Бу умматнинг Китоби Аллоҳ таолонинг мсъжиза каломидир, Лайғамбаримиз Муҳаммад алайҳиссалом орқали бутун инсонистга индирилган илоҳий дастурдир, ҳукми қиёматгача амалда бсладиган ва ақлларни лол қолдирадиган Қуръони каримдир. Аввалги самовий китоблар инсонлар томонидан сзгартирилиб, қсшимчалар қилиниб аслистидан узоқлаштириб юборилгани ҳолда Қуръони каримни қиёматгача бирор ҳарфини сзгартирмасдан муҳофаза қилишни Аллоҳ таоло зиммасига олган.
Бу умматнинг Лайғамбари Муҳаммад алайҳиссалом ҳозиргача тарих ксрган барча пайғамбарларнинг снг аълосидирлар. Бу зот бутун инсонистга йслбошчи слароқ юборилган Коинот сарвари ва фахри, инсонларнинг снг афзали ва комили, мусулмонларнинг қиёматдаги шафоатчиси, Аллоҳ таоло юборган пайғамбарларнинг снг сснггисидирлар.
Бу умматнинг ҳатто қибласини ҳам Аллоҳ таоло дунёдаги снг афзал қибла қилиб қсйган. Қибламиз саналган Каъба Ер куррасининг қоқ киндигида, қуруқликнинг айни марказида, заминнинг снг табаррук ва муқаддас бир ерида жойлашганини ҳатто ғайримуслим олимлар ҳам тан олиб ёзишган.

Ислом дини инсонларнинг бир-бирларидаги ҳақларидан тортиб, жамистдаги муносабатларнинг ҳамма қирраларигача шуғулланади, ислоҳ қилади. Инсонлар ҳаётининг бирор соҳаси йсқки, у ерга Ислом кириб бормаган бслсин. Кишилик жамистининг бирор муаммоси йсқки, Ислом уни ҳал стиб бормаган бслсин.
Ислом имон ва куфрни, схши ва ёмонни, ҳалол ва ҳаромни фарқлаб беради. У фарзандни қандай смизишдан тортиб, марҳумни қандай дафн стишгача, меросни қандай тақсимлашдан тортиб, етимлар ҳаққини ҳимослашгача, жониворларни қандай овлашдан тортиб, уй ҳайвонларини қандай ссйишгача, ота-онани қандай ҳурматлашдан тортиб, бемордан қандай ҳол ссрашгача, қандай кийинишдан тортиб, қандай еб-ичишгача, қандай олди-сотди қилишдан тортиб, қсшни билан қандай муносабат срнатишгача — ҳамма нарсани қамраб олган. Динимиз аралашмайдиган, ислоҳ қилмайдиган, таъсир стказмайдиган, муносабат билдирмайдиган бирор соҳанинг, ҳатто снг майда-чуйда нарсанинг сзи йсқ.
Бу шундайин динки, сз номига муносиб равишда одамларни адолат, схшилик, сҳсон, раҳмдиллик, меҳр-шафқат, сртачалик, мсътадиллик, сзгуликка буюради. Зулм, истибдод, фасод, ёмонлик, душманлик, бузғунчилик, тажовузкорликдан қайтаради.

Бу шундайин динки, мусулмонлар уёқда турсин, ҳатто сзга дин, сътиқод ва миллат вакилларига мурувватни, халқ сртасида тенглик, аҳиллик, сзаро ҳурматни тарғиб қилади, аёллар шаънини кстаради.
Бу шундайин динки, инсонларнинг асосий ҳақ-ҳуқуқлари — ҳаёт кечириш, обрс ва ҳурматини сақлаш, сътиқод ва дин танлаш, тафаккур ва изланиш, илм олиш, мулкчилик ва мулкни сақлаш, хавфдан омонда бслиш, ҳалол меҳнат қилиш, барча башар билан тенглик, туғилгандан бошлаб ҳур, озод бслиш, одил судлов, сркин сафар қилиш ва ксчиш, уйланиш ва оила қуриш, ислоҳ қилиш, схшиликка буюриб, ёмонликдан қайтариш ҳуқуқларини кафолатлайди. 
Ислом динига имон келтириш, унинг ақида, шариат, ибодат, ахлоқ, одоб каби асосларига, арконлари ва вожибларига амал қилиш — Аллоҳга бслган имоннинг шартидир. Ким ушбуни қабул қилса, мусулмондир, уни рад стса, кофир бслади.
Ислом сз шавкати билан фитрий чин инсонлигимизга қайтишга имкон беради. У имонимизни асровчи, хасталикдан қутқарувчи турмуш тарзи билан ҳаёт уммонидан сузиб стишга имкон берадиган нажот қайиғидир. Ислом Аллоҳ юборган динлар ичида хотималовчи, қиёматгача барча даврлар ва жамистлар учун баб-баравар жавоб берадиган ва хизмат қиладиган сгона диндир. Бу дин «Илгариги пайғамбарлар фақат сз қавмига пайғамбар стиб юборилганди, мен бслсам ер юзидаги барча инсонларга пайғамбар қилиб юборилдим», дес баралла айтган хотамун-набий Муҳаммадга (алайҳиссалом) туширилган илоҳий дастурдир.
Абдуллоҳ ибн Ҳузаймани А ум ҳукмдори сз динига даъват қилганида агар киришга кснса, дунё молининг срмини ва қизини бермоқчи бслганида рад қилдирган, имонни асраш учун қизиб турган қозонга ташланишига рози қилган ҳам Ислом сди.

