PO’LAT MO’MIN
(1922)



Po‘lat Mo‘min shoir, dramaturg va nosir sifatida adabiyot ixlosmandlariga, xususan yosh avlodga tanish va yaqindir. O’zining quvnoq she’rlari, zavqli ko‘shshutari va qizipqarli dostonlari, ertak va dramatik asarlari bilan bolalarning sevimli adiblaridan biri bo‘lib qolgan.

U 1922 yil 24 dekabrda Toshkent shahrida tavallud topgan. Avval pedagogika bilim yurtida tahsil  oladi. So‘ng Nizomiy nomidagi pegagogika (1944) institutini tugatib, o’qituvchilik qiladi. "œLenin uchquni" ro‘znomasida adabiy xodnm, 1951-1952 yillarda O’zbekiston Davlat nashriyotida bolalar adabiyoti bo‘liminjng mudiri bo‘lib ishlaydi. 1954—1960 yillarda Yozuvchilar uyushmasida, 1962—1964 yillarda Madaniyat Vazirligi qoshidagi San’at boshqarmasida nuharrirlik qiladi.

1949 yilga kelib, uning «Sayrang, qushlar» nomli ilk to‘plami chop etiladi. Ketma-ket «Bo‘l, tayyor!», «Tish cho‘tkasi ertagi» (1955), «Hunardan unar» (1958), «To‘g’ri o‘sgan gul bo‘lar» (1960), «Aql qayerda bo‘lar» (1962), «Oltin nay» (1967), «Rahmatga rahmat!» (1969), «Eson va Omon» (1971), «Odob va oftob» (1971) hamda «Yaxshilarga o‘xshasam», «Gul va Piyoz», «Kuldi xiyol», «Men sevaman, sen sevasanmi?», «Oltin boshoqlar», «66 oltin ko‘l» kabi o‘nlab to‘plamlarp nashr etildi. Ularning ko‘pchiligida yoshlarning beg’ubor ruhiy dunyolari, qalb harorati va iztiroblari ifodalangan.

Po‘lat Mo‘min dramaturg sifatida ham «Qovoqvoy bilan Chanoqvoy» (1970), «Suqatoy va Konfetvoy», «Bahodirning jasorati» kabi asarlarini yaratdi. U mohir qo‘shiqchi sifatida elga tanilgan. Shoirning «Indamadi», «Onadur ul, onadur», «Ey, muhabbat». «Senga bir gap aytaman» kabi o‘nlab qo‘shiqlari o‘zining sodda va ravonligi, musiqiy va xalqchilligi bilap el og‘zida kuylanib kelinadi.

U mohir tarjimon sifatida A. S. Pushkin, V. Mayakovskiy, S. Marshak, S. Mixalkov, A. Barto, N. Nosov asarlarini ona tiliga ag‘dardi. Ko‘pgina asarlari o‘zga tillarga tarjima qilindi.

Po‘lat Mo‘minning adabiyot oldidagi xizmatlari xalq va hukumat tomonidan yuqori baholandi. 1992 yilda unga O’zbekiston xalq yozuvchisi faxriy unvoni berildi.

SARVAR AZIMOV
(1923)



Taniqli dramaturg va adabiyotshunos   Sarvar   Olimjonovich Azimov 1923 yili Jizzax shahrida ziyoli oilasida dunyoga keldi. Mashhur o‘zbek shoiri Hamid     Olimjonnnng    ukasi Sarvar Toshkentdagi Karl Marks nomli pedagogika texnikumini tamomlagach, O’rta Osiyo Davlat universitetining filologiya fakultetiga kirib (1942—1946)  o‘qidi, so‘ngra aspiranturada ta’lim oldi.

1946—1947 yillarda Radio komitetida  mas’ul  muharrir, 1950 yillarda Adabiyot muzeyida  ilmiy xodim, 1950—1954 yillarda A. S. Pushkin nomli Til va adabiyot institutida ilmiy xodim, rahbar o‘rinbosari bo‘lib ishladi.

