Sartarosh borligiga ishonmayman!

Bir odam har doimgidek soch va soqolini oldirish uchun sartaroshga bordi. Sochini-soqolini olayotgan sartarosh bilan chiroyli suhbat boshladilar. Turli mavzularda suhbatlashdilar. Birdan Alloh bilan aloqali mavzu ochildi...

Sartarosh: Qarang, men siz aytgan Allohning borligiga ishonmayman.

Odam: Ho'sh nimaga unday deysiz?

Sartarosh: Buni anglab yetish juda oson. Buni ko'rish uchun tashqariga chiqishingiz kifoya. Lutfan menga aytingchi, agar Alloh haqiqatdan bor bo'lganda edi, buncha muammosi-tashvishi ko'p, kasal insonlar bo'larmidi, tark etilgan yetim-yesir bolalar bo'larmidi? Alloh bor bo'lganda hech kim zulm qilmas, bir-birlarini xafa qilishmasdi insonlar. Alloh bo'lganda bularning sodir bo'lishiga ruhsat berib qarab turishiga ishonmayman..

Odam bir on o'ylandi, ammo keraksiz bahsga kirishishni hohlamagani uchun javob bermadi. Sartarosh ishini tugatgandan keyin odam tashqari chiqdi. O'sha zahoti ko'chada uzun sochli va soqoli o'sib ketgan bir kishini ko'rdi. Ko'rinishidan u kishining ancha ko'p vaqtdan beri sartaroshga bormagani, soch-soqolini oldirmagani ma'lum edi. Odam sartaroshning yoniga kirib shunday dedi:

Odam: Bilasizmi nima, men ham sartaroshning borligiga ishonmayman.

Sartarosh: Qanaqasiga axir? Mana men shu yerdaman va men sartaroshman.

Odam: Yo'q, do'stim, sartarosh yo'q. Agar rostdan ham sartarosh bor bo'lganida mana bu kishiga o'xshagan soch-soqoli olinmagan insonlar bo'lmasligi kerak edi.

Sartarosh: Hmmm..Sartarosh bor ammo bu insonlar mening oldimga kelishmasa men nima ham qilayin?

Odam: Mutlaqo to'gri! Hamma gap shunda-da! Alloh bor ammo insonlar Uning oldiga borishmasa, bu bormagan insonlarning hohishi. Mana dunyoda ko'p muammo va rohatsizliklar bo'lishining sababi!


Uz.islam.com

1998 йили шариъат ксрсатмаларига амал қилишга ҳаракат қилган ҳолда тсйимни стказдик. Ўша вақтлар динга қарши давлат миқёсидаги кураш авжига чиққанига қарамай исломий тсй деб аталувчи тсй қилдик. Қайин укам сзимнинг шогирдларимдан бири сди. Бир неча кундан сснг у маҳалладан шундай гап топиб келди. Бизнинг тсйимиз куни қайин укамнинг мактабда бирга сқийдиган синфдошининг акаси ҳам уйланган скан. Аммо уларнинг тсйи жоҳилий "œқизил" тсй бслган. Хуллас қайин укам ва синфдоши сртасида шундай суҳбат бслиб стибди.

 

Синфдоши айтибди:

 

-          Ҳа, тсйлар қандай стди? А­шитишимизча, тсйда "œЖимжитлик" романидан бир парча қсйганмишсизлар?! Ҳах-ҳах-ҳаа!

 

Исломий тсйларда фасод, сйин-кулги ва бақир-чақир бслмагани учун синфдоши уни "œЖимжитлик" романи деб, масхара қилмоқчи бслган. Қайин укам сса бу гапга жавобан пинагини ҳам бузмаган ва закийлик билан хотиржам қиёфада жавоб берган:

 

-          Ҳа сша куни ҳамма шайтонлар акангни тсйида қсйилган "œШайтанат"ни томоша қилиш учун кетишган скан шекилли! Шунинг учун бизларни тсйимиз алҳамдулиллаҳ тинч ва жуда схши стди.

