456/3. Oishadan (r.a.) rivoyat qilinadi. Rasululloh sollallohu alayhi vasallam osmon ufqida to’plangan bulutni ko’rsalar, qilib turgan ishlarini to’xtatardilar, agar namozda bo’lsalar:

«Allohumma inniy a’uzu bika min sharriha» (Ey Rabbim, Sening noming ila uning yomonligidan panoh tilayman), deb aytardilar. Agar yomg’ir yog’sa:

«Allohumma sayyiban haniy`an» (Ey Rabbim, shaldirab oquvchi yoqimli yomg’ir yog’dir), deb aytardilar. Abu Dovud, Nasoiy, Ibn Moja rivoyatlari

457/4. Ubay ibn Ka’bdan (r.a.) rivoyat qilinadi. Rasululloh sollallohu alayhi vasallam: «Shamolni so’kmanglar, agar biror karih narsani ko’rsanglar:

«Allohumma inna nas`aluka min xoyri hazihir riyhi va xoyri ma fiyha va xoyri ma umirot bihi va na’uzu bika min sharri hazixir riyhi va sharri ma fiyha va sharri ma umirat bihi», deb aytinglar», dedilar.  (Ma’nosi: Allohim, Sendan shamolning yaxshisini va undagi yaxshiliklarni va u bilan buyurilgan narsalarning yaxshiligini so’rayman. Va Sendan, shamolning yomonidan, undagi yomonliklardan va u bilan buyurilgan yomonliklardan panoh so’rayman.) Termiziy rivoyatlari

458/5. Salama ibn Akva’dan (r.a.) rivoyat qilinadi. Rasululloh sollallohu alayhi vasallam agar shamol kuchaysa:

«Allohumma laqhan la aqiyman», deb aytardilar. (Ma’nosi: Allohim, bulutni suvlik qil, suvsiz qilib qo’yma.) Ibn Sunniy rivoyatlari

459/6. Anas ibn Molik va Jobir ibn Abdullohdan (r.a.) rivoyat qilinadi. Rasululloh sollallohu alayhi vasallam: «Agar biror katta ish sodir bo’lsa yoki qattiq shamol essa, ko’p takbir aytinglar, chunki u qora tutunni uzoqlashtiradi», dedilar. Ibn Sunniy rivoyatlari

460/7. Ibn Abbosdan (r.a.) rivoyat qilinadi. Rasululloh alayhissalom agar shamol essa tizzalarini yerga qo’yib:

«Allohummaj’alha rohmatan va la taj’alha ‘azaba. Allohummaj’alha riyahan va la taj’alha riyha», deb aytardilar.  (Ma’nosi: Allohim, uni rahmat ayla, azob qilma. Allohim, uning osoyishtaligidan qil, kuchliligidan qilma.) Imom Shofe’iy «Al-umm» kitoblarida rivoyat qilganlar.

Alloh taolo kitobida aytadi:
«Biz ularning ustiga davomli nahs kunida bir dahshatli bo’ronni yubordik» (Qamar surasi, 19-oyat);

«Biz ularning ustiga tug’mas (foydasi yo’q) bo’ronni yuborgan edik» (Vaz-zoriyot surasi, 41-oyat);

«Biz shamollarni (bulutlarga) homilador bo’lgan hollarida yubordik» (Hijr surasi, 22-oyat);

«(Allohning qudrati ilohiyiga dalolat qiladigan) oyatlaridan (biri) — (yomg’ir haqida) xushxabar olib keluvchi shamollarni yuborishidir» (Rum surasi, 46-oyat).

461/8. Imom Shofe’iy aytadilar: «Bir kishi Rasululloh alayhissalomga kambag’alligidan shikoyat qilganida, u zot: «Sen shamolni so’kkansan, shekilli» dedilar».

Imom Shofe’iy bu hadis sharhida: «Biror kishi shamolni so’kishi joiz emas. Chunki ular Allohga itoat qiluvchi maxluq va askarlarning biridir. Uni xohlasa, rahmatga aylantirishi, yana xohlasa, o’ch qilishi mumkin», deganlar.

137-bob. Yulduz uchganda aytiladigan zikrlar

462/1. Ibn Mas’ud (r.a.) aytadilar: «Agar yulduz uchsa, unga qaramaslikka va:

«Ma sha`allohu la quvvata illa billah», deb aytishga buyurildik». (Ma’nosi: Alloh nimani xohlasa, bo’ladi. Allohdan boshqada biror quvvat yo’q.) Ibn Sunniy rivoyatlari

138-bob. Yulduz va chaqmoqga qarab ishora qilmaslik xususida

Urva ibn Zubayr (r.a.) aytadilar: «Agar birortangiz chaqmoq yoki yomg’irni ko’rsa, unga ishora qilmasin, balki uni sifatlasin». Imom Shofe’iy «Al-umm» kitoblarida rivoyat qilganlar va: «Hali ham arablar ishora qilishni karih ko’rishadi», deganlar.

139-bob. Momaqaldiroq ovozini eshitganda aytiladigan zikrlar

463/1. Ibn Umardan (r.a.) rivoyat qilinadi. Rasululloh sollallohu alayhi vasallam agar momaqaldiroq va gumburlagan chaqmoq ovozini eshitsalar:

«Allohumma la taqtulna big’ozobika va la tuhlikna bi’azabika va ‘afina qobla zalika», deb aytardilar.  (Ma’nosi: «Ey Rabbim, g’azabing bilan bizni o’ldirma, azobing bilan halok qilma va ana shundan (ya’ni, jonimizni olishingdan) oldin bizni ofiyatda qil). Imom Termiziy zaif isnod ila rivoyat qilganlar.

464/2. Abdulloh ibn Zubayr (r.a.) momaqaldiroq gumburlaganini eshitsalar, gapdan to’xtab:

«Subhanalziy yusabbihur ro’du bihamdihi val malaikatu min xiyfatih», deb aytar edilar. (Ma’nosi: Allohni poklab yod etaman. Momaqaldiroq Allohga hamd aytish bilan tasbih aytur. Farishtalar ham undan qo’rqib tasbih aytur.)  Imom Molik «Muvatto’» kitobida sahih isnod ila rivoyat qilganlar.