Аёл изтироби
«Алс“из сс“ил—слмос“из» дейишса ишонмасдим, с›алисм унга ёмонлик тиламайман. Биттаю битта сс“лим! Ишонганим с›ам, суснганим с›ам шу. Ундан бошсœа ёрус“ дунёда менинг кимим бор?! Касал бслсам сœарайди, слсам ксмади. Битта бслса с›ам Худонинг берганига шукр. Ўзисм ссли-с›ушлигина бслиб восга етди. АŒслида гулдай с›унари бор. Техникани схши тушунади. Хусусий автосервисда уста бслиб ишлайди. Мижозларининг сони бор санос“и йссœ. Шас›арнинг манаман деган бойваччалари уйимизга излаб келади. Ўс“лим топган пулини олиб келиб сœслимга тутсœазади. Мен бу пулни нима сœилардим, тсйига атаб бирон буюм олиб сœссман.
Аммо уйланди-ю, сс“лим сзгарди. Кснглига сœараб, севган сœизини олиб бердим. Келиним насœ азроил чисœди. Йссœ, аввалига бинойидек «ойи, ойи» деб атрофимда айланиб сргилди. Чизган чизис“имдан нари стмади. Битта бола тусœсœанидан кейин бирдан сœилис“и чисœиб сœолди. Икки куннинг бирида онасиникига сœараб югурадиган бслди.
«А‹ой келин, мана шу хонадоннинг сгасисиз. А‹адеб ксчага чисœавермай у ёсœ-бу ёс“ига сœаранг. Ашикли уй биров келади, биров кетади», деб бир неча марта насис›ат сœилдим. Олдимда «хсп-хсп» деди-ю, сснг сзининг билганидан сœолмади. Ўс“лим бечора уззукун ишда бслади. Келин с›ам шум-да, унинг сœайтишига сœай гсрда бслса с›ам етиб келиб, сзини сœсй ос“зидан чсп олмагандай сœилиб ксрсатади.
Икки сртада менга сœийин бслди. Ашинг ставерганидан кейин чойни дамлаб ичиш с›ам малол келиб сœоларкан. Ўс“лимга айтиб «Хотинингни тартибга часœир», дейишга с›ам ботинолмайман. Ар-хотиннинг орасига совусœлик тушишидан хавфсирайман. «Ўзи билар, сзи сœсср, бир куни асœли кириб сœолар», деб тишимни тишимга сœсйиб чидадим. Охири сабр косам тслди. Бу келин андишанинг отини сœсрсœосœ сœсйиб олган скан. «А‹а, йсл бслсин?» деб ссрасам, «Онамникига!» деб чисœиб кетади. Артасига «АŒаёсœсœа?» десам «Опамникига!» дейди. Аима бало уйда стиролмайдиган бслиб сœолганми, индинига тос“аю холасиникига бориб келади. Бир куни йслини тссдим.
—А‹еч сœаерга бормайсан. Бундан кейин менинг олдимда сс“лимдан рухсат ссраб, ксчага чисœасан. Индамаганим сари с›аддингдан ошспсан. АŒариндош-урус“ларинг с›ам сендан безор бслиб кетишди,—деб юзига айтдим.
—Вой, ойижон, нималар деспсиз,—дес тилёс“ламаликка стди у.—Онамникига шундосœ бораману сœайтаман!
—АŒудамнинг сени ксришга жа ксзи учиб турган бслса, сзи келади,—деб бсш келмадим.
—Тсрт девор ичида стирарканман-да, снди сœош-сœовос“ингизга сœараб?
—Айтганимга кснмасанг, ана катта ксча. АŒайтиб бу хонадонга оёс“ингни босма. Менга сендасœа келиннинг кераги йссœ. Ўс“лимга онаси спмаган сœизни олиб бераман,—дедим зардам сœайнаб.
Мендан бу тас›лит кескин гапни кутмаган келиннинг дами ичига тушиб кетди. То кечсœурун сс“лим ишдан сœайтгунича хонасига сœамалиб олди. Индамадим. Кечаси келин мени роса ёмонлаган, шекилли, срталаб сс“лим хайр-хсшни с›ам насис сœилиб ишга жснади. Мен срнатган тартиб бсйича келин бир с›афта сшади. Сснг тугунини сœслига олиб онасиникига кетиб сœолди.
