So’ngra shivir-shivir yana davom etajak:
--Falon kishi vasiyatini yozdiribdi!
Undan keyin aytiladigan gaplar shu:
--Tildan qoldi, kelgan-ketgan do’stlarini tanimayotir!
Bu asno sen tinmay ingrab, ajal terlarini to’kajaksan. Endi bu dunyodan ko’chib ketayotganingni anglayajaksan. Ko’zlaring shiftga tikilajak, tiling tutilajak, ilgari gumon qilgan narsalaring to’g’riligi yuzaga chiqajak.
Yaqinlaring sening yoningda yig’layajaklar. Senga tepangda turgan odamlarni ko’rsatajaklar:
--Bu o’g’ling falonchi, bu ukang pismadonchi"¦-derlar.
Lekin sen gapirolmaysan: tiling tutilgan, og’zing hech ochilmaydi. So’ngra Allohning hukmi keladi, ruhing badaningdan ayriladi, ko’klarga yuksali ketadi. Keyin do’stalring va yaqinlaring kelishadi, kafaningni tayyorlaydilar, qabring tepasida kafaningdan tutib, dast ko’taradilar va lahadga qo’yadilar. Keyin ziyoratchilarning keti uziladi, seni ko’romaydiganlar o’limingga sevinadilar va bir "œuh" tortadilar. Vorislaring mol-mulkingni bo’lishib olishga kirishadilar, sen omonat sifatida amallaring bilan yuzma-yuz qolajaksan.

Dunyo, Alloh yaratgan dunyo, agar biz dunyo deb faqat nafsdan iborat narsalarni tasavvur etsak u qanchalik haris va bema’nodir, agar u Rabb taolo yo’lida bo’lsa u qanchalar chiroyli, lazzatlarga to’la, baxtini butub vujud bilan his qilinadigan ne’matdir.
Ey insonlar, nima uchun bu dunyoda bir burdalik yemishimiz uchun har qanday azobga chidab turamiz, ikki ko’zimiz shu narsada, butun e’tiborimiz shu narsada bo’ladiyu, bizni yaratgan, qanchadan-qancha ne’matlarni bizning ihiyorimizga berib qo’ygan Tangrimizni yod etmaymiz, aytingchi agar pulingizni bir joyga qo’yib qo’ygan bo’lsangiz, qaytib shu joyga kelguncha shu pul haqida necha bor o’ylaysiz, nechta odamga bu haqda gapirib ham o’tasiz, lekin o’zingizni O’zigagina ibodat qilishligimiz uchun yaratgan Tangri haqida shunchalar o’ylab, shunchalar o’zgalarga gapirasimi?! Yo’q, albatta, bizga hali bor deydilar, hali yoshmiz, nega siz umringiz qancha belgilanganligidan habaringiz bormi, yoki JANNAT KALITI cho’nchagingizdami,bamdodni o’tkazib bemalol uxlab yotasiz, dunyo uchun besh vaqti farz bo’lgan namozingizni esingizga ham olmaysiz?! Hatto Alloh taoloning Rasuli, butun olamlar sarvari Rasululloh s.a.v. ham o’ng tomonimdan so’limga qaragunimcha tirikmanmi yo’qmi bilmayman deya qo’rqib yatganlar, ular jannat kalitiga ega edilar, shunday ersada Allohdan azobidan qo’rqib muntazam ibodat qilar edilar, bizchi, dunyo uchun(o’qish, ish, uy yumushlari, bozor , kin ova boshqalar) vaqtimizni o’tkazamiz, shaytonga qarshi chiqishga kuchimiz yetmaydi.
Ey odamlar, bizga nima bo’ldi, nega atrofdagilarga o’zimizga ravo ko’rgan narsani-ilm o’rganishlikni ravo ko’rmaymiz, nega o’zimiz o’qib o’rganamizu o’zgalar ham o’rganyaptimi deb o’ylamaymiz, bir islomiy kitob olamizu, faqat o’zimizni o’ylaymiz, o’zimiz o’qishimiz uchun olamiz, nega shuni o’zgalarga ham olsakchi, ular ham o’qisinlar, ko’chada har
turli keraksiz narsalarga sarflamasdan,qornimizni hadeb to’ydiravermasdan sal tejab, shularning o’rniga foydali ishlar qilaylik, ahir hamma ham jannatga tushgisi keladi. Zamonni ayblaydilar, zamonni ayblamang deyilgan, nega ayblaymiz zamonni, nima haqqimiz bor uni ayblashga, undan ko’ra zamonni to’g’irlaylik, odamlarni insofga-to’g’rilikka chaqiraylik, nega ular tikka gunohga ketaptilar?! Biz o’zimiz ilmdan oz bo’lsada bahramandmizu, lekin shu ilmni o’zgalar bilan o’rtoqlashishdan cho’chiymiz, yoki iymanamiz, nega , Allohning haq dini bo’lmish Islomni gapirishdan uyalaylikmi, also!
Birodarlar, ilmdan bebahra insonlarni ilm o’rganishlarida ko’mak beraylik va ularning qalblarini Alloh muhabbati bilan to’ldiraylik!!!

