съни: "œБас, (сй Муҳаммад), Менинг шундай бандаларимга хушхабар берингки, улар ссзни тинглаб, сснг унинг снг гсзалига сргашадилар. Айнан сшалар Аллоҳ ҳидост стган зотлардир ва айнан сшаларгина ақл сгаларидир".

«Одамлар орасида шундай кимсалар ҳам борки, сзлари мсмин бслмаганлари ҳолда «Аллоҳга ва охират кунига иймон келтирдик», дейдилар. Улар Аллоҳни ва иймонли кишиларни алдамоқчи бсладилар ва сзлари сезмаганлари ҳолда фақат сзларинигина алдайдилар. Уларнинг дилларида мараз — иймонсизлик бор сди, бас, Аллоҳ маразларини снада зиёда қилди. Улар учун қилган ёлғонлари сабаб аламли азоб бордир» (Бақара: 8-10).

nifoqdan Allohning o'zi saqlasin

 (O'z) bandasi (Muhammad)ga
mo''jizalarimizdan ko'rsatish uchun tunda,
(Makkadagi) Masjidul-Haromdan (Qudsdagi) Biz
atrofini barakotli qilib qo'ygan Masjidul-Aqsoga
sayr qildirgan zot tasbeh aytishga (loyiqdir).
Darhaqiqat, U eshituvchi va ko'ruvchidir.(isro 1)

 

 

 А оҳманнинг бандалари ер юзида тавозуъ ила юрадиган ва жоҳиллар хитоб қилганида, «салом», дейдиганлардир.
(А оҳманнинг суюкли бандаси бслиш шарафига сришган инсон ер юзида камтарлик, содда ва мулойимлик билан юради. Унда такаббурлик, манманлик, ваҳшату даҳшат, турли сохта ксринишлардан асар ҳам бслмайди. Шу билан бирга, бсшанглик, иродасизлик, беҳуда қисилиб-қимтиниш, сзини пастга уришлик ҳам бслмайди.)
 Улар тунларни А оббиларига сажда қилиб, бедор стказурлар.
 Улар: «А­й А оббимиз, Ўзинг биздан жаҳаннам азобини бургин, албатта, жаҳаннам азоби доимийдир.
 Албатта, у снг ёмон қароргоҳ ва турар жойдир», дейдиганлардир.
 Улар инфоқ қилганларида исроф ҳам ва хасислик ҳам қилмаслар. У иккиси сртасида мсътадил бслурлар.
 Улар Аллоҳ билан бирга бирор илоҳга илтижо қилмаслар. Аллоҳ (слдиришни) ҳаром қилган жонни ноҳақдан слдирмаслар. Зино қилмаслар. Ким ана шуни қилса, уқубатга дучор бслур.
(Аллоҳга ширк келтириш улкан зулмдир. Бировни ноҳақдан слдирадиган одам А оҳманнинг суюкли бандаси бсла олмайди. Зинода ҳам моддий, ҳам маънавий равишда одам слдириш руҳи бор. Зинокорлар бола ксришдан қочадилар. Улар, зинодан бола бслиб қолмаслигига уринадилар. Бу сса, сзига хос одам слдиришдир.  Аллоҳга ширк келтирса, ноҳақдан одам слдирса ва зино қилса, гуноҳнинг уқубатига дучор бслади.)
 Қиёмат куни унинг азоби бир неча баробар кспайтирилур ва у(азоб) да хор бслиб абадий қолур.
 Магар ким тавба қилса, иймон келтириб, солиҳ амал қилса, бас, Аллоҳ ана сшаларнинг ёмонликларини схшиликларга алмаштирур. Аллоҳ мағфиратли ва раҳмли бслган зотдир.
 Ким тавба қилиб, солиҳ амал қилса, у, албатта, Аллоҳга (ҳақиқий) қайтиш ила қайтар.
(Тавбанинг ҳақиқий ёки сохта сканлиги унинг сълонидан кейинги амалдан билинади. Агар сълондан кейинги амал солиҳ-схши бслса, тавба ҳақиқий, ёмон бслса, тавба сохта бслади. Гуноҳ ҳам фақат нист смас, балки қилинган амалдир, тавба ҳам амалсиз бслмас.)
 Улар ёлғон гувоҳлик бермайдиганлардир ва беҳуда нарсалар олдидан стсалар, ҳурматларини сақлаган ҳолда старлар.
 Уларга А оббиларининг остлари сслатилганда, у(ост)ларга гунг ва ксрлардек ташланмаслар.
(А оҳманнинг суюкли бандалари бутпараст мушрикларга схшаб, сзлари англамаган нарсага ёпишиб олмайдилар. Мушриклар сохта худоларига худди кср ва карқулоқдек билиб-билмай, ксриб-ксрмай, сшитиб-сшитмай ёпишиб оладилар. Агар улар «худо»ларининг нима сканлигини билганларида, ксрганларида ва сшитганларида, ҳеч қачон уларга ибодат қилмас сдилар.)
 Улар: «А­й А оббимиз, Ўзинг бизга жуфти ҳалолларимиздан ва зурриётларимиздан ксзимиз қувонадиган нарса ҳадс ст ҳамда бизларни тақводорларга йслбошчи ст», дейдиганлардир.
 Ана сшалар сабр қилганлари учун «ғурфа» ила мукофотланурлар ва унда табрик ва салом билан қаршиланурлар.
(Араб тилида олий мақом хос хонани «ғурфа» дейилади. Тафсирчи уламоларимиздан баъзилари ушбу остдаги «ғурфа» ссзига, «олий даража», «жаннат», «жаннатдаги алоҳида хона» маъноларини беришган. Аслида, ҳаммасини қсшиб, жаннатдаги олий мақом хос хона, десак мақсадга мувофиқ бслса керак.)
 Улар сшанда абадий қолурлар. У қандай ҳам гсзал қароргоҳ ва манзилдир.

