Assalomu alaykum!
Ushbu yangi mavzuni tashkil etishdan maqsad bir-birimizga yaxshilikni, ilmni ulashishdir.

Mavzu nomi: Jum'a ma'ruzalari
Bayon etish usuli: Avvalo qayerda jum'ada bo`lgan bo`lsangiz shuni aytiladi. Keyin jum'a ma'ruzasidan olingan ilmingizni bizga ham havola qilasiz.
Chet-eldagi ma'ruzalar shakli ham bizni qiziqtiradi. Chet eldagilar! Sizlar ham jum'a ma'ruzalaridan yozinglar.

Alloh qilayotgan amallarimizni o`z dargohida qabul qilsin!

Mavzu arxivi

Assalomu alaykum!
Ushbu hikoyat judayam ta'sirli bo`lgani uchun sizlarga ham aytib berishga qaror qildim.
Kassetada eshitganman, qaysi qoriligini bilmadim...

... Bir kuni Muso alayhissalom Allohga nola qilib, mening jannatdagi qo`shilarim haqida xabar ber debdilar. Alloh taolo Muso (as)ning nolalarini qabul qilib bu dunyodayoq u kishining jannatdagi qo`shnilari haqida bildiribdi.
Birinchi qo‘shnilarini qidirib, bir mahallaga boribdilar. Bir qassob bor ekan. O`sha qassobning huzuriga borib, "Meni Alloh yo‘lida mehmon qiling" debdilar. Qassob qabul qilibdi va do`koniga olib kiribdi. Muso a.s. do`konda o`tirar, qassob esa unga parvo ham qilmasdi. Oxiri kech bo`lib, qassob savdonmi tugatdi. Bu yerda Muso a.s. taajjubda edilar: Nahotki, mening jannatdagi qo`shnim shu bo`lsa? Keyin haligi qassob Muso a.s. ni uyiga olib ketibdi. Uyga kirishibdi. Birozdan so`ng qassob qo`lida kichkinagina kosada go`shtmi, nimadir olib kepti-da, Muso a.s. ning oldilariga qo`ymasdan, burchakka borib, tepadagi savatdan qushmi, qandaydir maxluqni olib, unga chaynab beribdi. Muso a.s. tutoqib ketdilar:
— Birodar, men sizning uyingizga mehmon bo`lib kelsam-u, mehmonga hurmat shumi? Qandaydir maxluqqa luqma yedirgandan mehmonga yedirgan afzal emasmi? Hali ham do`konizda meni qabul qizdiz-u, menga qaramay o`zizi dunyo ishiz bilan shug`ullanaverdingiz. Allohning mehmoniga hurmat shumi?
Qassob biroz biroz hijolat bo`pti-da, izohlashga tushibdi:
— Birodarim, mendan aslo xafa bo`lmang, agar hali men do`konimda siz bilan ovora bo`lib go`shga qaramasam, ko`rdingiz kun juda ham issiq edi, go`sht achib qolishi, mening savdom harom bo`lishi mumkin edi. Odamlarga men sifatli va halol go`sht sotib tirikchilik qilaman. Siz bilan gaplashib qolib ketsam odamlar mendan ranjishi mumkin edi. Shuning uchun avvalo halol rizq topishga harakat qildim... Siz maxluqmi, qushmi deb ataganingiz aslida mening - onam. Qarib shu holda kichrayib qolganlar. Bir paytlar men ham shundayin kichkina, holsiz, majolsiz edim. Onam meni odam qildi. Endi nimaga men ham onam shunday muhtoj bo`lgan paytda unga qaramasligim kerak. Men ham yosh bola edim. Na yeyishni bilardim, na chaynashni... Shunda onam menga chaynab beradilar. Hozir men ham onamga chaynab berdim. Qarang ular meni duo qilyaptilar: "Jannatda Muso a.s. bilan birga bo`lgin deyaptilar"...
— Allohu akbar. Birodarim men o`sha Muso bo`laman. Onangizning duosi qabul bo`ldi. Mening jannatdagi qoshnim shundayin olijanob kishi ekanligidan faxrlanaman!..

