Саммак ибн Ҳузайфадан, у отасидан ривост қилади:
«А асулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам: «А­й Фотима, А асулуллоҳ қизи! Аллоҳ учун схши амал қил! Мен қиёмат куни сенга Аллоҳдан бсладиган бирор нарсани қайтара ол-майман», дедилар».
Баззор ривост қилган.
Баъзи кишилар, шарафли насабга мансуб одам сқинларининг шафоатидан умидвор бслиши мумкин, дейдилар.
Барча мусулмонлар шафоатдан умидвор бслишади. Гоҳида дсзахга тушган шахс ҳам шафоат қилиниши мумкин. Аммо гуноҳ кучли бслса, шафоатнинг кучи етмай қолишини ҳам унутмаслик керак.
Шафоатдан умид қилиб, гуноҳларга ботган одам табибга ишониб дардга парво қилмаган одамга схшайди. Зотан, табиб баъзи дардларни даволаши мумкин, ҳаммасини смас.
Катта саҳобалар охират хавфида бслар сдилар. Уларнинг мартабасига етмагач, қандай қилиб бепарво бслиши мумкин?!
Хато фикрга сусниб манманлик қилиш ҳам жуда ёмон нарса. Аллоҳ таоло «Фотир» сурасида: «Қилган ёмон амали сзига зийнатлаб ксрсатилиб, уни гсзал деб билган одам?!» деган (8 — ост).
 Бу манманликни даволаш бошқаларидан ксра мушкул. Ўз фикри ила манманлик қиладиган одам бировнинг насиҳатига қулоқ осмайди. Ўзи нажот деб сътиқод қиладиган нарсани қандай ҳам тарк стиши мумкин?!
Бунинг иложи сз фикрини доимо танқид остига қсйиш ва у билан ғурурга кетмасликка одатланиш орқали бслади. сз фикрига Қуръони каримдан, суннатдан ва шартлари тслиқ бслган ақлий даллилардан шоҳид келтириш билан бслади. Бу сса Қуръони карим ва Суннатни схши билишни ва уламолар мажлисини лозим тутиш орқали амалга ошади.
Умр бсйи илмга машғул бслишни сзига ихтиёр қилмаган киши схшиси мазҳабларга сзини урмаслиги лозим. У уламолар баён қилган маънолар билан кифосланади. Тақвони лозим тутади ва тоатларни кспайтиради.
Ким мазҳабларга сзини урса ва қслидан келмаган илмий баҳсларга ксмилса, ҳалокатга учрайди.
 

Manba:islom.Uz

Yahshi mavzu ekan. Shu mavzuni o'qigallaga sovol siz ohiratka tayyormisiz? Hoz shu  holatizda o'lim sizga yetsa undan dahshatka tushmiman diyolismi? Shu mavzuni o'qib lahza o'zizni qabrda tasavvur qila oldizmi?  Tasavvuriz natijasi nma bo'ldi bukungachen yashagan hayotizdan ko'yniz toldimi hotirjam bololdizmi?

Tiq tiq tiq"¦..

- Kim u?
- Tayyorlan ketamiz.
- Sen kimsan? Qayerga ketamiz?
- Vaqting keldi. Haqiqiy uyinga ketamiz!
- Haqiqiy uymi? Sen! Bo'lmasa?
- Aha. Qani bo'l ketamiz.
- To'xta bir daqiqa"¦. Bir qancha chala qolgan ishlarim bor.
- Ish chala qolmas. Boshqa birlari bitirib qoyadi.O'ylama ortiq.
- Bolalar, ular hali juda kichikina, hayrlashsaydim.
- Sen bo'lmasang ham katta bo'larlar. Qani bo'l kutayapti.
- Kutayaptilarmi? Kim ular?
- Borganingda ko'rarsan.
- Tushundim. Tushundim, ammo hali qalbini og'ritib, ko'nglini ololmagalarim, yaxshigini ko'rib, yaxshilik qaytarolmaganlarim bor. Tushungin qarz bo'lib ketishni hohlamayman.
- Bunii vaqtida o'ylasang edi!
- Vaqtidami? Men hali vaqtim bor deb yurardim.
- Hammangiz shunaqa bir xilsizlar"¦. Vaqtlaring kelgan paytda"¦. Bundan boshqasi yo’q.
- Koshki, koshki"¦
- To'xta, davom etma. Bugun yasharkan, erta ham bordek yurdıng. Senga berilgan har bir narsani hisob kitobi bor. Hali bajarib bo'lmading"¦ Bu senga bir ogohlantirish edi. Hozir ketmaymiz"¦ Ammo har lahzada har onda ketolamiz. Bir marta keldingmi oldingda umid, orqangda pushaymonlik bo'lmasin!