1954—1956 yillarda O’zbekiston partiya Qo‘mitasida fan va madaniyat bo‘limi boshlig‘i, 1956—1957 va 1980— 1985 yillarda O’zbekiston Yozuvchilari uyushmasiga boshchilik qildi. 1957—1959 yillarda Madaniyat vaziri, 1959—1969 yillarda Respublika hukumati raisi o‘rinbosari va Tashqi ishlar vaziri bo‘lib xizmat qildi.

1969—1980 yillar mobaynida sobiq SSSRning Suriya va Pokistondagi elchisi, 1986—1990 yillarda Tashqi ishlar vaziri bo‘lib ishladi.

Yozuvchining adabiy-tanqidiy faoliyati 1948 yildan boshlangan. «O’zbek adabiyoti tarixini buzishga qarshi», «SSSR   xalqlari   adabiyoti   xrestomatiyasi     to‘grisida», «Yosh  o‘zbek  yozuvchilari  ijodi  haqida»   kabi  asarlari bilan ilmiy-nazariy masalalarni ilgari surdi. Sarvar  Azimov Hamid Olimjon ijodi bo‘yicha uzoq yillar ilmiy-tadqiqot ishlarini olib borib, 1953 yilda nomzodlik, 1972 yilda doktorlik dissertatsiyalarini ham qildi.

U o‘rta maktablar uchun o‘zbek adabiyoti darsliklari xrestomatiyalari va dasturlarini yaratishda katta mehnat sarf qilgan.

Sarvar Azimov o‘zining sahna asarlari bilan sho‘ro davri o‘zbek dramaturgiyasi va teatri taraqqiyotiga muhim hissa qo‘shib keldi. «Qonli sarob» (1961), «Oppoq tong qo‘shig‘i» (1962), «Yulduzlar jamoli» (1964) asarlari va adabiyotshunoslikka doir ilmiy-nazariy kitoblarni o‘zbek adabiyotining munosib yutuqlarilandir. «Zamon»  dramasi   (1968)   o‘zining g‘oyaviy-badiiy puxtaligi bilan dramaturg ijodida alohida o'rin tutadi. Bu asarda kolonializm kishanlarini parchalab tashlab, o‘z mustaqilligiga ega bo‘layotgan chet-el xalqlarining hayoti, ozodlik uchun kurashi, milliy ozodlik uchun kurashinin Sharqqa keng yoyilib, ularning yurak-yuraklariga, aql idroklariga   kirib,   singib   borayotganligi   ifodalanib berilgan.

Sarvar Azimov barcha dramatik asarlarida chuqur xalqchillik bilan davrning muhim muammolarini ko‘tardi. Xorijiy mavzuda yozgan asarlari bilan o‘zbek dramaturgiyasiga dunyo xalqlari taqdiri mavzusini olib kirdi. 

Sarvar Azimov o‘zbek dramaturgiyasini yangi mavzu, yangi shakl, yangi obrazlar bilan boyitib kelayotgan ijodkor.

Ijodkor bir qancha radioqissalar senariysi muallifi,  kinoqissalar avtoridir. U O’zbekistonda xizmat ko‘rsatgan fan  arbobi,  O’zbekiston xalq yozuvchisi.

ZOHIDJON OBIDOV
(1923)



Jangchi shoir  Zohidjon Obidov 1923 yili Teshkentda tugilgan. U o‘rta maktabni tugatib oliy o‘quv yurtiga emas, frontga — jangga otlandi. Leningrad janglarida,  qamal   holatida   o’sha yurt uchun jonini fido etdi. Yarador bo‘lib qaytdi.

Shundan so‘ng Toshkent  Davlat dorilfununiga o‘qishga   kirada. Tugatgach, Namangan pedagogika institutida  dars beradi.   

Ayni chog’da viloyat yozuvchilari uyushmasiga rahbarlik qiladi. O’zbekiston Yozuvchilari uyushmasida, G’afur G’ulom va "œYosh gvardiya" va "œMushtum" oynomasida  faoliyat ko’rsatadi.