Muso a.s. ikkinchi qo`shnilarini axtarib, bir mahallaga boribdilar. Odamlardan falonchi odam kim deb so`rasalar, hamma u odamdan ijirg`anarmish. Oxiri topibdilar. Borib ey falonchi debdilar. Uy egasi Muso alayhissalomga bir qarabdi-yu, eshikni yopib qo`yibdi. Muso a.s. "Ey birodar, meni Alloh yo`lida mehmon qiling" debdilar. Hali odam nochor uyiga taklif qilibdi. Ichkariga kiribdilar. O`tiribdilar. Haligi odam hadeb chiqarmish-da, qo`lida jun, nohush hid bilan kirib-chiqib yurardi. Muso a.s. hayron edilar: nahot jannatdagi qo`shnim shu bo`lsa? Oxiri tutoqib ketib so`rabdilar:
— Ey, birodar, men sizning uyingizga mehjmon bo`lib kelsam-u, siz o`zingizning ishingiz bilan mashg`ulsiz. Bir sassiq junni ko`tarib, kirasiz-chiqasiz... Mehmonga hurmat shumi?
— Birodarim, mayli, siz mehmon bo`lganiz uchun, bir sirni sizga oshkor qilaman. Yuring tashqariga chiqamiz.
Muso a.s. bilan hali uy egasi tashqariga chiqb, bir xonaga kirishdi. Xona o`ta nohush hidli, xona o`rtasida bir to`ng`iz turardi. Uy egasi asta sekin to`ng`zining oldiga bordi-da, to`ng`izni qashiy boshladi, oyoqlarini uqalay boshladi, unga taom tutdi. To`ng`izga judayam mehribonlik ko`rsatdi. Shunda uy egasi tushuntirdi:
— Birodarim, mana shu to`ng`iz holiga kelib qolgan maxluq aslida mening - otam. Alloh uni shu kuyga soldi. Lekin baribir u meni otam. Qachonlardir bizning ham qo`limizdan hech narsa kelmasdi. mana shu otam menga mehribonchilik qilgandi. Kasal bo`lganimizda bizning oyoqlarimizni uqalagan, doimo mehribonchilik ko`rsatgan edi. Uning badani doim qichishadi, shuning uchun men uning badanini qashiyman. Ana qarang, uning ko`zidan yosh oqmoqda. U meni duo qilyapti: Iloyim, jannatda Muso bilan qo`shni bo`lgin!!!"
Muso alayhissalaom hayratdan qotib qolibdilar va:
— Alloh o`zing buyuksan! Xushxabarlar bo`lsin, otangizning duolarini Allohim qabul qildi. Siz jannatda men bilan qo`shni bolasiz. Men Muso alayhissalom bo`laman...

Ibn Umardan (r.a.) rivoyat qilinadi. Rasululloh (s.a.v.): "œJamoat bilan o‘qilgan namoz yolg‘iz o‘qilgan namozdan yigirma yetti daraja ortiqdir", dedilar. (Imom Molik, Buxoriy, Muslim, Termiziy va Nasoiy).

Assalomu alaykum!
Bu ma'ruzani kasetada eshitgan edim.
Yaqinda pochtadan bir do'stim ham yubordilar.........

