1 chi oy
Mana nihoyat farzandingiz uyda. İlk ishingiz uni yotog’iga joylashtirish bo’ladi albatta.
Endigina ona bo’lgan ayollar asosan 2 xil holat bilan qarama-qarshi qolishadi. Qarindoshlardan yo keragidan ortiqcha yordam taklifi keladi yoki kerakligicha yordam kelmaydi. Eng to’g’risi yaqinlaringizdan faqat 1 kishini sizga yordam berish uchun qolishi (agar yordamchingiz bo’lsa yana ham yaxshi) qolganlarni esa bolani ko’rgani keyinroq kelishlaridir.
Yaqin atrofdagi insonlarning sizga bergan butun tavsiyalarini kulimsirab qabul qilishingizgina mumkin, chunki butun nasihatlarni bir damda bajarishingiz aslo mumkin emas. Sizni qanchalik o’ylantirsada siz yuragingiz qabul qilgan yo’lni tanlang. Agar havotiringiz bo’lsa bularni doktoringizga yoki eng yaqin insoningizga ayting. Oilangizni qabul qila olayotgani, sizni esa o’ylantirayotgan holatlar bo’lishi muqarrar.
Shuni unutmangki, "œstandart bola" degan narsa aslo yo’qdir. Bolangizning yig’lashi, ovqatlanishi va uhlashi boshqa bolalardan juda farqli bo’lishi mumkin.
Keyingi 3 hafta bolangizning tashqi ko’rinishi o’zgara boradi. Masalan tug’ilgan paytida ko’zlari bir-biriga juda yaqin bo’lib,"g’ilay" qaraganini farq etgan bo’lishingiz mumkin.
Bola qisqa muddat ichida u 12 dona ko’z muskullarini boshqarib, atrofga xohlagan shaklida qaray boshlaydi. Buning bilan birgalikda farzandingiz ilk signallarini bera boshlaydi: u sokin yoki harakatchan.
1 chi oyning o’rtalariga qarab bolangiz ovqatlanishini tartibga solgan bo’lishi kerak. Agar omadingiz bor bo’lsa bolangiz 1 chi oyning ohirlarida kechalari 6 soat bo’linmasdan uxlay boshlaydi.
Faqat bu oyda bolalarning ko’pchiligi 2-3 soatda bir emishni xohlaydi. Bu sizni qo’rqitmasin, chunki yaqinda uxlay olasiz. Mutahassislar bolalarni belgilangan vaqtlarda emas, ularni qorni ochganda emizish kerakligini uqtiradilar. Bu sababdan bolangis sahar uchda ochiqqan bo’lsa, uni emizishga majbursiz.