U shoir sifatida 50-yillardan beri ijod qilib keladi. Shu damgacha yigirmadan ortiq she’riy to’plamlari e’lon qilingan. Jumladan, "œYaxshi niyat" (1957), "œYangi oyning o’rog’i" (1961),  "œOshiq ko’ngil bilan" (1963), "œXitoydan sovg’a" (1963), "œTong yulduzlari"  (1965),   «Ko‘ngil     navosi» (1968),  "œXandalarim" (1969), «Umid     to‘lqinlari» (1972), "œYurakdagi mavjlar" (1973),   «Kuygan    kuyov» (1973), Tanlangan asarlar   (1974),   «Talpinur dil» (1977), "œQo’lingni ber" (1979),   «Ko‘ngil     taronasi» (1983), "œKuyla dilkash dutorim" (1984), «Dilrabosan» (1984),  "œBahshida"  (1985), «Senga talpinaman»  (1990), "œQanotli qo’shiqlar" (1991),  kabi kitoblari bosilgan. Agar ushbu to‘pdamlarga   kirgan   she’rlarni   chuqurroq  ko‘zdan kechirsak, undagi bir xil she’rlar qo‘shiq bo‘lib yangraydi, bir xillari hashviya sifatida kulgiga yetaklaydi, yana bir xili zamon va zamondoshlarnpng o‘y-fikrlarini ifoda etishini ko‘ramiz. Ayni chog‘da mazkur she’rlarning ko‘pchiligi rus va o‘zga tillarga ham tarjima bo‘lgan.

Zohidjon Obidov M. Lermontov, T. Shevchenko. M. Bajan, R. Hamzatov, S. Mixalkov kabp mashhur shonrlar asarlarini ham o‘zbek tiliga tarjnma qilgan. U urush faxriysi, qo‘sha-qo‘sha orden va medallar sovrindori, O’zbekistonda  xizmat  ko‘rsatgan  madaniyat  xodimi.

QUDRAT HIKMAT
(1925—1968)



XX asr o‘zbek bolalar ada-biyotiyushg taraqqiyotiga munosib hissa qo‘shgan adiblardan biri shoir Qudrat Hikmatdir. U 1925 yili Toshkentning eng qadimgi mahallalaridan biri Sebzorda tavallud topadi. Onasi Muborak aya erta qazo etadi (1934). Uning otasi oddiy dehqonchilik, hunarmandchilik bilan shug‘ullanadi. O’zi esa 1934 yilda o‘rta maktabga kirib, uni 1944 yilda tugatadi.

Shoir sifatida maktab devoriy gazetalarida ko‘rina boshlaydi, Unga Quddus Muhammadiy, Opbek kabi ustozlar  mehribonlik  ko‘rsatishadi.   1945  yildan  boshlab Qudrat Hikmat she’rlari  «Lenin uchquni»,  «Yosh leninchi»,      «Qizil    O’zbekiston» ro‘znomalarida,    «Pioner» («Gulxan»), «Sharq yulduzi» kabi oynomalarda chop etiladi.

1947 yilga kelib mashhur baxshi Islom shoir Nazar o‘g’liga adabiy kotib sifatida xizmat etishi undagi she’riyatga bo‘lgan intilishini yanada kamol topishiga olib keladi. U «Lenin uchquni», «Yosh leninchi» ro‘znomalari va «Yosh gvardiya» nashriyotlarida faoliyat ko‘rsatadi. 1957 yilda Toshkent Davlat kechki pedagogika oliy bilimgohini tugatadi. Uning birinchi she’riy to‘plami «Mening vatanim» 1950 yilda nashr etiladi. Shundan so‘ng uning «Baxtli bolalar», «Tinchlik—obodlik», «Moskvaga sayohat», «Do‘stlik», «Uch o‘rtoqning sovg‘asi», «Nabira mehri», «Onaxonim», «Alisher va kitob», «Toshbaqalar hujumi», «Soatjonning soati» kabi o‘nlab she’r guldastalari hamda «Chirchiq farzandi» kabi poemasi va «Ilon shoh va uning amaldori Ari haqida ertak»lari yaratildi.