Rasulalloh salallohu alayhi vasallam 62 yoshga kirganlarida qattiq imtihonni boshlaridan o'tkazdilar. 62 yoshga kirudila, 63 yoshda olamdan o 'tganlar. Butun yaqinlaridan ayrildilar. Hadicha onamiz, qancha sahobalari, qancha do'stlari, hammalaridan ayrilgan, Vatandan ayrilgan, Makkadan Madinaga ko'chib kelgan, qiyinchiliklarni boshidan o'tkizgan shunday holatda Madinada yashab hamma imtihonlarga bardosh bilan yengib Allohga hamdu-sano aytib yurgan bu Zot(s.a.v) ohirgi paytda inson bolasi boshiqa bunaqa musibat tushsa sabr qilolmidigan imtihonga to'g'ri kep qoldila, Rasulalloh salallohu alayhi vasallam o'g'il farzand ko'rmagandila, avval Hadicha onamizdan risolatdan avvalgi holatlarida ikkita o'g'il ko'rganidila, birlari Tohir, birlari Qosim, lekin bu o'g'illari kichiligida olamdan o'tib ketgan, ba'zi tarixiy manbalarda Rasalulloh salallohu alayhi vasallamning ismlarini o'rniga Abu Qosim dib keltiriladi, Qosimni otasi deb qo'yadi, ya'ni o'g'illariga kuniya qilib keltiriladi, lekin Rasalulloh salallohu alayhi vasallam payg 'ambar bo 'lganlaridan buyog'iga o'g'il ko'rmaganlar, umuman o'g'il farzand ko 'rmagan, umuman barcha farzandlarini Hadicha onamizdan ko'rganla, lekin Rasulalloh salallohu alayhi vasallam doimo o'g'il ko'rishni orzu qilardilar, mana bizlar o'g'il ko'rsak aqiqa qilamiz, to'y qilamiz, o'g'il ko'rmase qancha ranjimiz, ey Xudo o'g'il ber diymiz, xuddi shuningdek Rasulalloh salallohu alayhi vasallam bir o'g'illik bo'lishni orzu qilardilar, lekin Alloh o'g'il bermadi, shuning uchun johillar usha paytda kofirlarda 15-20 talab o'g'il bo'lardi, xatto ulani xotinlarini sanog'i yo'g'idi, bitta kofirri 100 dan ortiq o'g'li boridi, u judayam fahralanardi, Rasalulloh salallohu alayhi vasallamni ashaddiy dushmanidi, mana shu Rasulalloh salallohu alayhi vasallam laqab chiqarib kofirlar ettiki: "Ey hafa bo'vurmela bu ABTAR, Rasulalloh salallohu alayhi vasallam abtar, dumi kesiq, o'g'li yo'q, ertaga olamdan o'tgandan keyin ishi to'htab qoladi, Abtar digani dumi kesik digani o'zbekchasiga, bu laqabni eshitib Rasulalloh salallohu alayhi vasallam hujraga kirib juda yig'ladilar, "Yo Rabbi, nahotki abtar bo'p qosam, nahotki mendan keyin ishim to'htab qosa, menga bitta o'g'il bergin dib yig'ladila, shunda Jabroil alayhissalom Qur'onni ichida eng kichkina, ammo hikmatga to'la bir surani ob keldi, "Auzu billahi minashshaytonir rojiyim, Inna atoyna kal-kavsar, fasolili robbika vanhar, inna shaniaka huval abtar", ya Rasulalloh salallohu alayhi vasallam sizga haqiqatda o'g'il bermadik, ammo sizga Jannatdagi hovzi-Kavsarni berdikku dedi Alloh Taolo, birorta payg'ambarga berilmagan bu Kavsar suv, bu Kavsar suvni nima hikmati bor, ming yil do'zaxda yotib chiqqan odamni bir piyola kavsar suvidan quyvorsa 15 kunlik oydek chiroyli qib qo'yarkan, mana shu suvni