Muslimasubh yozadilar:

Ibodat"¦
Alloh taolo kunlarni,unind ketidan quvib kelguchi tunlarni yaratdi.Bir kun 24 soatga teng, shu 24 soatning har birida 60 daqiqa , har daqiqada 60 soniya bor. Qarang, bir kunimizni agar shunday hisob bilan hisoblasak qanchalik uzun hisoblanar ekan?! Alloh taolo har kuni 5 vaqt namozn farz qildi, bir kunlik namozga o’rtacha 1 soat atrofida vaqt ketadi, ana boring 1.5 soat ham ketsin deylik, bir kunda 24 soat bor desak, shundan 1.5 soatigina ibodatimizga, farz qilingan namozlarga ketarkan, qolgan vaqtimiz esa dunyo g;amida o’tarkan. Birodar, bir o’ylab ko’ring, bizni yo’qdan bor qilib qo’ygan, qornimizni to’q qilib rizqimizni berib qo’ygan, aql berib butun mavjudotdan ustun qilib qo’ygan, hatto farishtalarini ham sajda qildirgan Alloh taologa 24 soatdan atigi 1.5 soatgina ibodat qilar ekanmiz, bu insofsizlik emasmi bir tomondan, axir o’ylab ko’ring, siz bir robor yaratdingiz deylik, uni bepul ovqatlantirsangiz , hamma aytganlarini bajo keltirsangizu, u sizning buyrug’ingizni bajarmasa, siz bunga qanday qarar edingiz, o’ylab ko’ring, albatta chiroyli qilib javobini bergan bo’lardingiz, lekin Alloh taolo yana umr-muhlat ham berib qo’yibdiku, shu 1.5 soatlik ibodat-namoz nahotki bu dunyo uchun qilayotgan ishlaringizdan afzal bo’lmasa. Birodar, bilasizmi, sizning namoz o’qish yoki o’qimasligingiz Qudrat egasi bo’lgan Zotga xech qanday foyda ham , ziyon ham yetkaza olmaydi, bu siz uchunku ahir, oxiratda yuzingiz yorug’ bo’lsin deb farz qilinganku ahir, nahot tushunib yetmasangiz?!