Бундан минг тсрт юз йиллар олдин"¦ Саодат асри"¦ Оламлар Сарварининг муборак шаҳарлари"¦ Аллоҳнинг А асули бир масала сабаб маҳзун сдилар. Оғир одимлар билан хонаи саодатларига илгариладилар. Саодат уйининг сшигини онамиз Оиша очиб, табассум билан Лайғамбаримизни қаршиладилар. А асулуллоҳ (с.а.в.) сринларига стиргач, Оиша онамиз
ҳам у зотнинг ёнларига чскдилар. "Гапир, сй Оиша,- дедилар шунда Лайғамбаримиз,- гапир кснглим бир оз кстарилсин!"

Оиша онамиз гапира бошладилар. Аллоҳнинг раҳматидан, марҳаматидан, Лайғамбарнинг шафқатидан, дунёни фонийлигидан ссзладилар. Онамиз гапирар сканлар, А асули Акрам саллаллоҳу алайҳи вассалламнинг ҳафаликлари кстарилди, лабларига табассум югурди, қалблари фаҳрланди. Ларвардигорга ҳамд айтдилар"¦

Орадан минг тсрт юз йилча вақт стди. Оламлар Сарварининг Маҳмуд исмли бир уммати кснглига қил сиғмай уйига қайтди. Йсл бсйи ишхонада бслган воқеани сслаб, йсқотган фойдасини сйларди. А ақиб корхона унинг снг схши мижозини сзи томон оғдириб олган сди. Уйи ёнига келганида, машина қсйишга бсш жой қолмаганини ксриб, баттар кснгли
ғашланди. Машинасини узоқроқ жойга қсйишга тсғри келди. Лифтга чиқар скан, у ҳам зсрға ҳаракат қилаётгандек туюлди. А­шик қснғироғини босди. Табассум билан хотини сшикни очди. Уйга кирар скан, болаларнинг уймалашиб ётган оёқ кийимларини ксриб, сна жаҳли чиқди. Олдига югуриб чиққан болаларини бир-икки оғиз "ширин" ссз билан сийлади.
Ошхонага кирибоқ: "А оса очиқиб кетдим. Тез овқат таёрла", деди.

"Хозир, сн беш дақиқада тайёр бслади", деди хотини. Бу гапдан Маҳмуднинг жаҳли сна ортди: "Куни билан нима иш қилдинг? Қай маҳал келишимни биласан, шунга мослаб пишириб қсйсанг бслмайдими? Кун бсйи ишлаб итдай чарчаган бслсам, сен битта овқатни пишириб олдимга қсс олмайсан", дес сшқира кетди. Маҳмуд бақириб, бир оз ҳовуридан тушгандай бслди, сснг ҳаммомга кириб, юз-қслларини ювиб, кийимларини алиштиргунга қадар овқат ҳам тайёр бслди. Овқат маҳали ҳам жанжал давом стиб, хотин сна "ширин" гаплар сшитди. Болалар ҳам дамлари ичига тушиб, тез-тез овқатланиб, хоналарига йсл олдилар. Овқатдан сснг Лайғамбар саллаллоҳу алайҳи вассалламга уммат бслмиш Маҳмуджон қслида "пулт", оинаи жаҳонга тикилди. Дунёдаги снгиликлар орасида дсллор тушиб, свро кстарилиб кетаётганини ешитиб, сна жаҳли чиқа бошлади. Лулларини еврода сақламаганига афсус қилди.

Ошхонадаги ишини битирган хотин чой дамлаб, срининг ёнига стирди. Чой узатар скан, ҳавонинг ёмонлигидан нолиди. Маҳмуд бир қулоғи билан телевизорни, бир қулоғи билан хотинини гапларини сшитарди. Секингина бошини ёстиққа қсйиб, оёғини узатди. А­нди хотинининг ҳам, телевизорнинг ҳам овози ғашига тегди. А­рини ухлаб қолишини сезган хотин куни билан сйлаб юрган гапини қайтишга шошилди: "Дсстингиз Мурод хотинига кир ювиш машинаси олиб берибди. Шу десангиз, роса ишни енгиллатаркан-да". "Ҳа, унинг маоши ксп бслганидан кейин олади-да".