faqatgina bizni payg'ambar(s.a.v) ishlata oladila, shuni sizga berdikku "fasoli li robbika vanhar " shunday ekan namozingizni o'qing, qurbonliklarni qilovurin, "inna shaniaka huval abtar" dushmanlarni o'zini abtar qip qo'yaman diydi Alloh, kofirlani o'zi abtar bo'ldi, 100lab o'g'illariyam yordam beromidi Allohni huzurida, hammasi yo' bo'p ketti, Rasalulloh salalloh alayhi vasallam ko'ngillari ancha ravshan bo'ldi-yu, ammo bari bir otalik mehri jo'sh urib hamisha o'g'il ko'rishni orzu qilib yurdilar, keyinchalik Allohning hikmati ilohiy, Muvoiya Qiptiya digan onamizdan bir o'g'il ko'rib qoldila, 50 yoshdan o'tgan mahallarida, quvonchlari ichlariga sig'mi ketti, aqiqalar qildila, hammaga duolar qilib, judayam hursan bo'p kettila, 7 kunlik bo'ganda aqiqa qildilar, Ibrohim halilullohni orzu qilib o'g'lim Ibrohimdek bo'sin, halilullohdek bo'sin deb Ibrohim deb ism qo'ydila Payg'ambar (s.a.v), mana shu o'g'illari 5-6 yoshga kirganda kasal bo'p qoldi, Rasulallohni qalblariga chiroq yoqsa yorishmasidi, ranjib qoldila, yig'lab o'tirvurdila hujrada "Yo Rabbi, 5-6 ga kirgan bu o'g'limdan endi ayrilib qolamanmi, yo Rabbi o'zing shifoi karam ato qilgin " dib yig'lab o'tirudila o'gillari shundo yugurib chiqib qoldi, hujrani oynasidan qarasala yugurib ketyapti, bir hursan bo'lib Alhamdulillah, Subhanalloh o'g'li yaxshi bo'p qopti, duoimni qabul qipsan deb turudila Jabroil alayhissalom keb qoldila, vahiy ob keldila, odatda Jabroil alayhissalom bir a'robiy ko'rinishda kelardila, yoki hich kim ko'rmasidiyu Rasulallohni bir yuk bosardi, shunda Allohning habari kelardi, bu safar Jabroil alayhissalom keldilarda Rasulallohni yelkalariga boshlarini qo'yib yig'lab yubordila,
-Ey Jabroil nimaga yig'layapsiz?! Qiyomatni habari kep qoldimi?
-Yo'q Qiyomatni habari kegani yo'q, o'g'lim tuzalib qoldi dib hursand bo'lyapsiz, o'g'lizzi yaxshi ko'rasiz didila
-Ya Jabroil o'g'limni dunyoga ishonmiman, haqiqatda yaxshi ko 'raman, judayam o'g'limga muhabbatim baland dedila Jabroil alayhissalom yana yig 'ladila,
-Ya Rasulalloh "Men bilan kim keganini bilasmi?"
-Kim keldi ya Jabroil?
-Azroil alayhissalom keldila, Bugun o'g'lizzi ruhi qabs qilinadi, Alloh sizga hech qachon o'g'il farzand bermasakan, sizdan keyin o'g'lizzi payg'ambar maqomiga op chiqip qo'yiladi dib tashvish qilinadi, hamda bitta qalbda ikkita muhabbat jamlanmaydi, yo ummatni tanlang, yo o'g'lizzi tanlen Rasulallohni butun vujudlari qaltirab ketdi, DOD! divordila, yo Rabbi qarigan chog'imda bu qanday imtihon bo 'ldi endi, Ey Jabroil birodar, bu qando menga imtihon, qandog' bo'ldi endi, shunday o'tirib qoldila, yig'lavordila, Jabroil alayhissalom ham yig'lab turib ettilaki
-Ya Rasulalloh, hamma farishtalarni duoga qo'lini ochib qo'ydi, men o'zimam duo qilaman, sizzi duozi shubhasiz qabul, keling Allohga duo qilaylik, siz olamdan o'tguncha o'g'liz turib tursin didila