-Кел дустлашамиз, деди шабада урама чиройли сочга.
-Кейинчи?-хайратланди унинг сузига.
-Кейин тогларга чикамиз, гузал богларга борамиз.
-Кейинчи?
-Санга дунёни курсатаман,дунё сани гузаллигингни куради,ифорингни таърифлайди...
-Кейинчи?
-Ман билан уйнаб,кулиб юрасан.
-Кейинчи?
-Кейинми,кейин,кейин..,деб жим булиб колди.
Соч сса "Кейин нима булишини ман стийми; вакти келади,уша гузалликка оппок кировлар тушади,кейин сса бошка ифорли сочни оламга курсатиш учун сна елиб кетасан.Сандек орзу хавасдан скиндаги дустим схши" деганича ёнида турган чиройли румолни ёпиб олди.А умолни гузал ранг-жилолари сочни урам-урам кокилларни,хуш буйини камраб олди.Икки ахил дугонага хавас килиб карашганлар ааааанча сди...

Ҳузайфа р.а. ривост қиладилар: "œА асулаллоҳ с.а.в. дан қиёмат куни ҳақида ссралди. У зот с.а.в. бу кун қачон бслишини Аллоҳдан сзга ҳеч ким билмаслигини айтиб: "œЛекин мен сизларга қиёмат қоим бслишидан олдин юз берадиган аломлатларнинг ҳабарини бераман, қиёмат қоим бслишидан олдин фитна ва ҳарж бслади", дедилар. Шунда кишилар ссрашди: "œА Аллоҳнинг расули! Биз фитна нима сканлигини биламиз, лекин ҳарж нима?". У зот с.а.в. жавоб қилдилар: "œҲабашийларнинг тилида ҳарж бу қотилликдир. Шунингдек, (қиёматга сқин) одамлар бир-бирлари билан танишмайдилар ва ҳалойиқ орасида бошқаларни зсрға танийдилар". (Имом Ахмад ривостлари)

-Кел дустлашамиз, деди шабада урама чиройли сочга.
-Кейинчи?-хайратланди унинг сузига.
-Кейин тогларга чикамиз, гузал богларга борамиз.
-Кейинчи?
-Санга дунёни курсатаман,дунё сани гузаллигингни куради,ифорингни таърифлайди...
-Кейинчи?
-Ман билан уйнаб,кулиб юрасан.
-Кейинчи?
-Кейинми,кейин,кейин..,деб жим булиб колди.
Соч сса "Кейин нима булишини ман стийми; вакти келади,уша гузалликка оппок кировлар тушади,кейин сса бошка ифорли сочни оламга курсатиш учун сна елиб кетасан.Сандек орзу хавасдан скиндаги дустим схши" деганича ёнида турган чиройли румолни ёпиб олди.А умолни гузал ранг-жилолари сочни урам-урам кокилларни,хуш буйини камраб олди.Икки ахил дугонага хавас килиб карашганлар ааааанча сди...

Bir olim insonni ko'zi nogohon nomahramga tushib shayton uni aldamoqchi bo'lsa ......darrovgina o'sha go'zalning qarilik holatini ko'z o'ngiga keltirar ekan .

