...Nopok bo'lgin demasman,
Haromdan ho'p xazar qil,
Ammo yahshilab o'ylab,
Atrofinga nazar qil.
Ne sababdan huv anov,
Dunyo ahli boyonlar,
Sen tomonga qayrilib,
Qiyo boqib qarashmas.
Ularda bo'lgan go'zal,
Bo'stonlaru binolar,
Nechuk senga noloyiq,
Nahot senga yarashmas.
Eshit meni ey yigit,
Qaytgil daraxt qasdidan,
Aytay senga ajoyib,
Foydali gap rostidan,
Qaytsang agar, har kuni
Ikki tillo toparsan,
Shom namozdan keyinroq,
Joynamozing ostidan.
Vo xasrato, yo xasrat,
Insonlarning holiga,
Ne zotlarni yo'lidan,
Ozdirmagan bu dunyo,
Tam'a qo'shib insonning,
Niyyatu a'moliga,
Xolis ishni oldinga,
O'zdirmagan bu dunyo.
Er yigitga xaqiqiy
Hesh bo'lmagan bu dunyo,
Ezgulikka hech qachon,
Esh bo'lmagan bu dunyo.
Kim berilsa dunyoga,
Shayton bo'lar yoroni.
Xarob qilgan bu dunyo,
Iskandaru Doroni.
Obid demay, shoh demay,
Xarob qilgan bu dunyo.
Haqiqatni yolg'onu,
Sarob qilgan bu dunyo.
Aksar nayrang hiyladan,
O'sib chiqqan bu dunyo,
Mudom Xaqning yo'lini,
To'sib chiqqan bu dunyo.
Vo xasrato, yo xasrat,
Namozhonning holiga,
Yolg'on hiylu holiga:
Ma'qul dedi rizqimning
To'rvasini teshmayin,
Ozod qilay seni ham,
Daraxtni ham kesmayin.
Lekin, eshit Azozil,
Ko'rib qo'y bu yaroqni,
Qachon va'dang buzilsa,
Yo'q qilaman daraxtni.
Shu tariqa namozxon,
Kechdi daraxt qasdidan,
Tillo topib har kuni,
Joynamozi ostidan,
Molu dunyo yig'ardi,
Alloh demay, tillo deb,
Har lahzada dunyo deb,
Dunyo uchun quvonib,
Dunyo uchun yig'lardi.
Pul topishning turfa hil
Rejalarin to'qirdi,
Namozni ham u faqat,
Tillo uchun o'qirdi.
Obid holi shu ersa,
Nima qilsin avom xalq,
Uyg'otmay dil karaxtni,
Iloh qilib daraxtni,
Ushbu amallarida
Etaverdi davom xalq.
Shayton mudom Shaytondir,
So'zlagani yolg'ondir.
Qachon shayton va'dasi,
To'g'ri va'da bo'lg'ondir
Yo'ldan urgan bu battol
Xatto Odam atoni,
Aldamasa o'libdi,
Bir obidi hatto'ni,
Shayton ishi mustasno,
Ho'sh keladi "illo"lar.
Xullas bir kun joyidan,
Joynamozni poyidan
Topilmabdi tillolar.
Ko'ring endi obidni,
Qaxr to'kib aftidan,
Qaytmay yana shashtidan,
Qattiq qisib bosgancha,
-urch boltasin dastidan.
Yo'l olibdi dalaga,
Yana daraxt qasdida.
Yetib borsa Azozil,
O'sha joyda turganmish,
Va'dasini eslatsa,
Ermak qilib kulganmish
Janjal suron boshlanib,
Aylanibdi urushga,
Lekin hojat qolmabdi
Ko'p bellashib turishga.
Negadir holsizlanib,
Charchab qolgan namozxon,
Yengilibdi bu safar,
Shaytonu badburushdan.
- Vo ajabo, bu ne hol?
Bu qandayin sinoat?
Shayton senga bu quvvat
Qaydan bo'ldi bino, ayt?
- Xom sut emgan ey banda,
Ey badbaxt, ey sharmanda,
G'alat bordir so'zingda,
Menda hech o'zgarish yo'q,
Hamma balo o'zingdan:
Sen avvalgi chiqqanda,
Bor g'ayratu kuchingni
Bilaginga yiqqanda,
Buzuq o'yu hayollar,
Dilingdan olis edi,
G'ayratu shijoating
Allohga xolis edi.
Kurash oldidan "Alloh"
Deb aylagan duoing,
Eshitib kuch qo'shgandi
Bilaginga Xudoying
Xudo o'zining xolis
Bandasin xor etmagay,
Xolis zotlarga esa
Meni kuchim yetmagay.
Hozir esa sen sho'rlik,
Dunyo uchun kurashding.
Xolis Alloh uchunmas,
Tillo uchun kurashding.
Shul sababdan Xudoying
Darig' tutdi nusratin,
Shundandir g'olibligim,
Shundan sening hasrating.
Vo xasrato, yo xasrat,
Insonlarning holiga,
Ne zotlarni yo'lidan,
Ozdirmagan bu dunyo,
Tam'a qo'shib insonning,
Niyyatu a'moliga,
Xolis ishni oldinga,
O'zdirmagan bu dunyo...
(Shamsuddin Hakimzoda)