Халифа Умар ибн Хаттобни «Дажла қирғоғида бир чспоннинг қсзисини бсри олиб қочса, Аллоҳ халифа Умардан ссрайди», деб нола-изтироб чектирган, Аллоҳдан қсрқиб сн икки смоқ хирқада юришга, амирлик саройида тунашдан воз кечишга мажбурлаган ҳам Ислом сди.
Мазҳаббошимиз Абу Ҳанифани бир кийимнинг нуқсонини айтишни унутиб сотиб юборгани учун тижоратдаги сттиз йиллик шериклари Ҳафс ибн Абдураҳмон билан ажрашиб кетишга ва савдодан тушган ҳамма пулни садақа қилиб юборишга рози қилган нарса ҳам Ислом сди.
А асулуллоҳ (соллаллоҳу алайҳи ва саллам) сафдошларидан асҳоби суффани  юпун кийимга, оч-наҳор юришга, масжид ёнидаги суффани бошпана қилишга ксндирган ҳам Ислом сди.

Муҳаддислар султони Имом Бухорийни охиратдаги ҳисоб-китобда масъул бслмаслик учун барча мол-мулк ва бойликлардан воз кечишга, фақат қотган нон ва сув билан қаноатланишга чорлаган нарса ҳам Ислом сди.
Молик ибн Динорни битта бсйра, Мусҳафи шариф ва битта ксзачадан бошқа бисот ушламасликка рози қилган нарса ҳам Ислом сди. Ссфиййа А обиаътул-Адаввиййани «Тавбаларимизнинг сзи тавба-тазарруга муҳтождир», дес фарёд чектирган нарса ҳам Ислом сди.
Ислом инсонистнинг ҳаёт тарзини белгилаб берадиган, уни ахлоқ қоидалари билан иҳоталайдиган, барча ёмонлик — гуноҳлардан муҳофаза қиладиган, фақат сзгулик, схшилик, солиҳ амалларга даъват стадиган сснгги Ҳақ диндир!

Shaytonning mashxur sloganlaridan:
Namoz o'qiyotgan odamni o'ngu chapga qarashga undaydi, agar qarasa yuzlarini silab peshonasidan o'padi va endi namozing buzildi, qaytadan o'qi deb vasvasa qiladi. Kishi qaytadan o'qiyotganida yana yon-atrofga qarashga undaydi va yana vasvasa qiladi. Shu tariqa insonni namozdan sovutib "qo'yaver, o'qima, baribir ixlos bilan o'qiyolmayapsan" deydi va namozni tark ettiradi.

AlloH TaolO Bizni ShaytoN Hiylalari Ustidan G'alaba Qozonuchi Bandalaridan Qilsin..

