Savol ajoyib bo'pti.. Men Jamshidjon birodarni gaplariga qo'shilaman...
Bu yerda juda ko'p oilalar aziyat chekayotgan ichuvchilik illati haqida gapirilibdi. Bunday oila nima qilishi lozim, ajrashish yoki sabr, shunga o'xshash savollar...
Avvalo, otasining ichuvchiligi ham shu oila, unda voyaga yetayotgan farzandlar, ayol uchun bir sinov. Bunday holda janjalu, urushlar, behuda asabbuzarliklar foyda bermaydi. Undan ko'ra Allohga shukr, ichsa ham otamku, erimku, anu ayolni eri o'lgan, yoki u dugonam otasiz, harqalay mani otajonim bor deydiganlar, namozu duolarida g'oyibdan otasini hidoyatli qilishini so'raydigan oilalar yo'q emas...
Eri ichib kelganda ham yuzida kulgi bilan xizmatini qilib, otajonisi, keling, charchamadizmi, yaxshi keldizmi deya kutvoladigan ayolga tasannolar aytsa arziydi...
Otasi ichganini qo'shnilar ko'rib gap so'z bo'lmasin, ayb qilmasin deya tunlar yig'lab chiqadigan farzandlar oz bo'lsada, bor...
Yana bir gap: bu hol, ya'ni oiladagi muhit bola ruhiyatiga faqat salbiy ta'sir o'tkazmaydi. Aksincha, Jamshidjon aytganlaridek, bunday oilada tarbiyalanayotgan bola kelajakda men bunday qilmayman, xotin, bola chaqamni xijolatga qo'yadigan ish qilmayman deya to'g'ri yo'lini belgilay boradi..
Ha, yana bir gap, (gapim ham ko'payib ketdida) ota ichsa ham, baribir tarbiya tizgini uni qo'lida bo'ladi, bolalar undan hayiqishadi. Doimiy ichadigan bo'lgan taqdirda ham OTA o'z o'rnini yo'qotmaydi.. Harqalay bor shunday oilalar..
Endi savolga kelsak, bunday holda ajrashish noto'g'ri. Balki duo qilish va uni ijobatini talab qilish lozim!
Uzr, aancha ko'p gapirvordim, rozi bo'lasizlar