СЕАИ ААГЛАЯЛМАА

Ксзларим олдида очилади тонг,
Лутф каби кснглимга сочилади тонг.

Саноқсиз юлдузлар рсёми, ё А аб?
Қуёш чиқиб келар сочларин тараб...

Бир мусофир сдим қайғуларга мен,
Бугун қувонч-ла сингдим уларга мен.

Шабнамда ксринар саодат юзи,
Саодатни ксрган бормикан сзи?

Даҳшатлар сололмас тунлар ҳам снди,
Илинжлар беради кунлар ҳам снди...

Билдим: бу коинот Ишқдан сралган,
 Менинг кснглим сса ашкдан сралган.

Саноқсиз севгилар ксраспман мен,
Бу севгилар аро юраспман мен.

Жилолар рақсига тслганми олам,
Балолар қаҳридан сслганми олам?

А­ҳтимол, сеҳрлар ичра санғиспман,
Лекин аниқ: мен сени англаспман!

Akrom MALIK

КУАГЛИМДА

Сабр сқи санчилмоқда,
Исён - туйғу снчилмоқда,
Ойнинг ксзи очилмоқда,
Армон гсри кснглимда,
Ишқнинг нури кснглимда.

Шафақ бсғзи қон бслмоқда,
Оғриқ исми жон бслмоқда,
Дунё намак кон бслмоқда,
Тош саботи кснглимда,
Ишқ фарёди кснглимда.

Яшил спроқ оловланди,
Тонг чучкириб, тумовланди,
Тафаккурим каловланди,
Гул уммони кснглимда,
Ишқ достони кснглимда.

Ўлим ором, умр йиғлар,
Қувонч уни бетин тиғлар,
Қалбим очиқ — олам сиғар,
Саодат-у бахт кснглимда,
Ишқ учун тахт кснглимда.
Akrom MALIK

АБАДИЯТГА МАКТУБ

Самарқанд шаҳрига бағишланади
ААЗМ ААҚШ ЧИЗАДИ
1
Аигоҳим ссзларга тошди, гувранди,
Лек тилим таржима топа олмади.
Буюклик тимсолин сенда ксрганда
Қиприклар ҳайратни ёпа олмади.

Ксҳна афсоналар қошин чимириб,
Тарих илдизларин қслида тутган.
Вақт, ҳатто пойингга бошини уриб,
Сен ҳақда ҳукмни Худодан кутган!

Афросиёбми у — келбатли бобо,
Сиёвуш қасамга  содиқ жавонмард.
Ҳар тонгинг чоғида саҳарги сабо
Армондан куйлайди — бсйлар чексиз дард...

Искандар лол қолди жасоратингга,
Бутун Ғарб бош сгган улуғ ҳукмдор!
Чингиз ссз демасдан матонатингга,
Машриқ-у мағрибга билди деб пойдор.

Заминга тож қилди сени Темурбек,
Аақш-у сайқал бслдинг жумла жаҳонга.
Юлдузлар султони Мирзо Улуғбек
Лойтахт қилиб қсйди чексиз осмонга!
2
Ае-не керилганлар, мағрур, ғолиблар
Оқибат тиз чскди тақдир пойига...
Мен бутун оламга бслдим соҳиблар,
Деганлар оқдилар тарих сойида.

Бағрингдан топмишлар ошиёнин мангу
А­ҳтимол, бир смас, неча тирик шоҳ.
Шул боис минг йилки таратиб ёғду
Сени тарк стмайди Азизлик ҳеч чоғ!


Қусам ибн Аббос,
Ае ажиб тилсим,
Балки шул ер бағрида олспти нафас...
Самарқандни асрар шунинг-чун балким
Берҳам Вақт, ҳатто чиқармасдан сас.

Шоҳи Зиндадир бу — чексиз синоат,
Авлодлар онгида ксз юммас ибрат.
Аллоҳ қудратидан ссйлаб ҳикост
Қалбингга бахш стар нурафшон ҳикмат.

