Абу ал-Жаҳм ибн Ҳузайфа ал-Адавий шундай ҳикос қилади:
"œЯрмук куни амакимнинг сғлини қидириб жанг майдонига кирдим. Қслимда бир сув идиш бор сди. Агар у сраланган бслса сув бераман ва юзларини юваман, — деб сйладим. Уни излаб топганимда хириллаб турган сди.
Мен унга, сув берайми?, — дедим.
Ҳа дегандек ишора қилди. Анди сув бермоқчи бслиб турган сдим. Бошқа бир одамнинг инграгани сшитилиб қолди.
Амакимнинг сғли: "œУнга олиб бор — деган ишорани қилди. Борсам у Амр ибн Ос розисллоҳу анҳунинг укаси Хишом ибн Ос розисллоҳу анҳу скан. Унга сув ичасанми?, — деб турган пайтимда бир оз наридан бир одам: Оҳ! Оҳ! — деб инграб қолди.
Ҳишом унга олиб бор — дес ишора қилди. Сув идишни кстариб овоз келган томонга бордим. Борсам, у ҳам жон таслим қилибди. Қайтиб Ҳишомнинг олдига келдим, у ҳам жон бериб бслибди. Югуриб амакимнинг сғли олдига келдим. Қарасам, унинг ҳам жони узилиб бслган скан. Уларнинг барчасига Аллоҳнинг раҳмати бслсин!"
Манба: Содиқлар