U qaysi mavzuda, qaysi janrda qalam tebratmasin, eng muhimi, mehnatkash, halol, topqir va chopqir bolalar dunyosini kashf etishga intiladi. Shuningdek, do‘stlik, tinchlik, o‘zaro birdamlik, Ona Vatanni sevish, uni ardoqlash sari da’vat etadi. Uning she’rlaridagi bolalarcha samimiylik, beg‘uborlik va to‘g‘rilik shoir asarlarining o‘qishli, qiziqarli bo‘lishini ta’minlaydi.

Qudrat Hikmat mohir tarjimon sifatida S. Marshak, S. Mixalkov, A. Surkov, M. Bajan, A. Barto kabi atoqli  adiblarning  bolalarbop she’riyatini o‘zbekchaga ag‘dargan.

U 1968 yil og‘ir betoblikdan so‘ng 43 yoshida vafot etgan.

SAIDA ZUNNUNOVA
(1926-1977)



Talantli shoira,  jozibali nasriy asarlar muallifi Saida Zunnunova 1926 yili Andijon shahrida xizmatchi oilasida dunyoga keldi. Otadan  erta yetim qolgan Saida 1941-1943 yillar Andijon o‘qituvchilar institutida tahsil oladi. U Andijon maktablarida muallima, gazeta muharririyatlarida    adabiy xodim bo‘lib ishlagan.

Birinchi she’ri 1935 yili «Paxta fronti» gazetasida bosilgan.  Saida Zunnunovaning baxtli yoshlikni tarannum etuvchi she’rlari matbuot safalarida tez-tez ko‘rinadi.

Adabiyotga muhabbat shoirani O’rta Osiyo Davlat universiteti (hozirgi Toshkent Davlat dorilfununi)ning filologiya fakultetiga  yetakladi. O’qishni    tamomlab, "œGulxan" oynomasida, «O’zbekiston madaniyati» ro‘znomasi va Badiiy adabiyot nashriyotida ishlagan adiba O’zbekiston Yozuvchilar uyushmasida maslahatchi  bo‘lib ham xizmat qiladi.

Baxtiyor yoshlik, ona-Vatan, erkin mehnatni tarannum etuvchi «Qizingiz yozdi» (1948), «Yangi she’rlar» (1950), «Gullar vodiysi» (1954), «Qizlarjon», «Bir yil o‘ylari» (1967) she’riy to‘plamlari kitobxonlarga taqdim etildi.

Saida Zunnupova nasrda ham sermahsul ijod etgan adibadir. Uning  «Gulbahor»   (1956)   hikoyalar to‘plami ishchilar hayoti, muhabbat, oila, eskilik qoldiqlarvga qarshi kurash mavzularini aks ettirsa, «Gulxan» (1958) povestining asosiy qahramoni ayollar bo‘lib, ularning yigirmanchi yillardagi kurashi o‘ziga xos badiiy bo‘yoqlarda ifodalangan. «Olov» (1962), «Odamlar orasida», «Ko‘chalar charog‘on» (1965), «Bo‘ylaringdan o‘rgilay» (1972), «Direktor» kabi asarlarining qahramonlarp ham ayollardir.   

Qo‘shqanotli ijodkor adib Said Ahmadning turmush hamrohi, sevimli rafiqasi edi. Ularning yolg‘iz qizlari, undan birgiia nabiralari bor.

So‘zlarga xassoslik, siqiqlik, tabiiylik, yasama-sun’iy obrazlardan qochish Saida Zunnupova hikoyalariga husndir.

Ona-Vatanga sadoqat, mehnat va baxt, muhabbatni haqgo‘ylik bilap kuylagan shoiraning lirik she’rlari, jozibador qo‘shiqlari, nasriy asarlari adabiy xazinamizni boyitib kelmoqda.

Adiba asarlarini rus va boshqa qardosh xalqlar kitobxonlari o‘z ona  tillarida  sevib  o‘qimoqdalar.