Alloh taoloning mehribonligini qarangki, uU bizlarga Payg’ambarlar yuborib, yana bizni ummatlar ichida afzal qilib, oz’ farzlarini ochiq bayon etib, agar amal qilmasak halok bo’lajagimizni O’z kitoblarida aytdi, lekin shunda ham biz ibodatda sustkashlik qilamiz. Endi tasavvur qiling, agar Alloh taolo bizni ogohlantirmasdan, Payg’mabarlar yubormasdan, qiyomat kuni kelganida , sizga aql-idrok berilgan, o’z aqlingiz bilan topmadingizmi, sizni yaratdimmi , menga ibodat qilish sizga farz bo’ladi, o’zga narsalagayetgan aqlingiz shu narsada sustkashlik qildimi, desa unda nima qilar edik? Yo’q Mehribon-Rahmon bizga o’z farzlarini ayon qildi, nahotki shunda ham aql ishlatmasak?
Siz xech o’ylab ko’rganmisiz, namoz nima uchun zarur deb, nahotki siz o’z aqlingiz bilan o’ylab ham namoz o’qimayotgan bo’lsangiz, ahir sizni mukammal inson qilib yarata olgan Alloh sizdan-da aqlli emasmi, nahotki uning buyurgan buyrug’i, oxiratdagi azoblardan ogohlantirishlar sizning aqlingiz bilan o’ylaganda noto’g’ri bo’lsa, unda siz ham kichik insonga o’xshagan, mayli undanda kichik bir hoshorat yoki mayli bir gul yaratib ko’ringchi. Yo’q, also bunday qilolmaysiz hech qachon, mana ayonku Allohning eng oli Zot ekanligi, shunday ekan avvalu-oxirni bilguchi Zotni aytganini qilmaysizmi, axir u siz bilmagan narsalarni biladiku?!
Birinchi sajdaga bosh qo’ygan insonlardan so’rang, ular qanday hissiyotni boshlaridan kechirgan ekanlar, buningdek hissiyot dunyoda yo’q, uni hech izlab topolmaysiz, bu hissiyot yakayu yagonadir, chunki bu faqat Alloh taologagina izhor etiladigan hissiyotdir!

Baxt"¦

Birodar, bilaman siz ham hamma qatori baxtli bo’lishni, orzularingizga erishishingizni, niyatlaringiz ro’yobga chiqishini istaysiz, chin ko’ngildan qilasiz bu niyatlaringizni, to’g’rimi? Endi sizga savol, ho’sh, nima deb o’ylaysiz, shu baxtga sizni kim erishtiradi, o’zingiz yelib-yugurib erishasizmi, yo’q , uncha ishonarli javob emas, chunki nohaqlik qilib og’zingizdagi luqmangizni ham olib ketguchi sizdan-da kuchliroq odamlar bor, qarang demak kuchli odam zo’r bo’larkanda, uni istagani bo’larkan,chunki u kuchli, har kimni yenga oladi, endi bir fikr qilingchi, shu kuchlilarni yaratib qo’ygan kim o’zi, qarang , demak siz o’ylagan kuchlilarning ham kuchlisi bor ekan, u qanday zot ekan, U sizni yo’qdan bor qilgan , har narsaga Qodir bo’lgan, birgina "œbo’l" so’zi birlan barcha ishlarni yarata oladigan Tangrimiz-Alloh taolodir, U o’sha siz oylagan kuchlilarning eng kuchlisidir! Demak, boya aytganimizdek doim kuchlilarning aytgani g’olib keladi desa, demak Alloh taoloning aytgani hamisha g’olib ekanda, ha bunga shubha ham yo’q, o’ylab ko’ringchi, bu degani hamisha Alloh taoloni xohishi bo’ladi deganimasmi?! Shunday ekan, demak biz biror bir narsaga erishmog’imiz uchun, o’zimizdan kuchliroqlarni yengishimiz uchun biz Unga iltijo qilarkanmiz, chunki Ugina har narsaga Qodir va bizning istagimizni ro’yobga chiqarhuchi ekan, siz orzu-niyatlaringizga erishishingiz uchun unga iltijo qilasiz:"Allohim, niyatimga yetkazgin, O’zing har narsaga Qodirdirsan!" Hosh, o’ylang birodar,kimdir sizga bir iltimos bilan kelsa, lekin u sizning avvalgi buyruqlaringizni bajarmagan bo’lsa siz uni iltimosini qabul qilasizmi, yo’q, siz uni hatto ko’rishni ham xohlamaysiz, nega endi mani xohishimni qilmaydiyu man unikini qilamanmi deb o’ylaysiz, to’g’rimi? Unda, o’zingiz aqlan aytingchi, Alloh taolo sizning istagingizni ro’yobga chiqarishi uchun siz uni aytganlarini qilishngiz lozim emasmi, hozir aytganimizdek qanday qilib Uning buyruqlarini-farzlarini ado etmay turib o’zingizni istagingizga erishmoqchisiz hayronman, bilasizmi nima, Alloh siz uning farzlarini bajarmasangiz ham , dunyodagi eng katta istagingizni-umringizni berib qo’yibdiku, shuni o’zi uchun siz unga qanchalar ibodat qilishingiz kerak, shuni xech o’ylaganmisiz?

