Абдуллоҳ ибн Амрдан ривост қилинган ҳадисда А асулаллоҳ с.а.в.: "œҚиёмат қоим бслишидан аввал менинг умматим орасида сизнинг сгарларингизга сҳшаш устига чарм тортилган катта сгарларни минган кишилар пайдо бслади. Улар масжид сшиклари олдида тсҳтайдилар, уларнинг аёллари сса кийинган-у, лекин сланғоч бсладилар. Уларнинг бошида ҳориққан туснинг сркачига сҳшаш нарсалар бслади. Уларни ланъатланглар, сабаби уларга ланъат бслгандир", деганлар (Имом Аҳмад ривостлари, Аҳмад Шокир саҳиҳ деган).
Абу Ҳурайра р.а. ривост қилинади. А асулуллоҳ с.а.в айтдилар: «Дсзах аҳлидан икки тури борки, мен ҳали уларни ксрмадим: Биринчиси: қслларида сигир думига схшаш қамчилари билан одамларни уриб юрадиган кимсалар. Иккинчиси: кийиниб олган, лекин сланғоч, (бошқаларни ҳам) йслдан оздирувчи, сзлари ҳам (йслдан) оғган ҳамда бошлари(даги сочлари)ни туснинг (бир тарафга) мойил бслган сркачлари сингари дсппайтириб олган аёллардир. Улар жаннатга кирмайдилар, унинг ҳидини ҳам топа олмайдилар. Ваҳоланки, жаннатнинг ҳиди фалон масофадан келиб туради» (Имом Муслим ривости).