Hukumatimiz Saida Zunnunovaning adabiyotimiz taraqqiyotiga qo‘shgan salmoqli hissasini taqdirlab, uni Hurmat belgisi ordeni bilan mukofotlagan.

Ijodkor ayni kamolot yoshida 1977 yil 51 yoshida og‘ir xastalikdan bevaqt vafot topdi. Uning hassos nazmi, samimiy nasri o‘zbek kitobxonlarining ma’naviy mulkiga aplanib qoldi.

MAQSUD QORIYEV
(1926)



Jurnalist va adib Maqsud Qoriyev 1926 yilda Toshkentda tug‘ilgan. Urush yillarida Toshkent tumani Yunusobod qishlog‘i jamoa   xo‘jaliklarida  oddiy  mehnat bilan  shug‘ullangan.  1947 yilda   esa Toshkent  yuridik  institutini   tugatib,  o‘sha yerda aspiranturada qoladi. Keyinchalik yuridik fanlari nomzodi degan ilmiy darajaga ham ega bo‘ladi. U ko‘p yillar O’zbekistoi Oliy Kengashi noibi bo‘lgan.

Adibning jurnalistik faoliyati 1949 yil «Qizil O’zbekiston» ro‘znomasidan boshlanadi. 1952—1954 yillarda esa «O’zbekiston kommunisti»  oynomasida bo‘lim boshlig’i,  1954—1963 yillarda "œToshkent haqiqati" ro‘znomasida avval bosh muharrir o’rinbosari, so‘ng bosh muharrir bo‘lib ishlaydi. 1963—1984 yillargacha «Sovet O’zbekistoni» ro‘znomasiga boshchilik qiladi.  1984—1988 yillarda  «Mushtum»  oynomasining,  hozirgi  kunda   «Mehrigiyo»   ro‘znomasining  bosh muharriridir.

Maqsud   Qoriyev   adib   sifatida   60-yillarning   60-yillarning ikkinchi yarmidan boshlab mahalliy matbuotlarda ko‘rina boshlaydi. Uning «Oydin kechalar» (1968), «Jiyda gullaganda» (1970), «Afrosiyob go‘zali» (1974), «Tunalar baland uchganda» (1976), «Siz uzatib borganda» (1978) kabi hikoya va qissalar to‘plami va «Spitamen» tarixiy romanlari o‘z kitobxoniga yetib borgan. U O’zbekistonda xizmat ko‘rsatgan madaniyat xodimi hamdir.

ODIL YOQUBOV
(1926) 



Odil Yoqubov  Qozog‘iston Respublikasi Chimkent viloyati Turkiston tumanining Qarnoq qishlog’ida xizmatchi oilasida 1926 yili tug‘ildi. 1944 yilda o‘rta maktabni tugatib, 1945—1950  yillarda    Qizil Armiya safida    xizmat qildi. Yosh    askar   sovet-yapon urushi muhorabalarida ishtirok etadi.

1951—1956 yillarda u O’rta Osiyo Davlat dorilfununining filologiya fakultetida o‘qiydi. 1955—1959 yillarda O’zbekiston Yozuvchilari uyushmasida maslahatchi, «Literaturnaya gazeta»ning (1959— 1963, 1967—1970) respublikamizdagi maxsus muxbiri, «O’zbekfilm» kinostudiyasida va Respublika kinematografiya qo‘mitasida bosh muharrir, G’afur G’ulom nashriyotida bosh muharrir (1970—1982) o‘rinbosari bo‘lib ishladi. So‘ngra «O’zbekiston adabiyoti va san’ati» ro‘znomasining (1982—1989) bosh muharriri bo‘lib xizmat etdi. Hozirgi davrda u O’zbekiston Yozuvchilari uyushmasining faxriy raisidir.

Odil Yoqubovnipg birinchi yirik asari — «Tengdoshlar» povesti 1951 yilda bosilib chiqdi. Uning «Chin muhabbat», «Aytsam tilim, aytmasam dilim kuyadi» (1958) kabi komediyalari Hamza nomidagi o‘zbek akademik drama teatri sahnasida qo‘yildi.

