Jobir raziyallohu anhu rivoyat qiladilar: «Rasululloh sallallohu alayhi va sallam (uylanganimda menga). «Namatlaringiz bormi?» — dedilar. Men: «Bizda namatlar qayoqdan ham bulsin?!» — dedim. Ul zot: «Nahotki yo‘q bulsa? Kelgusida namatlaringiz bo‘ladi», — dedilar. Men: «(Uyingdagi) namatlaringni biznikiga olib borgil, deb xotinimga aytaman, shunda u: «Axir Janob Rasululloh: «Kelgusida namatlaringiz bo‘ladi» — deb aytmadilarmi? Men namatlarimni qoldirib ketaman» — deydi», — dedim».
Abdulloh ibn Mas’ud raziyallohu anhu rivoyat qiladilar. «Sa’d ibn Mu’oz umraga niyat qilib yo‘lga chiqdilar-da, Umayya ibn Xalaf Abu Sufyonning uyiga tushdilar. Umayya (ham), agar Shom tomonga boradirgan bo‘lsa, Madina orqali Makkaga o‘tib, Sa’dning uylariga tushar erdi. Umayya Sa’dga: «Tush paytigacha, ya’ni odamlar (issiq elitib tavof qilayotganingizni) bilmay qoladirgan vaqtgacha kutingiz, men ham siz birlan birga chiqib tavof qilurman», — dedi. Keyin. Sa’d tavof qilib turganlarida Abu Jahl kelib qolib: «Ka’bani tavof qilayotgan bul odam kim?» — dedi. Sa’d: «Bu men Sa’dman», — dedilar. Abu Jahl: «Muhammad birlan uning sahobalariga boshpana berib, ularni yashirganlaringizdan keyin ham hech narsadan qo‘rqmay (bamaylixotir) Ka’bani tavof qilayotirsanmi?!» — dedi. Sa’d: «Ha, shunday!» — dedilar. Shul tariqa ikkalalari o‘zaro so‘kishib ketishdi. Shunda Umayya Sa’dga: «Abdulhakimga bunday baqirib gapirmantiz, chunki bul kishi butun vodiy ahlining ulug‘idurlar», — dedi. Sa’d: «Xudo haqi, agar menga Baytullohni tavof qilmog‘imga to‘sqinlik qilsang, men ham senga Shom yo‘lini to‘sib qo‘yaman, savdo karvoning birlan ul yerga o‘tolmaysan!» — dedilar. Umayya: «Bul odamga baqirib gapirmangiz!» — dedi-da, Sa’dni mahkam ushlab oldi. Sa’d darg‘azab bo‘lib: «Bizni o‘z holimizga qo‘yingiz, siz aralashmangiz! Men Rasululloh sallallohu alayhi va sallamning bul odam sizning qotilingiz bo‘lajagini ta’kidlaganlarini eshitganman», — dedilar. Umayya: «Meni-ya?» — dedi. Sa’d: «Ha», — dedilar. Umayya: «Olloh taolo haqi, Muhammad (alayhissalom) faqat rost so‘zlaydilar» — deya xotinining oldiga qaytib bordi-da, unga: «Bilasanmi, yasriblik (madinalik) birodarim menga nima dedi?» — dedi. Xotini: «Qani, aytingiz-chi, nima dedi?» — dedi. Umayya: «U Janob Rasulullohning Abu Jahl mening qotilim bo‘lajagini aytganlarini eshitganini ta’kidladi», — dedi. Xotini: «Olloh taolo haqi, darhaqiqat Muhammad (alayhissalom) yolg‘on gapirmaydilar», — dedi. So‘ng, (Abu Jahl odamlari o‘z savdo karvonlarini himoya qilmoqqa) Badr tomon otlanganida Abu Jahl kelib (Umayyani ham chaqirdi). Shunda uning xotini: «Yasriblik birodaringizning aytgan gaplari yodingizdan chiqdimi?» — dedi. Umayya Badrga borishdan bosh tortib erdi, Abu Jahl unga: «Sen vodiy ulug‘laridan birisan, biz birlan bir-ikki kun birga yurgil!» — dedi. Shundan so‘ng, Umayya ular birlan ikki kun birga yurib erdi, Olloh taolo uni o‘ldirdi».