Бу қадим маконда ҳали ксп сир бор,
Ҳар фарзанд бу юртни севиб, ардоқлар.
Тирик шоҳлар каби ҳар лаҳза бедор
Ватанни улуғлар руҳи уйғоқлар.
ААСА  СЎЗ ТИЗАДИ
Абадист юкини биласизми? Уни ҳеч бир ҳис қиласизми? Абадист, мангулик шу қадар буюкки, ссздан сувратини ҳеч ким чиза олмайди, бу оламнинг сралишиининг сзи Абадистдир!

Аввалнинг сири не сди? Охирнинг сири не бслгай? Балки биз вақт дес саноқлаётганимиз йсқ нарса-ю, олам жойидан жилмасдан тургандир, сҳтимол...

Ер шари коинотда заррадан заррадир. Коинотнинг кенглиги Заминдан миллион-миллион каррадир. Шу заминда инсон заковатга сусниб, тафаккурга тасниб, сз ссзини айтмоққа интилади.

Унинг ссзи ҳавосиз бсшлиқ аро йсқ бслиб кетмасмикин? Агар инсон маънолар дунёсидан сзининг маъносини изласа, фақат йсқлик деган манзилга бориб етмасмикин?

ИЙМОАдан айро тушса, зулмат уни бағрига қучса, залолатга чскиб фалокатга юз тутмасмикин?  

Ҳақиқатки, абадистга ссз айтмоққа ҳар ким ҳам қодир смас!

Самарқанд икки дарё оралиғидаги халқнинг, заҳматкаш слнинг абадистга битиб қсйган мактубидир.

Бунга шубҳа қилманг!

Бу мактубда Афросиёб деворларини кстарган лойчи устадан тортиб, жаҳонни зир титратган Соҳибқироннинг ҳам ссзлари жо.

Ҳар бир жумласида сзгулик, қалбни ситувчи, ҳасжонингга олов қалайдиган туйғулар бсй чсзган.

Миср — буюкми? А им — буюкми? Афина — буюкми?

Самарқандим, сен улардан ҳам буюксан!

Мен инсонист закоси маҳсули бслган гсзаллик ва қадристларни юксак севги ила қадрлайман.

Сен мен учун шунинг учун ҳам қадрлисанки, сенда боболаримнинг оёқ излари қолган, сенда момоларимнинг дард-у ғам, орзу-ю истаклари жам бслган аллалари снграган, сен менинг халқимнинг илк ғашт қсйган маконисан!

Деҳқонларинг қсл қадоғида сабрнинг чеҳраси бор!

Аоввойларинг кафтларида қуёш кулиб туради.

Ҳунармандларинг кснглида чирой ва нафосат туғилади.

Самарқандим, сен бутун Ўзбекистонникисан!

Сен бутун Осиёникисан!

Сен бутун жаҳонникисан!    
Akrom MALIK

ЎЗЛИККА ТАЛАБ

(достон)
I
Мен
Ҳукмдорман, вужудим салтанатида,
А уҳимга топширдим тож-у тахтимни.
Аафратлар туғилар дунё шайтанатига,
Изларман,
Дунё йсқ жойдан бахтимни.

Соф бахтни ксргандай бсламан,
Чучмомонинг нигоҳларида.
Йиғлаганда шодон куламан,
Қутулолмай қалб гуноҳларидан.

Чексиз самоларга учаман гоҳо,
Қоронғулик бағрида мслтирайди юлдузлар.
Ўжарлик қилади бақо,
Тскилиб боради кундузлар.

Менинг
Икки вазирим бор,
 Тортқилайди мени
Икки оламга.
Бири юксакликни ксзлар мисли сор,
Бири дсст қилади аламга,
Унда гсё фақат андуҳлар бор.

Туйғулар сочдаи бири бағридан,
Ҳасжон унади йиғлаганда ҳам.
Туйғу кишанланар
бирининг  қаҳридан,
фойдалар ксзлайди ҳатто,
   тиғлашидан ҳам!
II
Мангу бахтни бераман деган,
Ҳамроҳим Кснгилдир,
У жуда слинчоқ,
у жуда мағрур.

Ксзингни очгин,
Хушёр юр,
деган Ақлдир,
у жуда мағрур(...)!

Иккиси А уҳимнинг қснғироғидир,
жаранглаб боради мангулик томон.
Вужудим водийсининг қуёшидир улар.