1956 yilda «Ikki muhabbat» nomli nasriy asarlar to‘plami nashr etildi. Keyin birin-ketin «Bir feleton» qissasi  (1961), «Muqaddas»   (1963), «Sanot juft bo‘ladi»   (1969), «Billur qandillar»  (1975) kabi qissalari chop qilindi. Odil Yoqubovning «Er boshiga ish tushsa» (1969)   nomli  romani Ulug‘ Vatan urushi  yillaridagi voqelikni aks ettiradi.

«Qanot juft bo‘ladi»   (1969)   povesti vrachlar, me’morlar,  ishchilar   mavzui  bilan  birga  murakkab  ijtimoiy va axloqiy muammolarni hal etishga bag‘ishlangan. Muallif unda ravshan, esda qoluvchi obrazlar yaratgan. «Izlayman» povestida 1945 yil yapon militarizmiga qarshi kurash voqealari aks ettiriladi. U ma’lum ma’noda avtobiografik asar hamdir. Chunki, muallifning o‘zi o’sha voqealarning jonli guvohi.

Yozuvchi keyingi yillarda yaratilgan «Ulug‘bek xazinasi»  romanida (1974) ulug‘ o‘zbek  astronomi Ulug‘bek va uning o‘g‘li   Abdullatif   o‘rtasidagi ziddiyatlarni ko’rsatib, progressiv va reaktsion kuchlar orasidagi kurashlarni tasvirlaydi. Romanda Ulug‘bekning iste’dodli shogirdi, mashhur olim Ali Qushchining ham ulug‘vor obrazi yaratilgan.

Boshqa bir yirik asari —  «Ko‘hna dunyo» romanida O’rta   Osiyoning ikki  buyuk  allomasi  Beruniy va  Ibn Sino hayoti va fojeali taqdiri qalamga olinadi. Ularning jahon ilmi-fani taraqqiyotiga qo‘shgan buyuk hissalarini umumlashtirishga intiladi. Shuningdek, Odil Yoqubov   zamonaviy   mavzularda   ham   «Diyonat»     (1973), "œOqqushlar,  oppoq qushlar"   (1988)   kabi yirik polotnolar yaratdi. Agar yozuvchi o‘zining «Diyonat» romanida adolatning nohaqlik, tubanlik ustidan g‘olib kelishini ko’rsatsa, «Oqqushlar», oppoq qushlar» romanida esa turg’unlik davri illatlarini, ildizi va oqibatlarini ro‘yi-rost gavdalantirib beradi. Har ikki holda ham zamondoshlarimizni ma’naviy,  axloqiy pokizalikka da’vat etadi.

Odil Yoqubov respublikamiz teatrlarida namoyish qilingan «Aytsam tilim kuyadi, aytmasam dilim» (1956), «Yurak yonmog‘i kerak» (1957), «Olma gullaganda» (1960) va boshqa p’esalarning muallifidir. U mohir tarjimon,  munaqqid, publitsist sifatida ham barakali ijod qilib kelmoqda.

O’zbekiston xalq yozuvchisi  (1985)   Odil Yoqubov Mehnat Qizil Bayroq ordeni hamda Yaponiya ustidan qozonilgan g‘alaba uchun medali bilan taqdirlangan. «Ulug’bek xazinasi» romani uchun Hamza nomidagi Respublika Davlat mukofotiga sazovor bo‘lgan.

Ijodkor, muharrir, nosir, Yozuvchilar uyushmasi bosh kotibi vazifalarida xizmat qilib keldi. Shu kunlarda Odil Yoqubov O’zbekiston Vazirlar mahkamasi qoshidagi respublika  Atamalar  komitetiga  rahbarlik  qilmoqda.

SA’DULLA KAROMATOV
(1928—1980)



Mohir tarjimon va adiv Sa’dulla Karomatov 1928 yilda Buxoroda tug‘ildi. O’rta ma’lumotni ham shu yerda oldi 1949 yilda O’rta Osiyo Davlat dorilfununining filologiya fakultetini tugatgach, O’zbekiston Radiosida ishladi.