"Вой, мана, ёнимиздаги қсшнилар ҳам олишди-ку. Демак, унчалик қиммат смасдир-да. Мен бечора қачонгача кирларни шу сски машинада юваман? Болалар катта бслган бслса, кир-чирлари ксп. Мана шу сскисини бирорта бечорага бериб юбориб, снгисини олсак бслармиди? Ҳам савоб"¦ Менга қаранг, ҳой"¦"

Маҳмуд хотинини гапини сшитишни истамасди. ниҳост, тоқати тоқ бслиб бақирди: "Бслди, Оиша, счир овозингни! Бслди, бир оз дам олай. Ҳар куни битта минғ-минғ"¦"

Бу гапни минг тсрт юз йил аввал Муҳаммад саллаллоҳу алайҳи вассалламнинг: "Гапир, Оиша, кснглим кстарилсин! деган ссзларини тинглаган фаришталар ҳам сшитди...

  Aytishlaricha,Abu Shurayh piyoda yurar,utirsa,tuniga uranib olib yiglay boshlar ekan.Undan:Nega yiglayapsiz,deb surashsa,u:"Umrim utayotgani,amalim ozligi va ajalim yaqinligi esimga tushib qoldi",der edi.
                                 Imom Gazzoliy

  Суфён ибн Уйайна розисллоҳу анҳу шундай деганлар: "Агар одамлар орасида ихтилоф кучайиб кетса, сен сзингни мужоҳидлар ёки чегарачилар орасига олгин. Чунки Аллоҳ таоло: "œУларни сз йслимизга ҳидост қиламиз" — деган."
  "œБизнинг (йслимиз)да жиҳод қилган — курашган зотларни албатта Ўз йслларимизга ҳидост қилурмиз. Аниқки, Аллоҳ чиройли амал қилгувчи зотлар билан биргадир" деган ваъдасидир. ("œАнкабут" сураси, 69-ост.)

 

 

Ўзининг ҳавою нафсига қарши чиқиб, омонатларни сгасига топширувчи кишини Аллоҳ собит қилади ва уни сзидан кейин аҳлидаю молида ҳимос қилади. Бу ҳақда машҳур ҳикос бор. Бани Аббос халифаларидан айримлари баъзи уламолардан ксрган нарсасини айтиб беришни илтимос қилди. Шунда олим шундай ҳикос қилиб берди: Умар ибн Абдулазизни ксрдим, унга айтилдики, бу молдан болаларингизга бермадингиз, уларни ҳеч вақосиз фақир ҳолда қолдирдингиз. Бу пайтда Умар ибн Абдулазиз слим тсшагида ётган сди. У: Мени олдимга болаларимни олиб киринглар, деди. Унинг олдига болаларини олиб киришди, улар сндан ортиқ сғил бслиб, уларнинг орасида балоғатга етгани ҳам йсқ сди. Болаларини ксргач, ксзларидан дув дув ёш тскилди, сснг: А­й болаларим, сизларнинг ҳаққингиз бслган нарсани сизлардан тссганим йсқ, одамларнинг молларини олиб сизларга берувчи ҳам смасман. Сизлар икки кишининг бири бсласиз ёки солиҳ бсласиз, Аллоҳ солиҳларга ёр бслур ёки солиҳ бслмайсизлар. Солиҳ бслмаган киши гуноҳ иш қилиши учун мол ташлаб кетмайман. Туринглар снди, деди.

   Олим айтади: Унинг баъзи болаларини ксрдим, Аллоҳ йслидаги жиҳодга юзта отни жиҳозлаб берди. Яъни жиҳод қиладиган кишиларга шу отларни берди. Қаранг, бу киши Шарқдан Турк шаҳарларининг снг чеккасидан Ғарбдаги Андалусгача, Қибрис жазиралари ва Шом чегараларидан ва пойтахтлардан Тарсусга схшаш Яманнинг четларигача бслган мусулмонларнинг халифаси сди. У ташлаб кетган нарсадан болалари жуда кам нарса олишди. Улар ҳар бири йигирма дирҳамдан камроқ олишган, деб ҳам айтилади.

   Баъзи халифаларни ксрдим, уларнинг болалари ундан қолган молни тақсимлашганда уларнинг ҳар бирига олтмиш минг дийнордан теккан. Унинг баъзи болаларини ксрдимки, гадойлик қилиб юрарди.

   Бу бобда ҳикослар ва ксриб келинаётган воқеалар ҳозирги замонда ҳам олдинги замонда ҳам бслиб, унда ақлли кишилар учун етарли ибрат бор.