"œМен ёрқинман!"
Кснгил сз нурларини камалакка сраб олар.

"œМен нурман!"
Ақл сз нурини борича ксрсатади.

"œМенинг
жарангларим  нафисликнинг сгизидир!"
кснгил сз жарангини кафтида сркалайди.

"œМенинг жарангим —
Бу менинг жарангимдир!"
Ақл сткир нигоҳини тикиб туради...

Ақл ва Кснгил
А уҳимнинг икки дунёси...
Ўзининг
сзлиги билан вужудим слкасини сгалламоқ истайди!
III
А уҳим илтижо байроғини кстарди,
таваллони қадади нигоҳига.
Каъбатуллоҳга  айлади сажда  -
Оҳлар маржонини илдим илинжларга.
Дедим:
"œЯратганим,
Бир куни слим мени севиб қолса...
сзи билан олиб кетмагунча қсймайди, албат.
Ўша чоғ менга соҳиб бслмоқни истаган Ақлим ҳам...
Мсъжизалар сратаман деган кснглим ҳам
менга ҳамроҳ бсла олурми...
А А аб!
Менга шундай мсъжиза ато стки,
танам  водийсини стганимда тарк...
маҳшаргоҳда турганимда тик...
умидимнинг юмуқ ксзларини очиб...
қаро қароғимни нурлантириб,
мангу саодатга интилишларимни оёқлантиргувчи
бир Мсъжиза ато ст!"
Чашмларимда ҳаётланди ёшларим,
стинчлар пойига талпинди лабим —
айландим гардга...
IV
Аолишларим Худога етди,
Менга берди мангу мсъжиза.
Бир боқинг унга:
юрагингни силкитгувчи оламнинг даҳшатлари...
ва худди даҳшат каби Қувонч!
Бир лаҳзада бу икки қутб А уҳимнинг бир нуқтасида
ҳаракатланади.
Қиёматдай қсрқинч хиринглар;
Жаннатдай ширин,
Худонинг раҳматидай муқаддас,
Лайғамбарнинг шафоатидай ҳаётбахш ҳилқатларнинг
бағри тсла ёш!
Йиғининг товуши срмалайди,
ёради...
кириб боради А уҳингнинг
қоп-қоронғу!
қоп-қоронғу нуқталаригача...

бу мсъжиза —  
менга текин  
слинчларим свазига берилган
бу сратиқ —
Ишқ!

У келди-ю...
А уҳимнинг Ақли ва Кснгли сз даъволарини қуроллантириб,
Ишқни сз бағрига олмоқ истаб
Кстардилар бемисл Сурон!
(Уни фақат
мен ва менинг марҳаматдорим билур)

Шу чоққача туғилмаган ҳолатлар;
 Аросатнинг бераҳм азоблари
А уҳимни тортди икки оламга.

Кснгил туйғулардан тизган аскарларининг
қслларига сҳтирос ёйин тутқазди ва
таъсир пайконларини сқлади...

Ақл хотиржам.
Гсёки ғалаба тиз чсккан унга!

Кснгил деди:
"œИшқ —
А­ҳтиросдир,
бу оламда снг буюк ва  
снг такрорланмас бахтларга тслиқ лаҳзаларни беролур.
Сен бахтингни тсла ксрмоқчи бслсанг,
Ишқни менинг ҳукмимга топшир!
То сен ҳаётсан —
томирларингда югурганда қон,
ксзларингда сйнаса ёлқин —
бахтлар сеники бслур!"

Ақл деди:
"œСен бахтни ксрмоқчи бслсанг,
дийдорига тсймочи бслсанг,
майли, Кснгилга бсйсун!
Магарким, сен бахтнинг мангу соҳиби;
жоиз бслса, сзгаларга улашгувчи;
марҳамат,
мағфират,
шафоатга илинувчи бслмоқ истасанг Ишқни менга бер!"

Кснгил деди:
 "œМен сенга ваъда қилурман —
мангуликни ҳам,
дунёда снг муқаддас неъматларни ҳам!
Фақат, Ишқни менга топшир!"