-Shundomi ya Jabroil, men o'g'limni umrini so'rashga kegan payg'ambarmasmanda, mayli ya Jabroil, men agar ihtiyor berilsa ummatni tanladim, lekin duo qiling, men ham duo qilaylikki, o'g'limni o'rniga islomga hizmat qiladigan farzandlardan sahoba ummatlarimga, ohiri zamon ummatlarimga Alloh o'g'limni o'rniga sadoqatli o'g'ilni bersa ajabmas, duo qiling dib yig'lab duo qildilar, ya Jabroil o'g'lim bilan hayrlashib olishlikka ruxsat berilarmnikin?!
-Azroil alayhissalom sizzi ishorezzi kutyapti, hayo qilyaptila, uyalyaptila Rasulalloh chiqib qarasala o'g'illari sog'lom bo'p qogan, bir nechta sahoba bolla bilan o'ynab yurganakan, yong'oq o'yinga o'hshagan bir o'yinni, qarasala ichida eng chiroyligi o'zlarini o'g'illari, go'zal xulqli, go'zal suratli, Rasulalloh salallohu alayhi vasallam uzoq o'g'illariga tikilib turdilarda
-Ey ko'zimni qarosi, buyoqqa keling didilar o'g'illari yugurib keludila, o'g'illarini boshini silab, bag'riga bosib
-O'g'lim siz safarga ketadigan bo'p qoldingizku dedila Hursan bo'lib o'g'illari
-Unday bo'sa yangi kiyimlarimni kiyib olaymikin?!
Rasulalloh yig'lab yubordila
-Ey bolam, siz kiyim kere bo 'midigan, dunyo kere bo 'midigan joyga ketadigan bo 'p qoldingiz, uyga kirib bir mehmonni ziyorat qib chiqishiz kere didila. Fahmu farosatda Rasulallohni qoni bo'lgani uchun farzanda darxol chundilar
-Unday bo'sa mana bu yong'oqni omonat oludim, berib qo'yay dedila o'g'illari Ibrohim. Bu gapni eshitib Rasulalloh dod devordila, yo Rabbi shunday omonatli, shunday sahovatli o'g'lim boridiya dedila. O'g'illari borib haligi yong'oqni o'rtolariga berib, hammasi bilan qo'l berib hayrlashdi, xuddi kottalarda ulani ba'zi birlarini yuziga yuzini qo'yib bag'riga mahkam bosdi, Jabroil alayhissalom chidamayaptila, yig'lab turiptila, yo Rasulalloh Allohg duo qiling, Allohga duo qilin dib turiptila Jabroil alayhissalom Rasulalloh yig'lab o'g'illarini tomosha qildila, hamma o'rtolari bilan qucholashdi, keldilar, Rasulallohga aytdilarki
-Ey Otajon, endi siz boshlang, chunki siz otaning ehtiromi haqida ko 'p xadislar aytgansiz, sizzi oldingizda ketsam beodobchilik bo'masin, orqezdan boraman. Bu gap yana Rasulallohga olov quydi, yo Rabbi farosatli, aqlli, taqvodor o'g'lim boridi. Orqalaridan ketdi, yo'lda sahobalar bilan ham hayrlashdi, Abu Bakr Siddiqlani quchoqladi bola, ular nima bo'layatgonani chunmaydi, nimaga Rasulalloh yig'layaptilar, nimaga bu go'dak hamma bilan quchoqlashib hayrlashyapti, hech kim chunmaydi. uyga kirishlari bilan burchakda o'tirgan Azroil alayhisallomga o'g'illari Ibrohimni ko'zi tushdi,
-Mehmon deganiniz shumi? -dedilar,
-Ha,shu o'g'lim.
-Otajon, bu mehmonga qarasam qaltirab ketyapman, qo'rqib ketyapman.