Birodar, ikki dunyoda baxtli yashashni istaysiza, unda Avvalu-Oxirni bilguchi Alloh taoloning farzlarini ado eting, ularning o’zi sizni jannatga yetaklaydi, siz bu dunyoda ham, u dunyoda ham baxtga erishasiz, InshaAlloh!
Mayli, sizga bir maslahat, bir kun tahorat oling, dunyo o’ylarini o’ylamang oz vaqt, keyin pok holda joynomoz ustiga o’tiring, qarshingizda Alloh turibdi deb tasavvur qilingda, boshingizni sajdaga qo’ying, uch bora "œSubhana rabbiyal a’la" deb,shunda hayol bilan "œEy ulug‘ Robbim, Sen butun nuqsonlardan poksan" deb butun vujudingiz bilan sajda qiling, Allohni huddi qarshingizda deb tasavvur qiling, keyin sajdadan bosh ko’tarib o’tiring, va yana sajdaga borib boyagi so’zlarni takrorlang, faqat chiqn ko’ngildan, butun vujudingiz bilan manga dunyoda eng yaqin Zot, manga baxt berguvchi, niyatlarimga yetjazguchi, eng Mehribon Zot qarab turibdi deb tasavvur qiling, keyin boshingizni ko’tarib ozgina o’ylang Alloh haqida, mana shu vaqtda Alloh deburguchi yuragingizning butun vujudingizga tarqatgan sevinchini his qilasiz, siz keyin bu onni juda so’g’inasiz!
Banda Allohga qarab yursa(y’ani din ahkomlarini sekin-sekin o’rgana boshlasa,ularga amal qila boshlasa) Alloh taolo u tomonga yugurib kelar ekan. Balki sizning bu birinchi sajdangiz Alloh taoloning sizga nazarini tushurib, uning siz tomonga yugurib kelishini nasib aylar va butun olamlardan topilmas u dunyodagi Jannat bo’g’laridan siz uchun joy ajratar!!! InshaAlloh!