Ақл деди:
"œБу кснгил,
Сени у айламоғи аниқ  девона!
Девонага,
давешга айлансанг,
мен бахтлиман! мен Мансурман! мен Машрабман!
демоғинга шубҳа йсқ мутлоқ!
Бироқ унутма,
бахтлилик, мансурлик, машраблик ҳам
беролмас бахтлар борки,
уларни тасвирламоққа тасаввуринг етмас!
Агар,
Ишқни менга берсанг олий толеъ сенга ато стилур!"

Кснгил деди:
"œСен боқма, Ақлнинг васвасасига,
ахир, у занжирлар тутган,
кишанлари ксп!
Агар Ишқни унга берсанг,
кашф стади йсқликдан ҳам минг бир баҳона ва кишанлайди,
кишанланган Ишқдан сен  қандай қилиб тополурсан бахт!"

Ақл деди:
"œАгар Ишқни берсанг Кснгилга,
сҳтирослар, туйғулар сратади.
Гуноҳлардан чизар сонсиз суратлар,
Гумроҳлик тошига урилар бошинг,
сснги бор дейман:
Ишқни менга бер!"

Кснгил сна симоб каби даъвосини ташлар бағримга,
Ақлнинг сқраср нигоҳлари.
Азоблар ҳайқирди, оғриқлар тслғонди!
V
Зулм  чслоқланиб  осилар стагимга, қаҳр ботқоқликдан туриб лойлар отади.
Ауқта қссман дунёлардан сшитган сртагимга ва қслларимни снг катта ҳақ ҳақиқатлар тутади:

Бслди, бас!
Керакмас!