-Ey bolam, bu mehmon shunaqa odamlani qo'rqitadigan, otadan bolani ajratadigan, qabristonni obod qilib, shahristonni barbod qiladigan mehmon —dedilar
Shu zahoti o'g'illarini boshiga og'riq keldi, mahkam boshini ushlab "Boshim qattiq og'rib ketyapti" deb qoldilar, Rasulalloh o'tirdilarda "Keling o'g'lim, boshingizni qo'yvoling oyog'imga" dedilar, shunda tizzalariga boshini mahkam qo'yvoldi, Rasulalloh uni mahkam ushlab
-Ya Jabroil qaerdasiz?
-Shu yerdaman Rasulalloh
-Azroilga ayting, o'g'limni jonini sekin osin, o'g'limni qiynamasin, Allohga berdim, qiynamasdan jonini osin —dedilar Jabroil alayhissalom yig'layaptila, o'g'illari bir qaltiroq tutdida Rasulallohga bir qarab tabassum qilib bir kuldilarda jon taslim qildi. Rasulalloh o'zlari yuvdilar, o'zlari kafanladilar, o'zlari Janoza o'qidilar, o'zlari borib qabrga qo'yib, tuproq tortgandan keyin DOD deb yig'lab yubordilar, ashoblar aytdilarki -Ya Rasullaloh o'ziz qaytargan narsani o'ziz qilasizmi?! Ahir yig'lamen deyardingizku,
-Ey azizlarim, bo'gan voqeadan sizlar behabarsizlar, bugungi mening boshimga tushgan imtihon insonni boshiga tushsa toqat qilolmas edi, bugun Alloh uchun ummatimni ihtiyor qilib, o'g'limni topshirdim, agar o'g'lim sizlarni o'g'lingiz bo'lganida o'ynab yurgan bo'lardi. Hamma sahobalar yig'ladilar"¦"¦
Azizlarim, haqiqatda Rasulalloh salallohu alayhi vasallam orzu qildilarki, "Meni o'g'limni o'rniga meni ummatimdan o'rnini bosadigan o'g'illar chiqadi" deb, endi bir fikr qilaylikchi, biz shunaqa farzand bo'lib boryapmizmikin?! Ya Rasulalloh salallohu alayhi vasallam, o'g'lingizni bizning o'rnimizga fido qilganakansiz, biz shunga loyiq farzand bo'ldik diyapmizmi?! Yoki bizga bergan farzanlarni shunga munosib tarbiya qilyapmizmi, mana sizni o'g'lingizni o 'rniga namozxon, ibodatchi o'g'il ob keldik deyapmizmi, yo ichuvchi, benamoz, baddoh o'g'il op keldik deyapmizmi?! Qiyomatda qaysinisini aytamiz, qaysi yuz bilan, qaysi dil bilan Rasullaloh salollohu alayhi vasallammi oldilariga boramiz, ammo azizlar Rasulalloh salallohu alayhi vasallam shunday holatda ham bizni ihtiyor qildilar, bizni ihtiyor qilib bu imtihondan o'tib kettilar, oradan bir yil o'tmasdan o'zlari ham bu dunyodan rixlat qildilar, endi shunday holatda ham "Ummatim, Ummatim, Ummatim" degan zotni ismlarini eshitganda "Alayhissalom yoki salallohu alayhi vasallam" deb qo'ymagan inson, ummat Jabroil alayhissalomni duoibadlariga uchraydi (Jabroil alayhissalom Pay'gambarimiz (s.a.v) ni oldilarida turganlarida 3 marta duoibad qiganla, bu 2-duoibad, ya'ni Sizzi muqaddas ismizzi eshitganda salovot etmagan odam xor bo 'lsin, zor bo'lsin, burni bilan yerga ishqalanib do'zaxga tashlansin diganlarida, payg'ambarimiz Muhammad Mustafo salallohu alayhi vasallam "Amin" diganakanla"), ushanchun qatta eshitishizdan qat'iy nazar ichizda bo'sayam SALALLOHU ALAYHI VASALLAM deb qo'yin, har kuni etin, ILTIMOS!

