184-bob Biror manzilga tushganda aytiladigan zikrlar

548/1. Xavla binti Hakimdan (r.a.) rivoyat qilinadi. Rasululloh sollallohu alayhi vasallam: «Kimki bir manzilga tushib
«A’uzu bikalimatillahit tammati min sharri ma xolaq», deb aytsa, toinki boshqa manzilga ko‘chgunicha biror narsa zarar yetkaza olmaydi», deb aytdilar. (Ma’nosi: «Allohimning hamma kalimalari bilan U yaratgan narsalarning yomonligidan panoh tilayman».) Imom Muslim, Imom Molik va Termiziylar rivoyati.

549/2. Abdulloh ibn Umar ibn Xattobdan (r.a.) rivoyat qilinadi. Rasululloh sollallohu alayhi vasallam agar safar qilsalar, ana shu kuni kechasi
«Ya arzu robbiy va robbukillahu, a’uzu billahi min sharriki va sharri ma fiyki, va sharri ma xuliqo fiyki, va sharri ma yadibbu ‘alayki, A’uzu bika min asadin va asvada va minal hayyati val ‘aqrabi va min sakinil baladi va min volidin vama valada», deb aytardilar. (Ma’nosi: «Ey yer, mening va sening Rabbing Allohdir. Allohning nomi bilan sening yomonligingdan, sendagi yomonlikdan, senda xalq qilingan yomonlikdan, senda sudralib yuradiganlarning yomonligidan panoh tilayman. Va yana sherdan, shaxslardan, ilondan, chayondan, yerda yashovchi jinlardan, iblis hamda shaytondan panoh tilayman».) Abu Dovud rivoyatlari.

185-bob Safardan qaytganda aytiladigan duo

550/1. Anasdan (r.a.) rivoyat qilinadi: «Men va Abu Talha Rasululloh sollallohu alayhi vasallamga yo‘liqdik. Sofiya (r.a.) u zotning tuyalarida mingashib ketayotgan edilar. Xattoki, biz Madina kiraverishiga yetib kelganimizda,
«Oyibuna, taibuna, ‘abiduna, lirobbina hamiduna», deb aytishda bardavom bo‘ldilar, shu holda biz Madinaga kirib keldik». (Ma’nosi: «Biz qaytguvchi, tavba qilguvchi, ibodat qilguvchi va Rabbimizga hamd aytguvchilarmiz».) Imom Muslim rivoyatlari.

186-bob Musofir kishi bomdod namozidan keyin aytadigan zikrlar

Musofirga ham avvalgi boblarda kelgan muqim aytadigan zikrlarni bomdod namozidan keyin ado etmoq va shu bilan birga quyidagi zikrlarni ham bajarmoq mustahabdir.

551/1. Abu Barzadan (r.a.) rivoyat qilinadi. Rasululloh sollallohu alayhi vasallam agar bomdod namozini o‘qisalar, (roviy: «Safarda aytganlarini bilaman, xolos», deb aytdilar) sahobalar eshitadigan darajada
«Allohumma aslih liy diyniy allaziy ja’altahu ‘ismata amriy, Allohumma aslih liy dunyoyallatiy ja’alta fiyha ma’ashiy», deb uch marta, «Allohumma aslih liy oxiratil latiy ja’alta ilayha marji’iy», deb uch marta, «Allohumma a’uzu birizoka min suxtika, Allohumma a’uzu bika», deb uch marta, «La mani’a lima a’tayta, vala mu’tiya lima mana’ta vala yanfa’u zal jaddi minkal jaddu», deb aytardilar. (Ma’nosi: «Ey Rabbim, ishlarimning poklaguvchisi bo‘lgan dinimni isloh et, yashayotgan dunyoimni isloh qil. Allohim, Sening roziliging ila g‘azabingdan panoh tilayman. Allohim, Sening noming ila panoh tilayman. Sen bergan narsani man qiluvchi yo‘q. Va Sen man qilgan narsani beruvchi yo‘q. Buyuklik Sendadir, boshqaning buyukligi foyda bermaydi».) Ibn Sunniy rivoyatlari.