O’lim…

O’lim nima, siz o’lim deganda nimani tasavvur qilasiz, albatta harakatsiz-ojiz holda yaqinlarinig yig’isi ostida zim-zimiston, qop qorong’u, o’zingizdan boshqa xech kim bo’lmagab bir tuproq ichiga kirish? Aytingchi , dunyoda o’lmagan odam bormikin, siz xech eshitganmisiz bu haqda, yo’q, hamma o’ladi “Har bir jon o’limni totguvchidir”, bu Alloh taoloning so’zi, mana qarang hozirning o’zida Allohning so’zi haq ekanligini ko’ryapmiz, demak o’limdan keyingi holatlar ham rost ekanda, chunki u ham Allohning so’zlariku, to’g’rimi, qabr azobi, qilingan ishlar hisobi, birinchi so’raladigan namozlar va hokozolar!
Alloh avvalu-oxirni biladi, u har bir jonning o’lim kunini belgilab qo’ygan , undan o’zga kim biladi, insonlarmi, yo’q, agar shunday bo’lganida ayrim odamlar hor bo’lib o’lib ketmasdilar, unga tayyorgarlik ko’rardilar, demak bundan ko’rinib turibdiki, xech kim o’z o’limini bilmaydi. Unda sizga bir savol, agar o’limingiz qachon kelishini bilmas ekansiz, siz unga tayyormisiz? Qarang, to’y qilyapsiz, unga tayyorgarlik ko’rasizmi, albatta , mehmonlar kelishiga hamma narsa taxt bo’lish kerak, chunki uyalib qolasiz bo’lmasa ular oldida, o’qishga kirmoqchisiz, unga kirish uchun tayyorgarlik ko’rasiz, chunki agar tayyorlanmasangiz yiqilishingiz turgan gap, yoshingiz katta bo’lyapti, hali oila qurishingiz kerak, yoshingiz katta bo’lyapti, hali oila qurishingiz kerak, buning uchun yetarlicha narsalardan bohabar bo’lishga(o’qish,ish) harakat qilasiz, chunki ertaga bir oilani tebratish kerak yoki bir oilada farzandlarni chiroyli hulqda tarbiyalash kerak, siz bularning hammasizga tayyorgarlik ko’rasiz, lekin o’lim ham huddi shunday narsaku, faqat bu ishlardan farqi unda siz faqat yolg’iz o’zingiz javob berasiz, sizga to’y,o’qish va oilada yordam bergan odamlar yo’q bo’lishadi, siz hamma yukni o’z yelkangizda ko’tarib qabrga borasiz, ikkinchi farqi esa sizga to’y va imtihonning qachon bo’lishi ayon , aniq sanasini ham bilasiz va bir necha kun oldin bunga tayyorgarlik ko’ra boshlaysiz, lekin o’limning qachon kelishini bilmaysiz, ayrimlaga o’xshab bir soat oldin kulib yurib ozginadan keyin birdan yurak porogi bo’lib o’lib qolmasligingizga kafolat bera olmaysiz to’g’rimi, o’lim birdan kelib olob ketib qoladi o’sha zim-zimiston qabrga. U yerda nima bo’ladi, bu qabr azobining qanchalar qattiq va shavqatsiz ekanligi yozilgan hadislardan , ya’ni bizni yaratgan Zot yuborgan Rasululloh s.a.v. keltirgan so’zlardan bilasiz. Agar namoz o’qimagan banda bo’lsa qabri shunchalik tor bo’ladiki,hatto qobirg’alari ham bir-biriga aralashib ketar ekan, azob farishtalari kelib qattiq azob berishar ekan, endi o’sha zimistonda o’zingizni tasavvur etib ko’ring, xech kim yo’q, bir ko’zi ko’r, qulog’I kar bir katta farishta qo’lida uzun gurzi bilan keldi, gursining uradigan tomoni ignalarga tola, u sizni ko’rmaydi ham , baqirsangiz eshitmaydi ham!

Agar qabr azobiga dosh bera olaman desangiz, maning sizga yatadigan boshqa so’zim yo’q, chunki bilaman Allohdan o’zga xech Zot qabr azobidan halos etolmaydi. Lekin agar o’zingizni o’ylab, qabr va do’zax azoblaridan halos bo’lay desangiz o’lim haqida o’ylang, ko’p o’ylang, qop-qorong’u zimistonda yotgan holingizni va qabr azobi qo’rqinchlarini, birodar sizni birodarim deb yozaman shu so’zlarni , siz ham bilng deb yozman shu so’zlarni, mani sizning amalingiz qabrdan halos etarmikin, o’ylab ko’ring, siz amalingiz faqat siz uchun kerak bo’ladi, mani qabrimda sizning amalingizmanga zarracha yordam bermaydi, man hammamiz mo’min bo’laylik deb, sizni islom yo’lida birodarim deb aytyapman bu so’zlarni, sizga undek azoblarni ravo k’rmaganim sababli aytyapman bu so’zlarni, bir o’ylab ko’ring bu haqda!
O’limni o’ylang hamisha, bu o’y sizni saodatga yetaklaydi!