O’n yeti dona g’isht
Bo’lgan voqea

Masjid qutilayotgan edi, katta qurilish"¦
Imom mav’izadan so’ng e’lon qildi:
- Birodarlar, kim qancha qurbi yetsa"¦
Bir hafta o’tdi: jimlik. Nahot yurtdan himmat ko’tarilgan bo’lsa?!
Imom keyingi juma mav’izadan so’ng yana hayru sahovatdan gapirdi.
- Birodarlar kim nima topsa"¦
Yana jimlik. Qurilish orqaga qarab boraverdi. Imom duo qildi: "œYo, Rabbiy, gunohlarimizni afu et!.."
Mahallada Mirzaahmad ismli bir devona yashardi. Kimdandir eshitib qoldi: ka-at-ta masjid qurilarmish. Ombordan zambilgaltagini olib chiqdi-da, uyida bor g’ishtlarni yukladi: o’n yettita chiqdi. Masjidga surgaladi.
Imom boshi qotib o’tirgan edi.
- Ma, machitingni qurib ol,- dedi Mirzaahmad devona.
Imomning ko’zi mayuslandi.
- Shugina g’isht bilan machit qurib bo’ladimi?
Mirzaahmad:
- Man qattan bilay,- dedi-da, g’ishtlarni bir chekkaga ag’darib, zambilg’altagini g’ildiratib, hovlidan chiqdi-ketdi.
Keyingi jumada imom duo qildi:
- Birodrlar, Mirzaahmad aka masjidimiz qurilishiga on yeti dona g’isht ehson qildilar, Alloh dargohida qabul etsin"¦
Izdihom bir qalqiganday bo’ldi: "œOmiy-yn"¦"
Ertasi kimdur masjid eshigiga o’n yeti ming dona g’isht to’ktirib ketibdi. Keyin kimdur yana o’n ming"¦ yana"¦ kimdir yog’och, qum deganday"¦
Shunday qilib, bor-yo’g’I o’n yeti donagina g’isht va yana ozgina himmat ila mahallada tez orada ulkan va ko’rkam masjid qad rostladi.

Guvoh: Erkin Malik
Manba: Nurulloh Muhammad Raufxon

Ka’baga bir odim

Juma kuni edi. Yomg’ir savalab turibdi. Masjid xonaqohi bilan ayvoni qavmga tirband to’la, odamlar asta-sekin hovliga tosh boshladi. Yer esa, shilta. Shunday holda mav’iza tinglandi, shunday holda sunnat o’qildi, hutba tinglandi. Lekin imom baribir imom-da, qavmning yomg’irda shalabbo bo’layotganidan qayg’uda edi. Xutbani tugatar tugatmas, xonaqoh bilan ayvondagilarga murojaat qildi:
-Birodarlar, bir saf-bir saf oldinroqqa jilinglar, tashqarida qolganlar panaga kirib olishsin.
Olamon sal-pal siljigan bo’ldi, ammo aksaran qimir etmadi. Imom gapini yana takrorladi. Yana ko’plar o’tirgan bo’yi o’tiraverdi. Imom bus afar mo’minning jon joyidan ushladi:
-Birodarlar, sal-pal Ka’baga yaqinroq kelinglar axir"¦-dedi.
Olamaon gur-r-r etib oldinga siljidi.

Abdulloh farg'oniy:

Иброхим Адхам рахимахуллохга Аллох таъолонинг: «Менга дуо килинглар, ижобат киламан» (Гофир: 60) ояти хакида савол берилиб: «Биз Аллох таъолога дуо килмокдамиз, бирок, У дуоларимизни ижобат килмаяпти-ку?!»- дейилди.
Иброхим Адхам рахимахуллох бу саволга куйидагича жавоб берди: «Чунки сизларнинг калбларингиз ўнта нарса сабабли ўлган:
1) Аллохни танидингиз, бирок, Унинг хаккини адо этмадингиз;
2) Аллохнинг Китобини ўкидингиз, бирок, унга амал килмадингиз;
3) Шайтонни душман деб даъво килдингиз, бирок, уни яхши кўрдингиз;
4) Расулуллох соллаллоху алайхи ва салламни севишни даъво килдингиз, бирок, унинг асари ва суннатларини тарк килдингиз;
5) Жаннатни севишни даъво килдингиз, бирок, унга муносиб амал килмадингиз;
6) Жаханнамдан кўркишни даъво килдингиз, бирок, гунохлардан тийилмадингиз;
7) Ўлимнинг хакикат эканини даъво килдингиз, бирок, ўлим учун тайёргарлик килмадингиз;
Бошкаларнинг айблари билан шугулланиб, ўз айбингизни унутдингиз;
9) Аллохнинг ризкини еб, Унга шукр этмадингиз;
10) Ўликларингизни дафн этдингиз, бирок, улардан ибрат олмадингиз!».

