Оиша розисллоҳу анҳодан ривост қилинади: А асулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи ва саллам менинг уйимда сонларини ёки болдирларини очиб ётгандилар, Абу Бакр киришга изн ссради, сша ҳолда сканларича изн бердилар ва у билан гаплашдилар. Кейин Умар киришга изн ссради, унга ҳам сша ҳолда сканларича изн бердилар ва гаплашдилар. Кейин Усмон киришга изн ссраган сди, стириб, кийимларини тсғрилаб олдилар. Шундан сснг Усмон кириб, гаплашди. Чиқиб кетишгач, мен: «Абу Бакр кирган сди, қсзғолмадингиз, парво ҳам қилмадингиз. Кейин Умар кирган сди, унга ҳам срнингиздан қсзғолиб, парво қилмадингиз. Усмон кирганида сса қсзғолиб, кийимларингизни тсғрилаб олдингиз», деган сдим, у зот: «Фаришталар ҳам усладиган кишидан мен қандай услмай?!», дедилар (Имом Муслим ривости).
Бир ривостда: «Усмон устчан одам, агар шу ҳолимда киришига изн берсам менга сҳтиёжини етказолмайди, деб қсрқдим», дедилар (Имом Муслим ривости).