Payg'ambar alayhissalom huzurlariga yahudiylar kirib kelib: "as-Somu alayka, ey Abul Qosim!" (ya'ni, senga o'lim bo'lsin), dedilar. Oisha onamiz ularga:
"Va alaykum as-Somu", dedilar. Shunda Payg'ambar alayhissalom: Hoy Oisha! Alloh taolo fahsh so'zlarni hush ko'rmaydi, dedilar. Oisha onamiz:
Ularning as-Somu alayka (senga o'lim bo'lsin) deganini eshitmadingizmi? deb so'raganlarida, Rasululoh bunday javobqildilar:
"Mening "va alykum" (sizlar ham), deganimni eshitmadingmi? (Ibni Abu Hotim, Oisha onamizdan qilgan rivoyatlari)

Rasululloh s.a.v aytadilar:"Musulmon musulmonning brodaridur,unga zulm qilmaydi,uni taqqirlamaydi,yordamsiz tashlab qo'ymaydi,".So'ng "Takvo mana bu yerdadur"" deya ko'ksilariga uch martda ishora qildilar va:"Musulmon brodarini haqorat qilishi kishing yomonligiga yetarli dalildir" dedilar.

Савбон ра.дан айтилади:' Аабий сав 'Менинг умматимдан хато килганда, ссдан чикарганда ва мажбурланганда килган ишидан калам кутарилди'.

Abdulloh ibn Umar aytdilar: "Ota-onaning yig'lashi boladan norozi bo'lganlariga dalolatdir, bu esa katta gunohdir". (Imom Buxoriy rivoyatlari).
Iso ibn Talxa ibn Ubaydulloh Amr ibn Mirzo Juhaniydan naql qiladilar: "Bir kishi Rasululloh sollallohu alayhi vasallamdan: "Yo Rasulalloh, besh vaqt namoz o'qisam, ramazon oyida ro'za tutsam, zakotimni ado etsam va haj ham qilsam, menga nima bo'ladi?" deb so'radi. Rasululloh unga: "Kim ana shu aytganlaringni qilsa, payg'ambarlar, siddiqlar va shahidlar bilan birga bo'ladi, ammo ota-onasini ranjitgan bo'lsa, u amallarning foydasi yo'qdir",- dedilar".

А асулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи ва саллам айтдилар: «Бир киши ҳаддан ташқари ксп гуноҳлар қилиб, вафоти сқинлашганда фарзандларига васист қилиб айтдики: «Агар вафот стсам, мени куйдиринглар ва кулимни шамолли кунда денгизга сочиб юборинглар. Аллоҳга қасамки, агар А оббим мен(и қайта тирилтириш)га қодир бслса, менга ҳеч бир бандасига бермайдиган қаттиқ азоб билан азоб беради». Фарзандлари унинг айтганини қилишди. (Аллоҳ таоло) ерга: «Олган (омонатларингни) адо қил», деб буюрди. Шунда у (одамнинг жасади йиғилиб келиб, Аллоҳ ҳузурида) турди. Аллоҳ таоло ундан: «Сени бундай қилишга нима ундади?», деб ссради. «Сендан қсрқишим, сй А оббим», деб жавоб берди. Шу сабабли Аллоҳ таоло уни мағфират қилди» (Муттафақун алайҳ, Бухорий: Муслим: ).

 Bir odam Payg’ambarimiz (s.a.v.)dan: "œAllohga qaysi bir amal mahbubroqdir?" — deb so’radi. Rasululloh (s.a.v.) dedilar: "œYo’lovchilikni tugatib, yana yo’lga chiqish".
-   Bu nima degani? — takror so’radi boyagi odam.
-   Qur’onni boshidan oxirigacha o’qish. Bitirgach, yana boshidan boshlash, - deb javob berdilar Rasululloh (s.a.v.).
                                                                                                 Irfon taqvimi, 2009, 1430 (II)

.............Abu Hanifa (r.a.) Atiyadan, u Abu Saiddan, u esa Hazrati Payg‘ambardan (s.a.v.) rivoyat qiladi. «Shoyadki Rabbing seni maqtalgan maqomga yetkazgay» oyatidagi «Maqomi mahmud» shafoatdir. Alloh taolo imon keltirgan insonlardan bir jamoani gunohlari
sababidan azoblaydi. Keyin esa Payg‘ambarimizning (s.a.v.) shafoati bilan azobdan chiqadilar. So‘ng ular abadiy hayot deyilguvchi bir daryoga keltiriladilar. Unda cho‘miladilar so‘ng jannatga kiradilar. Jannatda «jahannamliklar» deya ataladilar. So‘ng Allohga yolvoradilar. Alloh taolo ulardan u ismni olib tashlaydi».

............Bir rivoyatda bunday deyiladi: «Alloh taolo imon va qibla ahlidan bir qavmni Payg‘ambarimizning (s.a.v.) shafoati bilan do‘zaxdan chiqaradi. Bu shafoat «maqomi mahmud»dir. So‘ngra u qavm «hayovon - abadiy hayot» nomi berilgan bir daryoga olib kelinadilar va unga tashlanadilar. Keyin u yerda qush qo‘nmas o‘simligi kabi o‘sadilar. Keyin u yerdan chiqadilar, jannatga kiradilar. Ular jannatda «jahannamiylar», deya nomlanadilar. So‘ngra ular Allohdan bu nomni o‘zlaridan ketkazilishini so‘raydilar. Alloh ulardan bu nomni ketkizadi. Ular: «Allohning ozod etganlari», deya nomlanadilar».

Abu Hanifa (r.a.) bu hadisni Abu Shaddot ibn Abdurahmondan, u Abu Saiddan rivoyat qildi.

Abdulloh ibn Umar raziyallohu anhu rivoyat qiladilar: «Janob Rasululloh sallallohu alayhi va sallam bunday dedilar: «Musulmon o‘z musulmon birodariga zulm qilmas va uni zulmkor qo‘lida qoldirmas! Kimki musulmon birodarining hojatini chiqarsa, Alloh taolo ham uning hojatini ravo qilur. Kimki bir musulmonni g‘am-kulfatdan xalos qilsa, Olloh taolo ham uni Qiyomat g‘am-kulfatidan xalos qilur. Kim bir musulmonning aybini yashirsa, Olloh taolo ham, Qiyomat kuni uning aybini yashirur».

  Абдуллоҳ ибн Масъуддан розисллоҳу анҳу ривост қилинади: "œА асулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи ва саллам: "œМусулмонни сскиш фосиқлик, слдириш сса куфрдир", деганлар" (Имом Бухорий ва Муслим ривости). 

  А асулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи ва саллам: "œМусулмонни сскиш ҳалокат жари ёқасига келиш кабидир", деганлар (Баззор ривости).