Samo:

Masuliyat tuygusi.

masuliyat tuygusini dunyoga Islom olib keldi. hristiyanlarda chekov masuliyatdan yiroq. hind dinlarida tanasuh(boshqa hayotga kochishlik) fikri masuliyatsizlikni olib kelgan. bir nemis(varvar) inson hudo bolmasligi uchun gunoh qilishligi kerak degan aqidalar bilan masuliyatni
tan olishmas edi.

dinni tark etgan tark qilinadi.

Samo:

Куръони каримни ўкиган бола хакида

Хофиз Мунавий ривоят килмокда.

Хофизлиги тамомлаган бир бола эрталабдан кечгача Куръони Карим хатм килиб чикади.
Устози бу холатни кўриб зарур дарсини беришликка карор килади.
Устоз "œБолам бугун Куръони Каримни ўкиётганингда мени ёнингда тургандай ўки" дейди.
Шогирд "œУстозим бугун Куръони Каримни ярмини ўкий олдим" дейди.
Устоз — "œЖуда яхши. Бу кеча эса Куръони Каримни равзаи тохирада Расули Акрамни (с.а.в) хузурида
ўкигандай ўки" — дейди.
Ўша куни Куръони Карим нозил килинган зот олдида тўгри, хатосиз ва маъносини мулохаза килиб ўкишим керак деб ўкийди.
Келиб "œУстозим Куръони Карим факатгини тўртдан бирини ўкий олдим" дейди.
Тараккийни кўргач бир муршид муридининг дарсини ортиргани каби ортирради.
- "œСен Амин бўлган Жибрилнинг Расули Акрамга (с.а.в) таблиг килган пайтда Расули Акрам (с.а.в) эшитаётганда сен хам эшитаётгандай ўки" дейди
Эртасига келиб "œУстоз бугун факатгина бир сура ўкий олдим" дейди.
Устоз: "œ Болам бу кеча сенга кўра минглаб пардалар ортида турган Мавлои Мутаолни хузурида Куръони
Каримни ўкигандай ўки, ўкиганингни Аллох эшитаётгандай фикрлаб ўки, сенга берган каломни сендан
янгитдан олаётгандай фикрлаб ўки" дейди. Шогирд эртасига устозининг олдига йиглаб келиб:
"œУстозим Алхамдулиллахи роббил аламийн дедим, Маликиявмиддин га келдим. Ийяка наъбуду дейишликка
хеч тилим бормади. Чунки буни маъноси шу эди. Факат сенга куллик киламан. Холбуки мен шунча
нарсага куллик киляпман-ки. Шунча нарса каршисида эгиляпман-ки. УНИ ёнимда хозиру нозир кўриб турганини ангалаганимдан кейин мен ийяка наъбудуни эрталабгача ўкий олмадим."- дейди.

Бу бола кўп яшамади. Бир икки кун сўнгра вафот этди. устози Мозорини бошида туриб шуларни эшитди
(боланинг устози ахли кашфлардан эди). Ахволини мушохада этаётган эди. Бир пайт "œУстозим хайман.
Хайга етишдим ва хисоб китоб кўрмадим" деган овозни эшитади. Ха Куръони Каримни ошиклиги билан
Аллохга етишган эди. Ўлмаган эди. Абадийян яшаяжак эди.

Samo:

Банда факат роббисидангина умид килсин. Банда факао гунохидан кўрксин. Жохил билмаганидан сўрамокдан уёлмасин. Олим билмаганидан сўралса «Аллох билгувчирок» демокдан ор килмасин.

Сабр иймондан бошнинг жасаддаги ўрнидадир. Сабри йўк кишининг иймони йўк.

Али ибн Абу Толиб