Sa’dulla Karomatovning jurnalistik faoliyati 1954 yildan  boshlandi. 60-yillarda ro‘znoma sahifalarida u ocherknavis sifatida ko‘rindi. 1963 yilda esa uning yirik janr dagi birinchi nasriy asari - "œTog’lar tabassumi» nomli hujjatli qissasi yozildi. So’ng "œAmuning zar kokillari", "œGo’zallik ramzi", "œKumush kamar" kabi ocherklar to’plamlari bosmadan chiqdi.

Keyingi  yillarda   «Bir  tomchi  qon»   (1968),     "œTog’ go’zali" (1968),  "œHijron" (1969), "œE’tiqod" (1970) qissalalri bosilib chiqdi. Bu asarlar 1971—1973 yillarda rus kitobxonlariga ham yetib bordi.

So‘nggi yillarda geologlar hayotidan olib yozilgan "œOltin qum" va cho‘llarii o‘zlashtirayotganlarga bag‘ishlangan «So‘nggi barxan» romanlarini yaratdi. Sa’dulla Karomatov Jyul Vernning «Suv ostida 8000 mill», turkman yozuvchisi Qilich Kulievning «Qora karvon»   romanlarini,   eron   yozuvchilarining   hikoyalar to’plamlarini,   tojik   yozuvchisi     Yusuf   Akobirovning "œTegirmon  to‘xtagach" qissasini  o‘zbek  tiliga   tarjima qildi. Yozuvchi Vadim Kojevnikovning «Peshin chog‘i kungay tomonda» degan romanini ham o‘zbek tiliga o‘girgan. Sa’dulla Karomatovga O’zbekistonda xizmat ko‘rsatgan madaniyat xodimi faxriy unvoni berilgan. Adib 1986 yili Toshkentda vafot etdi.

PIRIMQUL QODIROV
(1928)



O’zbek nasrining yirik namoyandalaridan biri yozuvchi Pirimqul Qodirov 1928 yili Tojikiston respublikasining O’ratepa tumanidagi Kengko‘l qishlog’ida tavallud topdi

Pirimqul Qodirovning urushdan keyingi  xo‘jalikni izga solish yillarida jamoa xo’jaligidan boshlangan mehnat faoliyati yo’l qurilishi, So’ng Bekobod metallurgiya zavodida ishlash bilan davom etdi.

1951 yili Toshkent Davlat dorilfununini tugatib, M. Gorkiy   nomidagi   jahon   adabiyoti   institutining aspiranturasiga kirdi.  «Abdulla Qahhorning urushdan keyingi ijodi» mavzusida nomzodlik ilmiy ishini himoya qildi.

1954—1963   yillar   davomida   Ittifoq   Yozuvchilari uyushmasi qoshida o‘zbek adabiyoti bo‘yicha maslahatchi bo‘lib ishladi. 1963-1976 yillarda O’zbekiston Fanlar akademiyasining Til va adabiyot institutining katta ilmiy xodimi vazifasini bajardi.

Adib ijodining debochasi talabalik yillarida e’lon etilib, tolibi ilmlar hayotini, ularning ichki olamini badiiy bayon qilgan «Studentlar» hikoyasi 1950 yilda bosmadan chiqdi. Ketidan «Jon shirin», «Kayf», «Olov» hikoyalari, «Besh yilliklar farzapni», «Dadrim», «Erk», «Meros» qissalari, «Najot» afsona-qissasi, «Sarguzashtlar» «Yayra institutga kirmoqchi» nomli qissa va hikoya-iar to‘plami kitobxonlarga taqdim etildi.

«Uch ildiz», «Olmos kamar» romanlarida adib ijodiy mahorati   charxlanganligini   ko‘rsatib,   o‘zbek   nasrini boyitdi.

Oldin «Yulduzli tunlar»   (Bobur), keyin «Avlodlar dovoni» romanlarn bilan Pirimqul Qodirov o‘zbek tarixiy  romanini  ustoz Oybekdan  keyin  yangi  pog‘onaga ko‘tardi.