Behzodbek:

Yozganlarizdan judayam ta'sirlandim, xuddi menga qarata aytilayotgandek, qo'rqib ketdim.

Ha, o'limga tayyorgarlik ko'rmayapmiz. Hammamiz musulmonmiz, deb jar solamiz, hatto, o'lim nima, undan keyin nima bo'ladi, juda yaxshi havas qilgulik ilmga ham egamiz. Lekin amal-chi?

Ba'zan o'zimning ahvolimga qarab o'zimga-o'zim savol beraman?

Xudo bormi? Bor.

Unga ishonasanmi? Ishonaman.

Qabr azobidan, Qiyomat dahshatlaridan, Jahannamdan xabaring bormi? Bor.

Allohning gunohkorlarni jazolayman, degan so'zi bor, bilasanmi? Bilaman.

Yuqoridagilarning haqligiga zarracha shubhang bormi? Yo'q.

Unda nega butkul o'zingni Haqqa topshirmaysan? Nima yurish bu? Agar zarracha shubhang bo'lmasa, seni komil Islomda yashashdan nima to'syapti? Nega hanuz amallaringda, o'y-xayollaringda johillikning asoratlari mavjud?

Bilmayman.

Mening ruhim g'alati. Bir iymon zavqidan to'lib toshadi, bir gunohga o'ralib, xomush tortadi, hatto bu dunyoni tark etgisi keladi.

Inson ojiz, Alloh xohlamasa, u hech narsa qila olmaydi, hech narsa. Zalolatga ketish hech narsa emas, lahzada iymondan ayrilib, tandan jon chiqib murtad bo'lib o'lib ketish ehtimoli yo'q emas. Qalb o'zgaruvchandir. Lekin Alloh bor ekan, u mo'minlarni hifz etadi. Men o'zimning ojizligimni, haqirligimni his qilganim sari Allohning buyukligini, azamatini yanada tanib boryapman.

Men namunali musulmonman, deyolmayman. Men bilgan ilmimga yarasha yashay olmayapman, men gunohkorman. Lekin umidim shuki, bular behikmat emas. Men haqiqiy muslim bo'lib yashashni xohlayman. Men Alloh nima buyurgan bo'lsa, shuni bajarishni, nimadan qaytargan bo'lsa, undan qaytishni istayman. Men yaxshi odam bo'lishni xohlayman.

Tushkun kunlarimning birida "Love of Allah"ni o'qidim. U menga qattiq ta'sir qildi. Ehtimol, menga tuganmas iroda ato etdi. Men bilamanki, Alloh G'ofurdir, Rohiymdir. U meni kechirishga Qodir.

Men kimman o'zi? Yo'q edim, Alloh xohladi, yaratildim. Qarang, Alloh Behzod degan bir bandamni yarataman, deb qasd qildi, va meni yaratdi, menga faqat o'zimgagina xos bo'lgan surat ato etdi, jism berdi, meni mehribon ota-onam qo'liga topshirdi. Qarang Alloh meni yaratdi. Millionlab nutfalar orasidan aynan meni (men ham bir nutfa edim) tanladi. Shuning o'zi buyuk baxt emasmi? Alloh sizni yaratdiya... Axir, sizni yaratmasa ham bo'lardi, siz yo'q edingiz va yana yo'q bo'lib ketaverardiz, nima ham bilardiz, axir siz yo'qsiz-ku!

Alloh bizni o'ziga ibodat qlish uchun yaratdi. Bizda bundan boshqa ish qilishga vakolat yo'q. Har ne qilsak, u shu bosh maqsadimiz yo'lidagi vosita bo'lishi kerak. Bugun Hindistonda o'qiyotgan bo'lsangiz, o'qishdan maqsad, ilm olish va uni Alloh yo'lida ishlatish bo'lsin. Shu bilan biz Allolhga ibodat qilamiz, shu niyat bilan yashasak, har bir lahzamiz ibodatga aylanadi, "Indian Government and Politics" kitobini o'qisak ham ibodat bo'ladi.

