Абу Ҳурайра разисллоҳу анҳунинг ривостига ксра Лайғамбар саллаллоҳу алайҳи васаллам Аллоҳдан ҳикос қиларкан, шундай деганлар:
Бир қул гуноҳ қилди-да:
"Аллоҳим! Менинг гуноҳимни мағфират ст", дес ниёз қилди.
Шунда жаноби Ҳақ:
Қулим гуноҳ қилди, фақат гуноҳини мағфират стувчи бир А абби борлигини билди, деди.
Сснгра такрор сша гуноҳни қилди-да.
"Ай А аббим! Мени афв ст",— деди.
Шунда Аллоҳу таборака ва таоло:
Қулим гуноҳ қилди, лекин гуноҳларни афв стувчи ёки гуноҳ учун азоб бергувчи бир А абби борлигини билди, деди.
Сснгра сна у гуноҳга ботди. Ва сна: "Ай А аббим! Мени мағфират ст",— дес ниёз стди.
Шунда Аллоҳу таборака ва таоло ҳазратлари:
Қулим гуноҳ қилди, гуноҳларни афв стгувчи ва гуноҳкорларни муоҳаза стувчи (чора ксргувчи) бир А абби борлигини билди. Муҳаққақ Мен қулимни афв стгайман. Анди тилагига етсин,— деди.
(Бухорий ва Муслим ривост стганлар).