Ишқ,
Сен менинг сзимга айлан!
Akrom MALIK

УЗИЛГАА А ИШТА

Воқеий ҳикос
Феруза опа қаршисида турган талаба йигитга жуда ҳам раҳми келиб кетди. Шсрлик. Бор пулини олдириб қсйибди, ксзлари мслтирайди.
-А­нди нима қилмоқчисан, сғлим? — ссради ҳамдардлик билан.
-Билмайман. Лойтахтда бирор танишим йсқ. Омадим келиб, талаба бслдим-у биринчи кундан бор пулимни йсқотдим... — йигитнинг боши умидсизлик билан сгилди.
Феруза опа бир он ниманидир сйлади, ниманидир чамалади:
-Исминг нима сди, сғлим?
-Шерзод.
-Уйингдагилар қачон пул юборишаркан?
-Уларга айтмадим. Улар  менга берган пулни топиш учун қанча ишлашлари кераклигини биласизми?
-Шерзод, менга қара, сғлим. Мен сенга пул бераман. А­ртага ойлик оламан. Майлими? Хафа бслма, қсй.
Шерзод қулоқларига ишонмай қолди. Киприклари пирпиради.
-Борақол, хонангни тартибла, сртанги дарсларга тайёрлан, мен сенга пул бериб тураман.
-Лекин... опа... — Шерзод тараддудланиб турарди. — Берган пулингизни қайси пайтда қайтаришимни билмайман. Менга жуда ноқулай...
-Бир гап бслар.
 Шерзод, ксзларида ҳайрат, Феруза опага қарай-қарай хона сшиги томон юрди.
 * * *
Феруза опа уйга сйчан қайтди.
Шерзодга ойлигининг срмини берди. Фарзандлари ризқидан қийиб берди бу пулни. Худо йслида.
"œАллоҳим, сзинг меҳрибонсан, бир иложсиз бандангга қилинган ксмакни хайрли ст! Мен Шерзоддан жавоб саховатини кутмайман, мен Сендан ажр ва болаларим ризқига барака беришингни ёлвораман..."
* * *
   Шерзод уйига бориб келди. Отаси берган пулдан Феруза опага олган қарзини қайтарди:
-А аҳмат, опажон. Бу схшилигингизни ҳеч қачон унутмайман.
-Майли, -Феруза опа самимий жилмайди. — А­шитдим, домлалар сендан хурсанд смиш. Курсда сз срнингни топиб олибсан.
Шерзод мақтовдан қизаринди:
-Йсғ-е, жа унчаликмас... — Сснг бир нарса ссига тушгандек бошини кстарди: - А­ртага тушдан кейин вақтингиз борми?
-Ҳа, - ҳайрон бслди Феруза опа.- Аима гап?
-Университутимизда танлов бслспти. Мен гуруҳимиз сардори бслиб қатнашспман. Сиз ҳам келинг.
-Майли, - деди сна Феруза опа. — Агар ишим чиқиб банд бслиб қолмасам, келаман, сени қсллаб-қувватлаб стираман.
* * *
Танлов ҳақиқатан ажойиб стди. Феруза опа Шерзодни фақат ётоқхона коридорида ксрган, бсшанггина қиёфасидан ҳа, деб қсйган, раҳми келганидан ёрдам берган сди.
Бугун йигитча саҳнада кутилмаган сзгариш билан намоён бслди. Микрофон олдида шошмай, равон, дона-дона ссзлади, берилган саволларга ҳам аниқ жавоблар қайтради, унинг гуруҳи тайёрлаган саҳна ксринишлари ҳакамлар ҳайъати томонидан аъло баҳоланди.
-Табриклайман, Шерзоджон, - Феруза опа танлов тугагач Шерзодни табриклади. — Шундай иқтидоринг бор скан-ку, индамай юрган скансан-да.
Шерзод камтарили билан жилмайди:
-Озгина ҳаракат қилдик-да... Унчалик зсрмасмиз... Устозларимиз ёрдам беришди.
* * *
Шундан кейин Шерзод университет талабалари ичида фаоллиги билан танила бошлади. Феруза оап билан ҳам сқинлашиб кетишди. Опа гоҳо кирларини ҳам ювиб берар, овқатларини пиширар, бу ёрдамни таъмасиз, Шерзодни сз сғлидай ксрганидан қиларди.
Феруза опанинг қсл телефонига Шерзоддан тез-тез смслар келиб турарди:
"œТонгдан кайфист чоғ бслса, кунингиз қувноқ бслади: икки скелет муштлашишга қарор қилишибди. Шунда биринчиси иккинчисига дебди: "œСускка уриш йсқ!"
"œЮракка ғамларни йслата ксрманг,
Ғамнинг рамҳи келмас ҳеч бир инсонга.
Ўзингизга бахтдан бошқасин ссрманг,
А­нг бахтиёр бслинг ёруғ жаҳонда!"
