4. Injil — Iso (a.s.)ga Alloh Ta’olo tomonidan tushirilgan muqaddas kitobning nomi. Injil lafzining ma’nosida turli fikrlar mavjud. Ba’zilar uni ibroniy (yahudiy) so‘z, ba’zilar suryoniy (Suriya arab lug‘ati) deydilar. Ba’zilar esa sof arab so‘zi bo‘lib, «najl», ya’ni «asl» ma’nosida, deganlar. Ba’zilar: «Injil so‘zi yunoncha bo‘lib, ma’nosi xushxabar keltirganga beriladigan suyunchidir, keyinchalik xushxabarning ayni o‘ziga ishlatila boshlandi» — deydilar. Rus yozuvchisi Lev Tolstoy o‘zining injili muqaddimasiga shunday jumlani yozib qo‘ygan ekan: «Injil so‘zi yunon tilida ikki so‘zdan tarkib topgan: (Yeyu), uning ma’nosi yaxshi, chiroyli. (Angilion), uning ma’nosi xabarlar. Ikkovining tarkibidan (Yevangilion), ya’ni yaxshi xabarlar, chiroyli xabarlar, xushxabarlar ma’nosi kelib chiqadi».
Injil kitobi aslida ibroniy tilida tushirilgan bo‘lsa ham, mazkur tildagi asliy nusxasi yo‘q qilingan bo‘lib, hozirda mavjud bo‘lganlari yunon tilidadir. Yunoncha «Yevangilie» xushxabar deganidir. Injil aslida nimaning xushxabarini beradi?
«XX asr boshlarida yashagan, avvalgi ismi Abdul Masih Dovud (Iso Masihning quli) bo‘lib, islomga kirgach, nomini Abdul Ahad Dovud (yakkayu yagonaning, ya’ni Allohning quli) deb o‘zgartirgan ulkan bir nasroniy olimi, jahongashta professorning tadqiqotlarida ta’kidlashicha, hazrati Iso (a.s.)ning umr bo‘ii ta’kidlagan so‘zlari oxirzamon payg‘ambari Muhammad rasululloh (s.a.v.)ning «rohmatan lil-’alamiyn» bo‘lib kelishlari xaqida xushxabar berishdan iborat bo‘lgan».( M.A.Jo‘shon. «Islom: sevgi va tasavvuf».)