Бир гуруҳ кишилар қояли водийда кетиб боришаркан, тўсатан бир "Агар кимда ким тош терадиган бўлса кейин пушаймон бўлади, тош термаганлар ҳам афсусланади." деган овоз эшитилди.
Бу нидо гурҳдагиларнинг барчасини саросимага солди. Улардан баъзилари тош тера бошлашди, баъзилари эса йўқ. Эртаси куни улар уйғонишиб, терилган тошларнинг барчаси олмосга айланганининг гувоҳи бўлишди. Буни кўриб уларнинг барчаси ташвишлана бошлашди. Тош йиғмаганлар тош йиғишмаганидан, йиғганлар эса кўпроқ йиғишмаганидан афсусланишарди.
Ҳулоса - қиёмат кунида барчаларимиз афсусланамиз. Хеч қандай амал қилмаганлар амал қилмаганларидан пушаймон бўлишса, амал қилганлар кўпроқ қилишмаганидан ғам чекишади. Бир бирларимиз билан кўпроқ яхши амал қилишда мусобақалашайлик биродарлар.