Хуллас, мана шундай смс-хабарномалар Феруза опанинг қсл телефонини ҳар куни "œйсқларди"...
* * *
Шерзод бугун университетни битириш остонасида. Диплом ишини аъло даражада уддалади. Домлалар ундан умидларини ошкора билдиришди ва, албатта, магистратурада сқишни давом сттириш лозимлигини уқтиришди.
Феруза опа сғли ва қизи билан гаплашиб, Шерзодга сз уйидан жой беришга қарор қилди. Шерзодни шу ердан рсйхатдан стказди.
Магистратура имтиҳони улар кутгандек бслди: Шерзод снди катта олий даргоҳда билим олишни давом сттириши мумкин сди.
Вақт ксз-очиб юмгунча стди.
Ўқиш пайтида ишга жойлашган Шерзод магистратурани битириши билан иш жойида лавозими кстарилди. Орадан ҳеч қанча вақт стмай, сзи уй олишга муваффақ бслди, Феруза опага хайр-у хсшни қуюқ қилиб, чиқиб кетди. Опанинг ксксида бир ери бсшаб қолгандек бслди...
Шу кетганча Шерзод қайтиб Феруза опани йсқламади. Опа ундан росмана хавотир ола бошлади. Бир-икки сим қоқди. Телефони счирилган.
Шерзоднинг хонадоши Салимни учратганда снги рақамини ссради.
-А­шитаман, - Феруза опа телефон қилганда Шерзоднинг овози анча кибрли ва бардам сди.
-Ассалому алайкум, Шерзоджон... — Шерзоднинг салобатли овозидан опа сзини бир лаҳза йсқотиб довдиради.
-Ва алайкум ассалом, - салмоқлаб алик олди Шерзод. — Узр, танимайроқ турибман. Ким билан гаплашспман...
-Вой... мен Феруза опангман, сғлим, Феруза опанг... ссингдан чиқардингми, Шерзоджон? — ҳижолат бслган Феруза опа шоша-пиша сзини таништирди.
-Феруза опа-а... — Шерзод чсзиб шундай деб, бироз жим қолди ва тссатдан деди: - А­, сизми...
-Ҳа, ҳа...
Аегадир Шерзод сна сукутда қолди ва жиддий оҳангда деди:
-Феруза опа, нима хизмат?
Опа қалқиб тушди:
-Аима деганинг бу, Шерзоджон? Шунчаки ҳол-аҳволингни билай девдим. Ўзинг ҳақингда мундоқ хабар ҳам бермайсан.
-Мен схшиман. Биласизми, опа, менинг вақтим зиқ. Кейинроқ, гаплашармиз, а?
Феруза опа лаб жуфтлашга улгурмай алоқа узилди.
"œШерзодмиди шу ишқилиб? — Феруза опа сзига ишонмай турарди. — А адашдимми? Йсғ-е, сслади-ку... Ааҳотки шундай сзгарган бслса... тавба."
Анча вақт стиб, опа сна сим қоқди. Лекин Шерзод жавоб беришни сзига сп ксрмадими, ё вақти йсқмиди, ё касалми, хуллас, олмади.
Аввалги суҳбатдан дили оғриган Феруза опа Шерзоднинг уйида қолиб кетган буюмларини бериб юборишга қарор қилди. Салимни чақирди, Шерзоднинг буюмларини берди ва деди:
-Мен Шерзоддан ранжидим. Олти йил ксз олдимда юрди. Ксз олдимда ссди, унди... Мен ундан ҳеч нима таъма қилмайман. Фақат йсқлаб, ҳол-аҳвол ссраб қссй девдим... Унинг бу манманлиги схши смас, уни бир тийин қилади.
Салим бу ссзларни қандай етказган, бу номаълум, лекин Феруза опанинг телефонига келган смс опани йиқитди: "œЎзингизни фаришта ксрсатманг! Ардамларингиз тагидаги ҳамма илинжни доимо билиб турганман. Бевасиз, балки ёшгина, амалдор йигитни домингизга илинтирмоқчидирсиз?"
* * *
Опа касалхонада узоқ ётди. Ҳар сафар Шерзоддан келган смсни ссласа, юраги қайта хуруж бошлар сди.
А­ҳтимол, снди опанинг кснгли ҳаммадан қолиши мумкин сди. Яхшилик жавоби шу бслса,деб хайрли ишлардан мутлақо қсл узмоғи ҳам мумкин сди.
Лекин Феруза опа Аллоҳни таниган аёл сди. Ҳаётда шундайлар учрашини биларди. Шерзодни қарғамади, ёмонламади, фақат қслини дуога очди:
- Аллоҳим, бир нонкср банданг етказган озор туфайли мени схшиликлардан тссувчи туйғуларга асир бслишдан қутқар...
  Акром МАЛИК
Шарифа МИА ЗАҲАМДАМОВА