Unsonning aniq ikki dushmani bor: nafs va shayton. Shularni yengish kerak, bu esa oson emas. Men buni beamal professor olimlardan ming marta yashi bilaman, chunki men shu kurash ichidaman, goh mag'lubman, goh g'olib. Goh yig'layman, goh kulaman. Ehtimol, hozir qo'lim baland kela olmayotgandir.

Lekin Bir Zot bor, u yaxshilarga ularga qarshi kurashda albatta yordam beradi, faqat U mening irodamni sinamoqda, deb o'ylayman. Qani bu bandam, qanchagacha chidarkan.

Ey, Alloh, men osiyman, ko'p uyatliman. Lekin yaxshi odam bo'lishni xohlayman, Payg'ambar sallallohu alayhi vasallamning asl ummati bo'lishni xohlayman. Seni ko'rishni xohlayman. Lekin men uyatsiz Senga qarashdan uyalaman.

Meni afv et. Meni shunday darajaga qo'yginki, johillikda o'tgan xunuk ishlarim xotiramdan ko'tarilsin, nomai a'molimda faqat yaxshilik bo'lsin. Huzuringga faqat yorug' yuz bilan boray.

Amin.

Muslimasubh:

G’aflat"¦

Erta tong, bomdod vaqti, hamma uyquda, lekin bir-ikki kishi, kimlarningdir nazdida eskicha ishlarni qilib yurgan kishilargina Alloh taolo oldida bosh egib sajdadalar, hamma dunyoviy ishlarini tashlab, hatto uyqularidan ham kechib sajdaga bosh qo’ydilar, lekin nimaga, nima uchun, shunchalik zarur ishmikin-a? Nima uchun ertalabku eng shirin uyqularidan kechib, tahorat olib sajdaga bosh qo’yarkinlar-a?
Yana bir boshqa kishi quyosh ko’tarilib, hamma yoq yop-yoruq bo’lgunicha uyquga to’yib , orom oldi, keyin sekingina turib yuz-qo’lini yuvib, choy ichdi, lekin shu uyquni orom qilib bergan, shu ichayotg choyi, yayayotgan narsalari qayerdan kelganligini, qanday qilib uning ochiqqan qornini to’yg’azayotganini, uyqudan keyin yana bir lazzat baxsh etayotganini hayoliga ham keltirmadi. Keyin kiyimlarini kiydi, ko’chaga chiqishga-ishiga tayyorlandi, chiroyli kiyimlar kiydi, uning tashvishi bir hozircha ishiga vaqtiga yetib borsa bo’lgani, chunki agar vaqtida bormasa boshliqning urushihsi turgan gap, chunki ishga kirayotganda boshliq o’z talabini-o’z vaqtida ishga kelishini aytgan, agar boshliqning aytganini qilmasa ishdan ketishi turgan gap! Ey birodar, bitta boshlig’ingizdan, ishdan ajralib qolishdan shuncha qo’rqar ekasiz, nahotki sizni yaratgan Parvardigoringizdan qo’rqmasangiz, axir uning ham huddi sizning boshlig’ingiz qo’ygani kabi talablari borku, nega uni bajarmayapsiz, siz boshlig’ingizdan qo’rqasizu , sizni yo’qdan bor qilgan, uyquni-oromni bergan, ertalabki nonushtangizni-rizqingizni bergan, ishga kelishingiz uchun kiygan kiymingizni-ustingizni but qilib qo’ygan butun Kuch va Qudrat sohibi bo’lgan Allohdan shu bergan ne’matlari oldida uyalmaysizmi? Ey birodar, nahotki o’ylamadingiz shuni, axir U:" Ular Allohning «makri»dan xotirjam bo‘lib qoldilarmi? Bas, Allohning «makri»dan faqat ziyon ko‘rguvchi qavmgina xotirjam bo‘lur" (A’rof, 99)