
Şüheda fışkıracak toprağı sıksan, şüheda!
Canı, cananı, bütün varımı alsın da Hüda,
Etmesin tek vatanımdan beni dünyada cüda.
Ruhumun senden, ilahi şudur ancak emeli;
Değmesin mabedimin göğsüne na-mahrem eli!
Bu ezanlar ki şahadetleri dinin temeli,
Ebedi yurdumun üstünde benim inlemeli
O zaman vecd ile bin secde eder varsa taşım;
Her cerihamdan, ilahi, boşanıp kanlı yaşım,
Fışkırır ruh-i mücerret gibi yerden naşım;
O zaman yükselerek arşa değer belki başım!
Dalgalan sen de şafaklar gibi ey şanlı hilal;
Olsun artık dökülen kanlarımın hepsi helal!
Ebediyyen sana yok, ırkıma yok izmihlal.
Hakkıdır, hür yaşamış bayrağımın hürriyet;
Hakkıdır, Hak’ka tapan milletimin istiklal!