Iblis aytadi:
   -Ey Muhammad  s.a.w kim namozga turmoqchi turmoqchi bo'lsa darrov uni vasvasaga solaman "hali vaqt bor. Sen bandasan.Hozircha ishingni qilib tur, namozingni keyin o'qirsan". natijada u namozni vaqti tugagandan keyin o'qiydi va shu sabab uning namozi qabul bo'lmaydi. Agar u kimsa meni mag'lub etsa, unga inson "shayton"laridan birini jo'nataman. U esa namozini o'z vaqtida o'qishdan unichalg'itadi. Agar bundan ham meni yutib chiqsaendi namoz o'qiyotgan vaqtida ishga kirishaman. O'ngga qara, chapga qara, deb avrayman. U ham qaraydi. Keyin peshonasidan silab o'pib qo'yaman. "sen abadiy yaramas bir ish qilding" deb uning huzurini buzaman. Siz bilmaysizki ey muhammad s.a.w kim namozda u-yoq bu-yoqqa qarayversa, alloh uning namozini qabul etmaydi. bunda ham men yutkazsam, yolg'iz o'zi namoz o'qiyotganida oldiga boraman va tez - tez o'qishini buyuraman: u ham namozini huddi xo'roz tumshug'i bilan yerdan narsalar terib yeyayotganday, tez-tez o'qiy boshlaydi.
Bu ishni-da qildira olmasam, bu safar jamoat bilan namozda turganida yoniga boraman, uni boshini jilovlayman. Boshini rukudan va sajdadan imomdan avval ko'taraman. Imomdan avval sajda va ruku qildiraman. Manashunday qilgani uchunqiyomat kuni alloh uninng boshini eshak boshiga aylantiradi. U odam meni bu ishda ham mag'lub etsa, bu gal unga barmoqlarini chiqillatishni (qirsillatishni) buyraman. Agar bu ishni unga namozda qildira olsam, u menga tasbeh aytgan bo'ladi. Bunda ham unga mag'lub bo'lsam, endi unga yaqin boraman-da, namoz o'qiyotganda burniga uflayman. Men uflasam, u esnay boshlaydi. Agar bu esnashida og'zini qo'li bilan yopmasa, unung ichiga kichik bir shaytoncha kiradi va dunyo hirsini, dunyoviy orzu - istaklarni bog'larini (tugunlarini) ko'paytiradi. Manashundan keyin u kimsa doim bizga itoat qiladi, so'zimizni tiglaydi. Aytganimizni qiladi.
shayton so'zida davo etdi:
- siz ummatingizning qanday saodatiga ishonasiz, nimasidan hotiringiz jam? Men ularga ne-ne tuzoqlar quraman...  Miskin, chorasiz va zavollilaringiz oldiga boraman. Namoz o'qishni tashlanglar deb buyuraman va: "namoz siz uchun emas. U alloh ofiyat ehson qilgan va pullik to'qlik bergan bandalari uchun", deyman. Keyin kasallarning oldiga boraman: Namoz o'qishni tashla. chunki alloh taolo "xastalarni majburlash yo'q" (24:61), deb buyurgan, sog'ayib ketganingdan keyin o'qirsan", deyman. Va u shu asnoda namozini tashlaydi, xatto kufrga ham ketadi. Agar u kasal chog'ida namozini tark etgan holida o'lib ketsa, allohning huzuriga borganida allohning g'azabiga uchraydi, agar men bu so'zlarimga yolg'on qo'shgan bo'lsam, meni chayon chaqsin, allohdan so'rangizki, meni qulga aylantirsin.
Iblis davom etdi:
- Ey Muhammad  s.a.w siz ummatingizning taqdiridan xotiringiz jammi? holbuki men ularning oltidan birini dinidan chiqaraman.
 http://forum.islom.uz/smf/index.php?topic=15508.0;wap2

А асулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи ва саллам дедилар: «Ғайб калитлари (илмлари) бешта, уларни Аллоҳдан бошқа ҳеч ким билмайди: 1) Ҳеч ким сртага нима бслишини билмайди; 2) Ҳеч ким қоринлардаги (ҳомила)нинг нима бслишини билмайди; 3) Ҳеч бир жон сртага нима қилишини билмайди; 4) Ҳеч бир жон қаерда слишини билмайди; 5) Ҳеч ким ёмғир қачон ёғи"¦шини билмайди». Ва Аллоҳ таолонинг қуйидаги ссзларини сқидилар:
«Дарҳақиқат, ёлғиз Аллоҳнинг ҳузуридагина (қиёмат) соати (қачон бслиши тсғрисидаги) билим бордир. У (Ўзи хохлаган вақтда, Ўзи хохлаган жойга) ёмғир ёғдирур ва (оналарнинг) бачадонларидаги ҳомилаларини (сғилми-қизми, расоми-нуқсонлими, бахтлими-бахтсизми сканини) билур. Бирон жон сртага нима иш қилишини била олмас. Бирон жон қай ерда слишини ҳам била олмас. Фақат Аллоҳгина билувчи ва огоҳдир» (Луқмон: 34).
Ушбу ҳадисни Имом Бухорий Ибн Умар розисллоҳу анҳумодан ривост қилган.

«(А­й Муҳаммад соллаллоҳу​ алайҳ ва саллам), сиз уларни сқин Кундан (съни Қиёматдан)​ огоҳлантир​инг! Ўшанда улар юраклари халқумлари​га тиқилиб, (сзлари) ғам-ҳасрат​га тслиб турурлар»
(Ғофир: 18)