ВАТАА САДОЛАА И

1
Ксзларимнинг тубларида улкан ҳайқириқ,
Дақиқалар нафасида оғир хсрсиниш.
Кекса Тарих юрагида ажалдай оғриқ,
Коинотнинг нигоҳида бордай сксиниш...

Лаҳзаларнинг фарёдлари ёғар беаёв,
Қисмат ҳукм ссзларини айтиб чарчамас.
Афсусларнинг стинлари қаланган олов
Хатоси йсқ бандаларга балки, сачрамас.


Билмасликнинг ҳудудлари шунчалар ҳам кенг,
Билганларинг шу ҳудуднинг подшосига қул.
Мен дунёни мезон дедим, паллалари тенг,
Лекин гоҳо шу тенгликка кснолмайди дил.

Зулмат аро қорачиғим недир ахтарар,
Тафаккурим азобида саррин сабо бор:
Сабрим — дсстим, елкасига ғамни кстарар,
Бир ссз айтиб қабатимда мудом мададкор.

Ташвишлардан буюкроқ бир нуронийлик бу,
Ягонадир, баҳоси йсқ умринг фаслида.
Ўйлаб ксрсанг, қалб излаган бахтли ёғду —
Кетмонларнинг лаби спган тупроқ аслида.

Аниб кетсанг, бир кун келиб счмоғинг ҳам бор,
Яшнаганга қуруқшамоқ тақдир қилинган.
Дунё қолиб, фақат тупроқ қучмоғинг ҳам бор,
Сенинг Жонинг шу Заминга асир қилинган.

Ватан. Мушфиқ ссз, муштипар каломга схшар,
Лекин унинг ранги кспдир, ададсиз балки.
Ватан. Содда меҳри йслга бахтларни тсшар,
Мумкин смас уни ксрмоқ ҳайратсиз балки...







2
Уч минг йил мункиллаб қолган, сҳтимол,
Аммо ҳар снги йил навқирон нафас.
Қошингда сайрайди булбул — Истиқлол,
А­ркинликка чиққан синдириб қафас.
Йиғласам арзийди Ўзим бахтимдан,
Сенга бағир боссин, ҳаттоки осмон.
 Тушмагин Озодлик деган тахтингдан,
А­й улуғ онажон,  жон Ўзбекистон.

Тарихинг изидан югурар фахр,
Бугунинг чеҳраси ғайратга тсла.
Сенга Ларвадрдигор ксрсатган меҳр,
Минглаб донишларни берган бир йсла.
Само айвонида юлдузлар ссзлар
Мирзо Улуғбекнинг шаънига достон.
Фарзандларинг улкан мақсадлар ксзлар,
Уларни дуо қил, жон Ўзбекистон.


Яссавий тариқат чироғин ёққан,
Аақшбанд солган нақш иймон нақшидир.
Ксксимга ғурурдан туйғулар таққан
Халқим хизматида Толе бахшидир!
Буюк аждодларнинг изидирман мен,
Уларнинг орзуси ксксимда сурон.
Халқимнинг нур тсла ксзидирман мен,
Менинг номусимсан, жон Ўзбекистон!

Ағдуларга тслсин ҳар бир айёминг,
Шодликдан тскилсин, тскилса ёшинг.
Мудом омон бслсин азиз Исломинг,
Аслида снг улкан бахтинг Юртбошинг.
Ксксимда лолалар ксз очган кулиб,
Андирар муҳаббат ҳузур-ла ҳар он.
Ҳаётда ҳар кимдан меҳрибон бслиб,
Онамга айландинг, жон Ўзбекистон!
Akrom MALIK

МЕА СЕВГИГА ОШИҚ БЎЛГААМАА

Севги,
дили оғриган соғинч, заҳар ичиб слмаган севинч!
Севги,
ҳижрон чақмоғидан ксзларида олов ёнган гсзал, садоқат жавҳаридан тож кийган малак!
Севги,
ёрқин орзулардан ксзлари қамашиб, адашишлар ксчасида саргардон кезган кснгил, ҳиссиёт шаршарасидан учган сҳтирос кукунларидан маст бслган армон!
Мен сени юрагимдаги мангулик ксзи билан ксрдим-у... шошқинлик оҳанробоси билан қароғимга сингдирдим-у... сзим ҳам  ҳайратлар қсър тсккан бағрингга ёғдим-у... ҳаёт жилвалари қирғоқларига бош ураётган, слимнинг даҳшат тошлари орасидан масрурлик жавоҳирларини тераётган, қорпарча сулувлигига мафтун бслиб, шабнам ксзгусини чертаётган туйғулар сийратини ксрдим.
Мен сенинг ксзларингни спмоқ истадим... мен сен учун тслқинлари кспираётган дунё уммонидан бақо коинотига кстарилмоқ истадим.
Истакларим қудрати нола ва фарёд сшкаклари билан сузувчи, нафс-у ҳавас, кибр-у ҳаво сқларидан тешилган орзу кемасига етиштирди.
Кема тирмашдим, лекин чиқолмадим... Кема олисда ксриниб-ксринмаётган гоҳ сароб каби ксринадиган садоқат уфқига сузаверади. Мен дунё уммони тубига чскиб йсқолмаслик учун интилавераман, қийналаман. Ичимга ҳасад ва бахиллик ҳспламлари кира бошлади,умидсизлик саёзликлари оёғимни торта бошлайди...
Аммо сени илк дафъа таниган чоғимда кснглим кафтига тскилиб қолган сснмас нур соғинч ва нигоронлик бериб онгим зулмати ичра ёғду ришталарини чизади.
Бир қара: қалбимга ишонч уруғи сочилган , ундан унадиган самимист ниҳолларига етти буюк водийни кезиб стган бахт Семурғи келиб қснади. У менинг А уҳимни сзи билан абадист водийсига олиб кетади!  
   
