639/3. Shaqiq roziyallohu anhudan rivoyat qilinadi. «Men Abdulloh va Abu Musolar bilan birga o‘tirgan edim. Abu Muso roziyallohu anhu: «Ey Abu Abdurahmon, ya’ni Abdulloh, agar bir kishi junub bo‘lib qolib bir oy suv topa olmasa, namozni nima qiladi?» deganlarida, Abdulloh roziyallohu anhu: «Agar bir oy suv topmasa ham, tayammum qilmaydi», dedilar. Abu Muso roziyallohu anhu: «Unda mana bu Moida surasidagi «Agar suv topa olmasangiz, pokiza tuproq bilan tayammum qilingiz (ya’ni, yuzingiz va qo‘llaringizni pokiza tuproq bilan silangiz)» oyati haqida nima deysiz?» degandilar, Abdulloh roziyallohu anhu: «Agar ularga bu oyatdagidek ruxsat berilsa, suv sovuq bo‘lsa ham, pok tuproq bilan tayammum qilaverishadi», dedilar. Abu Muso roziyallohu anhu Abdulloh roziyallohu anhuga: «Ammor roziyallohu anhu: «Rasululloh sollallohu alayhi vasallam meni bir yumush bilan yuborgandilar, men junub bo‘lib qolib, suv topa olmadim. Va hayvon tuproqqa belangani kabi belanib (ya’ni, tayammum qilib namoz o‘qiyverdim), so‘ngra Rasululloh sollallohu alayhi vasallam huzurlariga borib zikr qilsam, u zot: «Qo‘lingni mana shunday qilasan, deb aytishing kifoyadir», deb, so‘ngra qo‘llarini yerga bir zarba urib, so‘ngra chap qo‘llarini o‘ng qo‘llari usti, kaftlarini ichi va yuzlariga surtdilar», dedilar», deb aytdilar. Abdulloh roziyallohu anhu: «Umar roziyallohu anhu Ammorning so‘zlaridan qanoatlanmaganlarini ko‘rmaganmisan?» dedilar».