Бану Қайнуқоъ ва мусулмонларга сҳудларнинг биринчи хиёнати

Ибн  Исҳоқ  айтади:   "А асулуллоҳ  соллоллоҳу алайҳи  ва  саллам  Бану  Қайнуқоъ  сҳудларини Қайнуқоъ бозорига тсплаб шундай дедилар: "А­й сҳудлар жамоаси,  Оллоҳ таолодан  қсрқинглар, Қурайшнинг бошига тушган сч сизларга тушиб қолмасидан   Исломга   киринглар.   Ахир   сизлар менинг Оллоҳ юборган пайғамбар сканлигимни сзларингизнинг      китобингиз      орқали      ҳам биласизларку".    Улар:    "А­й    Муҳаммад,    сен бизларнинг сз қавминг каби деб сйласпсанми?! Ҳарбий билими йсқ бслган қавм билан жанг қилиб, уларни енганинг билан алданиб қолма. Валлоҳи, агар биз билан урушганингда ҳақиқий жангчи инсонлар бизлар сканимизни билиб олган бслар сдинг".
Ибн Ҳишом Абдуллоҳ ибн Жаъфардан ривост қилади: "Бир араб аёли Бану Қайнуқоъ бозорига сзининг бир матосини олиб келиб сотди. Кейин сша бозордаги бир заргарнинг олдига келиб стирган сди, сша   ердаги   схуддар   аёлнинг   юзини   очишга уринишди. Аёл сса бош тортди. Орқада турган заргар билдирмаган ҳолда аёлнинг стагини кстариб белига боғлаб қсйди. У срнидан турган пайтда сса аврати очилиб қолди. Буни ксрган барча кулиб юборди.        Аёл        сса        бақириб-қичқирди. Мусулмонлардан   бир   киши   сҳудий   заргарга ташланиб, уни слдирди. Яҳудлар сса мусулмон кишини слдиришди. Унинг оиласи сса сҳудларга Убода ибн Сомит сша сҳудлар билан Абдуллоҳ ибн Убай каби иттифоқдош сди. Мазкур воқеадан кейин А асулуллоҳ соллоллоху алайҳи васалламнинг олдиларига   бориб:   "Албатта   мен   Оллоҳга,   У Зотнинг А асулига ва мсминларга дсстман. Анави кофирларнинг иттифоқидан ҳам, дсстлигидан ҳам безорман - покман", деди. Қуйидаги ост ана шулар ҳақида нозил бслган: "А­й мсминлар, сҳудийлар ва насронийларни    дсст    тутмангиз!    Уларнинг баъзилари баъзиларига дсстдирлар. Сизлардан ким уларга дсст бслса, бас, у сшалардандир. Албатта Оллоҳ золим қавмни ҳидост қилмас. Бас, Сиз дилларида мараз бслган кимсалар: "Бизга бирон бало етишидан қсрқамиз", деган ҳолларида (кофирлар) томонга шошаётганларини ксрасиз. Шосд Оллоҳ (мусулмонларга) ғалаба берса ёки Ўз ҳузуридан (бу мунофиқ кимсаларни шарманда қиладиган) бирон ишни келтириб, улар ичларида    сширган    нарсаларига    надомат қилувчиларга айланиб қолсалар." (Моида сураси? 51-52 остлар).

Ислом барча замонларнинг ва ҳамма умматларнинг рисолатидир. Олдин стган пайғамбарларники каби муайсн аср, баъзи замонларгагина тегишли муваққат рисолат смас. Исломгача барча пайғамбарлар маҳдуд бир замонга юборилган бслса, Ҳазрати Муҳаммад (соллаллоҳу алайҳи ва саллам) қиёматга қадар боқий бир рисолат сгаси, пайғамбарларнинг охиргиси, скунловчисидирлар. Исломдан кейин бошқа бир шариат келмайди. Қуръони каримдан сснг бошқа китоб тушмайди. Лайғамбаримиз Муҳаммад алайҳиссаломдан кейин бошқа пайғамбар келмайди.

Ислом бир уммат ёки замон билан чегараланмаган скан, демак, бирор макон, ё миллат, ёки халқ, ёхуд табақа билан ҳам чегараланган смас. Ислом барча миллатлар, жинслар, халқлар ва табақаларга баравар хитоб қиладиган кенг қамровли умумий бир диндир.
Ислом Аллоҳнинг «мухтор халқи» деб билинган айрим халқларнинг рисолати смас, балки бутун инсонист ҳаётининг ҳамма томонларини қамраган, инсоннинг бутун борлиғини сз ичига олган сгона диндир.
Ислом Ернинг барча иқлимларини сзига бсйсундириш ва барча бойликларни талашни шарт қилиб олган муайсн бир иқлимнинг рисолати смас, балки Ер юзининг барча минтақаларида мислсиз адолат ва ҳурристни жорий қилувчи сгона диндир.

Ислом бошқа табақаларни сз манфаатига, хоҳишига бсйсундиришни ксзлаган камбағал ё бойнинг, кучли ё кучсизнинг, умуман муайсн бир табақа ёки синфнинг рисолати смас, балки ҳамма миллат ва табақалар сртасида тенглик-тотувликни иҳота қилувчи, барча дунё ва охират ишларини қамровчи улуғ бир диндир.
Ислом инсоннинг руҳи қолиб ақлининг, жисми қолиб руҳининг ёки туйғулари қолиб қуруқ фикрининг рисолати смас, балки у инсоннинг бутун борлиғи — руҳи ва ақли, жинси ва замири, иродаси ва виждонининг рисолатидир, ҳар бир инсоннинг, дунёдаги барча комил инсонларнинг динидир. 
Ислом уммати ана шу рисолат ила шарафланган, бу рисолатга ҳамиша содиқ қолишга байъат берган, бу рисолатни асрлар оша бутун инсонистга етказишга вазифаланган саодатманд умматдир.
Умматларнинг снг мсътабари, сараси ва олийи Ислом умматидир. Умматларнинг йслбошчиси, бутун инсонистга ибрат бсладигани, бошқа инсонлар сргаштирадигани ҳам Ислом умматидир. Умматларнинг снг пешқадами,  афзали ва собитқадами ҳам Ислом умматидир. Чунки Аллоҳ таоло «Сиз одамлардан чиққан снг схши уммат бслдингиз» (Оли Имрон, 110) деган.