Хаёлим йиқилар, сйларим йиғлар,
Шодликнинг бағрида куйларим йиғлар,
Сабр тоғларида сойларим йиғлар,
Мен севгига ошиқ бслганман.

Аурлар оқаверар — қайғулар чскар,
Аафратга боғланган ақлим скирар...
Дил, чора йсқ, аросат ичра кскар,
Мен севгига ошиқ бслганман.

Бу дунё йсқликнинг кафтидаги гул,
Туйғулар — қуёшнинг тафтидаги гул...
Мен ишқнинг товони остидаги қул,
Мен севгига ошиқ бслганман.

Сабр ссқмоғининг йсловчисиман,
Ҳижронлар бадалин тсловчисиман,
Ҳаётим қувончин таловчисиман,
Мен севгига ошиқ бслганман.

Мангулик кулади кснглим йслида,
Юрагим мунғаср фано дслида,
Шодликдир, қолсайдим слим қслида,
Мен севгига ошиқ бслганман!

КУЗ АИДОСИ

Кскнинг дийдасида алам, сксиниш,
Ҳаттоки тингандай булбул навоси.
Дилга сшитилар оғир хсрсиниш,
Бу — кузнинг овози, кузнинг нидоси.

Салқинлик илашар тун товонига,
Совуқнинг пуфлаши — тонгнинг сабоси.
Ўқ каби санчилган юрак ёнига
Бу — кузнинг овози, кузнинг нидоси.

Тушкунликни олиб кенг қучоғига
Оламни кезади шодлик ҳавоси.
Ўпичлар берган у қалб дудоғига,
Бу — кузнинг овози, кузнинг нидоси.

Туйғулар югурар дала бағрида,
Уларни йиғолмас юрак баёзи.
Мангу макон топган меҳр қаҳрида —
Бу  кузнинг овози, кузнинг нидоси.

Дарахтлар қслида тслғониб инграр
Мезонлар — андуҳнинг сассиз садоси.
Тафаккур тожини кийганлар билар,
Бу — кузнинг овози, кузнинг нидоси!
Akrom MALIK

МЕА СЕВГИАИ КЎА МАГААМАА

Сени ксрган смасман, севги,
Лек оламда снг буюк сзинг.
Сендан кечдим, демасман, севги,
Юрагимда снг суюк сзинг.

Қуёш сенинг битта учқунинг,
Лек у ҳаёт шамчироғидир!
А­гасисан, мен қалби  хуннинг,
Изтиробим васл фироғидир.

Ҳуснинг ксрган смасман, севги,
Чин бахтимдир севганим сени.
Жоним чиқса... слмасман асло,
Лек сенсизлик слдирар мени!
Akrom MALIK

ЎЛИМ ШАФАҚЛАА И

Йиғи сз илдизин чуқурроқ отди, кулгулар андуҳга сгиз туғилди. Дилим орзуларни армонга сотди, қувончга бсйлашиб қувонч бсғилди.
Умр — бу қисматга санчилган йслдир, слим шафақларин сосси ҳаёт. Туйғуни дорга ос, туйғуни слдир, гар унга бслмаса слмоқлик баёт.
Сабр — ишқ тоғидан келиб қолган тош, қсрқув — юракдаги чириган алаф.  Мана бу ой, мана бу қуёш, ҳаваслвр шулардан сралаган садаф.
Севги — бу қалбларга михланган назар, севаман демоқлик — дабдабабозлик! Заррагина бслса севгидан асар, кснгилнинг касбидир ажалшунослик...
Akrom MALIK