G’afur G’ulom nomidagi Adabiyot va san’at nashriyotida adibning uch jildlik tanlangan asarlari (I tom, 1977, "œOlmos kamar" romani; II tom, 1978, «Qora ko‘zlar» romani,  «Erk» qissasi; III tom, 1979, «Uch ildiz» romani) nashr qilindi.  Mazkur nashriyot  adibning uch jildlik "œSaylanma"sini ham bosdi: birinchi jild — «Uch ildiz» romani, «Qadrim» qissasi; ikkinchi jild — «Qora ko‘zlar» romani, «Meros» qissasi»; uchinchi jild— «Olmos kamar», «Yulduzli tunlar»dan iborat.

Pirimqul Qodirov adabiy ijodning badiiy-ommabop uslubida   ham   qalam  tebratmoqda.   Uning  ilk    ocherki "œOilamiz"  1953 yili chop etildi,  «Xalq tili va realistik proza», «Til va dil» nomli ilmiy-ommabop ishiari adib-olim izlanishlari mahsulidir.

Adib   ssenariysi   asosida  zangori   olov   zahmatkashlari haqida «Sening izlaring» badiiy filmi qo‘yildi. «Vijdon» —   viloyat  sahnalarida  ketmoqda.  Uning asarlari mustaqil respublikalar, jahon xalqlari tillariga o‘girildi.

Adib tarjimon sifatida L. Tolstoyning «Kazaklar»ini, K. Fedinning «Dastlabki quvonchlar»ini, P. Tolisaning «Iz»ini, X.  Deryayevning «Taqdir»ini ona tilimizga o‘girdi.

«Yulduzli tunlar» romani uchun Pirimqul Qodirov 1982 yili Hamza nomidagi Respublika Davlat mukofotiga sazovor bo‘ldi. U O’zbekiston xalq deputati, Respublika rayosatining millatlararo munosabatlar, til va baynalmilal tarbiya masalalari komissiyasi raisi, Xalq yozuvchisidir.

TURG’UN PO’LAT
(1928-1974)



Yozuvchi Turg‘un Po‘lat 1928 yilda Namanganda tavallud topgan. U ko‘p vaqt jamoa, davlat xo‘jaliklarida hisobchi, xo‘jalik ishlari bilan mashg‘ul bo‘lgan. 

Yozuvchi sifatida 50-yillarning boshlarida matbuotda ko‘rina boshlagan. Dastlab shoir   sifatida «Bizning bobo» (1951); «Buyuk savdo» (1952), «Mangu qo‘ldoshimsan»   (1956), «Festival qo‘shig‘i» (1959) kabi she’riy asarlari bilan tanildi. Ayni chog‘da   «Ayollar isyoni» (1967), «Jig‘ildon qori» (1970), «To‘ra hujjat» (1970) kabi hajviy hikoyalari yaratildi. So‘pgra uning «Mirrixdan kelgan mehmon» (1973) hajviy   hikoyalar to‘plami, «Vodiylarni yayov kezganda» (1971) ocherklari, «Ichkuyov»   (Qissa va hajviyalar» — 1979—1986 nashrlari) chop etildi. Shuningdek, Turg‘un Po‘lat publitsist va ocherknavis sifatida ham o‘nlab asarlar yaratdi.

Uning «Tabarruk zaminda»   (1970),  «Xotinboz»    (1972),   «Yalovbardor»    (1986) kabi asarlari shu jihatdan muhim edi. Xullas, yozuvchi o‘zinnpg she’r va ocherklarida bo‘ladimi, hikoya va qissalarida   bo‘ladimi,   hayotdagi,   odamlardagi   nuqsonlar ustidan kulib, uni bartaraf etish yo‘lini izlaydi. Ayniqsa, uning «Ichkuyov» (1975) qissasi adibga shu jihatdan sharaf keltirdi: shu nomdagi televizion badiiy filmi uchun unga 1979 yili vafotidan so‘ng Hamza nomidagi Respublika Davlat mukofoti berildi.