—Орсœасидан слиниб борма, болам. Ар, оила керак бслса, сзи сœайтиб келади,—деб сс“лимга тайинладим.
Орадан бир с›афта стди. Аа келиндан, на сœуда тарафдан дарак бслди. Мен с›ам аччисœ устида орсœасидан бормадим. Аимага боришим керак? Айбим «уйингни, жойингни сйла», деганимми?
АŒудаларимни тузук одамлар десам, майдагап скан. АŒизлари уйига аразлаб бориб олганидан кейин, бслмас“ур гапларни тарсœатишибди: «Ўс“лининг тсйини ресторанда смас кафеда стказганди. Шунда с›ам с›аражатларнинг срмидан кспини биз кстаргандик. Анди тили чисœиб сœолибди-да», дейишибди. Ашитиб хафа бслдим. Мендек бир бева аёл билан тенг бслишадими? Тсйда топганимни сртага сœсйганман, ортис“ига кучим етмасди. Асœлу фаросатлари жойида бслса, сœизларини бас“рига босиб стиравермай келишсин, гап нимадалигини билиб сснг хулоса чисœаришса бслмайдими?
Шунда с›ам «Майли нима бслса, бслди. Келиним набирамни олиб уйга сœайтсин», деб сœсшни хотинни сœудамникига жснатгандим. У тарвузи сœслтис“идан тушиб сœайтди. «Куёвга айтинг, хотин, бола керак бслса, алос›ида квартира олсин. Сснг сœизимиз у билан бирга сшайди», дебди сœудам.
«АŒиз сстирган азиз-у, сс“ил тусœсœан панада» бслиб сœолдими? Сочи узун асœли калта келинни деб сс“лим мендан воз кечадими?
Келиним кетиб сœолганидан сснг сс“лим тамоман ишга берилиб кетди. Баъзан ишхонасида тунаб сœолади. Мен сс“лим иш билан чалс“иб, ташвишларини бир оз унутади деб юравердим. Бир куни сœарасам, рангида ранг сœолмабди.
—Болам, с›адеб пулнинг кетидан сœувиб жонингни койитаверма, сзингни с›ам сйла,—деб уришдим.
—Хавотир олманг, с›аммаси жойида,—деб менга тасалли берган бслди.
Аммо онанинг кснгли барибир сезар скан. Аазаримда, сс“лим мендан ниманидир сшираётгандек сди. Орадан бир ой чамаси васœт стгач снглишмаганимга амин бслдим. Ўс“лим менга билдирмай хотини билан срашиб олибди. АŒайнотасига тегишли «дом»да сна бирга сшашаётган скан. Демак, «Ишларим ксп, бугун уйга боролмайман», деб мени алдаб, хотинининг ёнига шошаркан-да. Буни сзи с›ам тан олди.
—Келиним ёмон, ёмон дейсиз! Мен нима сœилай? Ўртада бола бор. У билан ажрашолмайман. Ўзимнинг отасиз ссганим каммиди, снди болам с›ам отасиз сœолсинми?—деб сзини осœлашга уринди.
—Майли, болам, сœилган сœилмишинг учун мен сени сœарс“амайман,—дедим ичимдан сœиринди стса с›ам.—Ўз кунингга омон бсл. Мени сœссвер, мен бир кунимни ксраман.
А‹озир улар «дом»да сшашспти. А‹айс›отдек с›овлида бир сзимман. Куннинг ботиши с›ам, тонгнинг отиши с›ам сœийин...
Бошимга тушган ксргуликларни бировга айтиш нистида смасдим. Лекин дарду с“амни ичга с›адеб ютавериш азоб скан. Баъзан кснгил бир сус›батдош тусаб сœолади. АŒани снди, гапирсанг-гапираверсанг, ичингдаги борини тскиб солсанг, с“амларинг ариб сœушдек енгил тортсанг"¦
МАДИАА опанинг ссзлар.