Tanishdan eshtganim:
Necha yillar bir tarafga qarab namoz o'qiganing, qo'l ochib shu tarafga qarab duo qilganing, ko'p hollarda sajdada turib duv-duv kozdan oqqan yoshlarin, yotganingda ham boshingni shu tarafga qaratib yotganing.... Bir kun kelib ko'zingni ochganimda KA'BAni qarshisida turganingda...
Americadan samalyo'tga o'tirib Umra ga ketdim. Arab tilini va u yerlari bilmasamda negadir dadil edim. Hayajon bor edi ammo shijoatim ustun kelardi. Saudiya aeraportiga tushganimda ingliz tilida taxi qidirganim.... Alhamdulillah bir universitet talabasi bor ekan ingliz tilini bilar ekan. Shu talaba mehmonxonaga ham joylashtirdi. Mehmonxonam esa shundon Ka'Baning to'g'risida edi. Oramizni birgina moshinayo'l kesib turar edi.... Ertasi kuni necha yillardan beri ibodat qilgan tarafga kelganimni.... KABAni yoniga bordim.... Unga ilk bor qo'limni teqqizganimda.... Atrofida 11 marotaba aylanib tavof qilganim..... Mana oradan chamasi 2 oy o'tdi ammo hali hamon O'SHA HOLATLAR qalbimga naqsh kabi yozilib qoldi... U yerga borgan odam yana va yana qumsab borgisi kelaverarkan. InshaAllah endi Haj vaqtiga boraman....
Uning holatini so'z bn chuntirishni iloji bo'lmasada sizlarga ilindim. InshaAllah shu inson kabi boshqalarga gapirib berish barchamizga nasib aylasin