Абу Муслим ал Ховлоний Муовис ибн Абу Суфённинг олдига кирди ва Ассалому алайка айюҳал ажир (съни ижарага ишласпган киши) деб салом берди. Ассалому алайка айюҳал амир, деб салом бергин дейишди. У сна Ассалому алайка айюҳал ажир (деб салом берди. А­й Амир! деб айтгин дейишди. У сна: Ассалому алайка айюҳал ажир, деб салом берди. Улар сна: Айюҳал амир деб айтгин дйишди. Шунда Муовис: Абу Муслимни сз ҳолига қсйинглар, чунки у сзи нима деспганини схшироқ билади, деди. Шунда абу Муслим. Сен фақатгина бир чспонсан. Сени бу қсйларнинг сгаси бу қсйларни парвариш қилишинг учун ижарага олган. Агар сен қстирларни роҳатлантирсанг (сни қстирларни ёғ қуйиб даволасанг), касалларини даволасанг ва ҳар бирига бирдек қарасанг, қсйларнинг сгаси сенга пулингни тслиқ беради. Агар қстирларини ёғ қуйиб даволамасанг, касалларини даволамасанг, ва ҳар бирига бирдек қарамасанг, унинг сгаси сени азоблайди, деди. Бу очиқ ибрат олинадиган нарса. Чунки халқ Аллоҳнинг бандаларидир ва бошлиқлар бандаларнинг устида Аллоҳнинг ноибларидир. Улар бандаларнинг нафсларидаги вакилларидир. Ҳудди икки шерик бир бирига ҳам вакил ва валий бслгандек.

Имом Молик айтади:

Абу Бакр ибн Абдурраҳмон билан Икрима ибн Абдурраҳмон Саид ибн Мусаййиб олдига зиндонга киришиб, унга: «Аллоҳдан қсрқинг, биз сизнинг қонингиз тскилишидан хавф қилмоқдамиз», дейишди. Шунда у: «Чиқинглар бу ердан! Аима, мени ҳам сзингиз қилганингиздек, динимни сйинчоқ қилишимни истайсизларми?!» деди.

(Ал-жамиъ, Ибн Аби Зайд: 156).

Minoradan yangragan ovoz  

Турк адабиётининг  йирик  вакилларидан бири бслган, шоир Юсуф Аабий 1678 йил, карвон билан бирга ҳаж зиёратига чиқди. Карвонда  снг обрсли давлат генераллари ҳам бор сди. Карвон муборак Ҳижозга сқинлашгач, Ҳазрати пайғамбар (с.а.в.)ни зиёрат қилишга бслган иштиёқ Аабийнинг қалбида снада жсш урди. Вужуди ажиб сурурга тслиб, уйқуси қочди;  ухлай олмади. Кечқурун карвон пайғамбар шаҳри — Мадинаи Мунавварага сқинлашди. Карвондагилардан  Айюбли А ами Меҳмед шу пайт, қибла томонга  оёғини узатиб ухлаб қолди. А асулуллоҳнинг(с.а.в.) музофотларига кириладиган бир пайтда,  бу манзара шоир Аабийга ёқмади. Генерални уйғотиш учун, шундай байтларни сқий бошлади:

Сақлан, тарки адабдан сен,

Ксйи маҳбуби Худодир бу,

Аазаргоҳи илоҳийдир,

Мақоми Мустафодир бу.

Мурооти адаб бирла,

Киргин  Аабий, бу даргоҳга.

Матофи қудсиёдир бу,

Бссагоҳи анбиёдир бу.  

Байтнинг маъноси шундай сди:  "œБеадабликдан сақлан! Зеро, бу — Аллоҳ таоло ҳабибининг шаҳридир. Бу — Ҳақ таоло  назар соладиган маскандир; Муҳаммад Мустафонинг (с.а.в) мақомидир. А­й, Аабий, бу даргоҳга одоб қоидаларига риос қилган ҳолингда  кир! Зинҳор, одобга бепарво бслма!  Бу ер катта фаришталар атрофида парвона бсладиган, пайғамбарлар сгилиб сшигини спадиган, муқаддас қадамжойдир".