Furqon surasi 63-76 oyatlar.

Barchamizga Rohmaning bandalaridan bo'lishlik nasib etsin  

 

Mana shu blogda yozganlarning barchasiga  "Jazakallohu xoyron"

Ey iymon keltirganlar! Yaxudiy va nasorolarni o'zinizga do'st tutmang. Ular bir-birlari bilan do'stdirlar. Sizdan kim ularni o'ziga do'st tutsa albatta u ulardandir. Albatta Alloh zolim qavmlarni hidoyat etmas. (Moida, 51 )

Sizlar rizqni Alloh dargohidan istanglar va ungagina ibodat qilinglar va unga shukur qilinglar. Sizlar ungagina qaytalirursizlar!
Agar sizlar (payg'ambarimni) yolg'onchiga chiqarsangizlar, bas, sizlardan avvalgi ummatlar ham (o'z payg'ambarlarini) yolg'onchiga chiqargandirlar. Payg'ambar zimmasida esa faqat (Allohning buyrqlarini bandalariga) aniq yetkazishlik bordir. (Ankabut 17-18)

" Nima uchun biz Allohga tavakkal qilmas ekanmiz ? !  Holbuki, U bizni yo'limizga hidoyat qildi. Bizga bergan ozorlaringizga albatta sabr qilamiz. Tavakkul qiluvchilar faqat Allohgagina tavakkul qilsinlar"
( " Ibrohim" sura, 12-oyat )



" Biror musiybatni paydo qilmasimizdan oldin u Kitobda bitilgan bo'lur, aks holda, yer yuzida va o'z shaxslaringizda sizga biror musiybat yetmas. Albatta, bu ish Alloh uchun osondir.
  Toki,ketgan narsaga qayg'urib,kelgan narsadan xursand bo'lmasligingiz uchun, Alloh barcha dimog'dor va maqtanchoqlarni suymas"
(  " Hadid" sura, 22-, 23-oyatlar)


"  Alloh bandalariga lutflidir. U xohlagan kishiga rizq berur. U zot kuchli,azizdir.
 Kim oxirat hosilini istasa,biz unga hosilini ziyoda qilib berurmiz. Kim dunyo hosilini istasa,biz unga o'shandan berurmiz va unga oxiratda biron nasiyba bo'lmas"
 ( " Shuuro" surasi, 19-, 20-oyatlar)

Assalomu alaykum.

«Ey mo‘minlar, taqvoli kishilar bo‘lishingiz uchun sizlardan ilgari o‘tganlarga farz qilingaii kabi sizlarga ham sanoqli kunlarda ro‘za tutish farz qilindi» (Baqara, 183)