Мен икки йилдан буён битта ташвиш туфайли сиқилиб келаётгандим. Виждоинм қийналарди. Дардимни бировга айтаман десам, суснидагин одамим йсқ сди. Аллоҳга минг қатла шукукрларки, ҳаммаси схши бслди. Қийналган вақтларимда бир нарса мени кснглимни кстарарди. "Мен Аллоҳни сслаб турибман-ку. У ҳам бир бандасини ёдидан чиқармайди-ку" дердим. Баъзи вақтларда Алоуддин Мансур таржимасидаги"Қуръони Карим"ни сқирдим. Шундай вақтларда анча сзимни енгил ҳис қилардим. Бу дунёнинг синов дунёси сканлигини, Аллоҳнинг слчиларининг ҳам қанча қийинчиликлар ксрганлигини, бундай вақтда Айюб пайғамбардек сабр қилиш кераклигини ҳис қилардим.
Бошқаларга ҳам шуни маслаҳат бераман.
Бундай вақтларда сгона Аллоҳдан ёрдам ссранг.
Сиз Аллоҳни ссласангиз, унинг айтганларини бажарсангиз сизни ташлаб қсймайди..