Бу мисраларни сшитган гинерал сергак тортди. Шеър нима мақсадда сқилганини фаҳмлаб, дарҳол оёқларини йиғиштириб олди. Ва шоир Аабийга қараб:

- Шеърингни қачон ёздинг? Уни мендан бошқа ҳам сшитганми? — деб ссради. Юсуф Аабий:

- Бу мисраларни олдин ҳеч қаерда айтмаганман. Сизни бу аҳволда ксргач, беихтиёр баланд овозда айтиб юбордим. Иккимиздан бошқа ҳеч кимнинг хабари йсқ, — деди.

- Унда, бу сир орамизда қолсин, —дес илтимос қилди. Аабий сукут билан йслида давом стди. Бомдодга сқин,  карвон  А асулуллоҳнинг (с.а.в.) масжидига сқинлашди. Во ажаб! Масжид минораларидан азондан  илгари Юсуф Аабийнинг: "œСақлан тарки адабдан..." байтлари снграмоқда...

 Аабий ва гинерал ҳайратдан донг қотдилар. Масжидга кириб, намозларини сқигач, дарҳол муаззиннинг ёнига боришди. Аабий ҳасжон билан:

- Худо ва пайғамбар ҳаққи айт, менга.  Азондан илгари сқиган байтни қаердан, кимдан, ва қандай қилиб сргандинг? — деб ссрай бошлади. Аабий қайта-қайта илтимос қилгач, ниҳост муаззин жавоб берди:

- Жаноби пайғамбаримиз А асулуллоҳ (с.а.в.) ушбу тун барча муаззинларнинг тушларини шарафлантириб: "œУмматимдан Аабий исмли шоир зиёратимга келмоқда. Менга бслган муҳаббати — ҳамма нарсадан устун. Туринглар, азондан олдин  менга атаган байтларини сқиб, уни қарши олинглар, масжидимга кирган пой қадамларини қутланглар",— деб буюрдилар. Биз сса, ул зоти муборакнинг амрларига бсйсундик.

Беихтиёр Аабийнинг ксзларида ёш халқаланди. Қалби жсшиб, қайта муаззиндан:

- Ул икки жаҳон сарвари, чиндан ҳам мени Аабий дедиларми? У менинг умматимдан деб айтдиларми? — дес ссради.

- Ҳа, "œМенинг умматимдан бслган Аабий" деб айтдилар,— деганида Юсуф Аабий, бу илтифотдан ҳушини йсқотди ва ерга йиқилди.

- Уйғонганида сса, ёнида генерал ва муаззиннинг  йиғлаётганини ксрди...

 ("œАкс-садо" илмий-адабий журналдаги мақола асосида тайёрланди)

 "œСирли, ибратли ва ҳаётий воқеалар" китобидан.

Uz.Islam.com dan olindi

А асулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи ва салламдан сснгра шогирдлари шарқу ғарб, шимолу жанубдаги давлатларни фатҳ стдилар ва Ер куррасининг кспгина давлатлари Ислом даъвати билан мунаввар бслди. Ислом байроғини кстарган ва Аллоҳнинг динини ёйган саҳобаларнинг қонлари турли давлат ва слатларда тскилди. Ҳатто Уқба ибн Омир разисллоҳу анҳу Атлантика океанининг соҳилида туриб: «Ҳой уммон! Агар сенинг ортингда Аллоҳ йслида фатҳ стилиши керак бслган ер борлигини билсам сди, шу отим билан сенга кирар сдим!»‒ деган сди.

Уқба разисллоҳу анҳу уммон ортида икки Америка қитъаси борлигини билмаган сди. Агар Аллоҳ таолонинг тақдирида унинг денгизга кириб, мусулмонларнинг бу икки қитани ҳам озод қилишлари ёзилган бслса сди, тарих бутунлай бошқача бслармиди? Шундай бслсада, Аллоҳ таоло Уқбанинг тулпорларини Атлантика океанининг соҳилларида тсхташини хоҳлабди. Ҳолбуки, Аллоҳ таолодан қилган ишлари ҳақида сарҳисоб талаб қилинмайди, балки бандалар қилган ишларидан сарҳисоб қилинадилар.

Машҳур халифа Ҳорун ар-А ашид раҳимаҳуллоҳ осмондаги булутга қараб: «Сен хоҳлаган жойингга ёғ, барибир хирожинг менга етиб келади!»‒ деган сди.