187-bob Uz shahrini ko‘rganda aytiladigan duo

Yuqorida keltirilgan 544-545 va Anasdan (r.a.)  rivoyat qilingan 550-raqamdagi duolarni o‘qib, so‘ngra
«Allohumma ij’al lana biha qaroran va rizqon hasanan», deb aytmoqlik mustahab amaldir. (Ma’nosi: «Allohim, bizga bu yerni qaror qilib, rizqimizni yaxshi etgin».)

188-bob Safardan kelib uyiga kirganda aytiladigan zikrlar

552/1. Ibn Abbosdan (r.a.)  rivoyat qilinadi. Rasululloh sollallohu alayhi vasallam agar safardan qaytib, ahllari huzuriga kirsalar,
«Tavban-tavban lirobbina avban, la yug‘odiru havban», deb aytardilar. (Ma’nosi: «Qaytganimizda Rabbimizga tavba-tavba, deb ayturmiz. (Biror) gunoh qoldirmasligini so‘raymiz».) Ibn Sunniy rivoyatlari.

189-bob Safardan kelgan kishi uchun aytiladigan duo

Safardan kelgan kishiga «Alhamdu lillahillaziy sallamaka», yoki
«Alhamdu lillahillaziy jama’a ashshamla bika» yoki shunga o‘xshash hamdlarni aytish mustahab amaldir. Chunki Alloh taolo: «Agar shukr qilsalaringiz, ziyoda qilaman», deb
aytgan. (Ma’nosi: «Seni salomat qilgan Allohga hamd bo‘lsin. Yoki sen bilan to‘plab, jam qilgan Allohga hamd bo‘lsin».)

Bunga yana quyidagi bobda Oisha onamizdan  rivoyat qilingan hadisni ham ko‘shish mumkin:

190-bob G‘azotdan kelgan kishiga aytiladigan duo

553/1. Oishadan (r.a.)  rivoyat qilinadi: «Rasululloh sollallohu alayhi vasallam g‘azotdan kelib, uyga kirganlarida, u zotga peshvoz chiqib, qo‘llaridan ushladim-da,

«Alhamdu lillahillaziy nasoraka va a’azzaka va akromaka», deb aytdim. (Ma’nosi: «Sizga nusrat berib, aziz qilib, hurmat etgan Allohga hamd bo‘lsin».) Ibn Sunniy rivoyatlari.

Hajdan kelgan kishiga aytiladigan va hoji aytadigan zikrlar

554/1. Ibn Umardan (r.a.)  rivoyat qilinadi. Bir bola Rasululloh sollallohu alayhi vasallam huzurlariga kelib: «Ey Rasululloh, men haj qilishni xohlayman», deganida, Rasululloh sollallohu alayhi vasallam u bilan birga yurib, «Ey bola,
«Zavvada kallohut taqva, va vajjahaka filxoyri va kafakal hamma», dedilar. (Ma’nosi: «Alloh taqvoingni ziyoda etib, yaxshilikka yuzlantirib, g‘amdan o‘zi kifoya qilsin».) Qachonki, u bola hajdan qaytib kelganida, Rasulullohga salom berdi. Shunda Rasululloh sollallohu alayhi vasallam: «Ey bola,
«Qabalallohu hajjaka va g‘ofara zanbaka va axlafa nafaqotaka», dedilar (Ma’nosi: «Alloh hajingni qabul qilsin, gunohingni kechirib, nafaqangni to‘ldirsin»). Ibn Sunniy  rivoyatlari.

555/2. Abu Hurayradan (r.a.)  rivoyat qilinadi. Rasululloh sollallohu alayhi vasallam: «Allohumma  ig‘fir  lil  hojji  va  liman   istag‘faro  lahul  hojju»,   deb  aytardilar. (Ma’nosi: «Allohim, hojini hamda hoji istig‘for aytgan kishilarning gunohini kechir».) Bayhatsiy  rivoyatlari. Hokim bu hadisni Imom Muslim shartlariga binoan sahih, deganlar.