А ахмат! Мен бир огайним таржима килган ажойиб хикосни колдираспман. Укиб куринглар.
Она севгиси
Узига келар-келмас сндигина кузи ёриган она «Болажонимни курсатинг» дес интиклик билан атрофидагилардан илтимос килди. Чунки у снди она булганди, она деган макомга сришганди, оналик бахтидан маст сди. Туккиз ой корнида схтиётлаб кутариб юрган вужудининг бир парчасини куришни хасжон билан кутарди. Кучогига юмшок бир бухча тутишди ва бахтиёр она чакалогининг жажжигина юзини куриш учун унинг юзига ёпилган йургакни кутарди. Аммо бирданига ранги окариб, тили калимага келмай колди, унинг киёфасида бироз аввалги бахтиёрликдан асар хам колмаганди. Она ва болани кузатиб турган доктор оркасини угириб, тезда хонадан чикиб кетди. Чунки... чакалокнинг кулоклари йук сди...
Утказилган тиббий текширувлар натижасида боланинг сшитиш кобилисти нуксонсиз сканлиги, факатгина куринишни бузиб турувчи кулокларсиз тугилганлиги аникланди. Орадан йиллар утди, болакай улгайиб, мактабга чикди. У дарсларни жуда схши узлаштирар, факат аъло бахоларга укир, уртоклари хам уни схши куришарди. Аммо, кимдир ачиниб, кимдир унинг муваффакистларини кура олмай баъзан оркаворотдан, баъзан сса юзига нуксонли сканлигини айтишидан жуда укинарди, уксинарди, шу сабали хам одамларга кушила олмасди, доимо узини олиб кочарди. У такдирнинг узига берган тухфасига сабр-бардош билан улгайди, лекин хеч кулмасди, доимо махзун сди.
Углини хар курганда юрак-багри сзилиб кетадиган онаси унга доимо «Мундок одамларга кушилсанг-чи, сен хам уйнаб, кулсанг-чи ахир» деб ёлворар, аммо айни вактда дардига сна дард кушиларди. Бир куни дадаси уни умид билан машхур бир докторга олиб борди ва углини бу холатдан куткариш учун бирон чора топишини суради. Доктор агар бир жуфт кулок топилса, амалиёт оркали буни хал килиш мумкинлигини айтди. Коп-коронгу юракларида умид учкуни пайдо булган ота-она хар томон бош уриб куришди. Аммо ким хам кулокларини берарди дейсиз, чет слларда бор деб сшитишди, лекин унинг нархини умр буйи ишлаб хам тулай олмасликларини тушуниб етишди. Шундай булса хам икки йил давомида бутун куч-гайратларини шу ишга сарфлашди.
Бир куни дадаси унга «Амалиётга тайёргарлик кур, сенга кулокларини сотадиган бир кишини топдик, факат унутма, бу сир» деди. Амалиёт пойтахтдаги номи чиккан клиникада машхур докторлар томонидан муваффакистли утказилди — у тамоман снги бир инсонга айланганди. Янги куриниши билан биргаликда психологисси хам тузалган йигитча мактабни кизил дипломга битирди, жамистда хам узининг муносиб урнига сга булди, жуда катта муваффакистларга сришди. Университетни муваффакистли тугатиб, дипломат булди, уйланди, бола-чакали булди.
Бир куни у аввалги хаётини хотирлаб колди ва отасининг холи-жонига куймай суради «Менга бу кадар схшилик килган одам узи ким, гарчи унинг схшилигини бутун умримни багишлаб хам кайтаролмасам-да, уни бир курсам, миннатдорлик билдирсам сди...» Отаси сса унга «Албатта, у одамнинг схшилигини хеч качон кайтаролмайсан, аммо биз келишганмиз, бу сир сакланиши керак, бир кун вакти келиб билиб оларсан», деди.
Оиланинг бутун аъзолари бу сирни — у фидокор одамнинг ким сканлигини узок йиллар давомида саклашди. Аммо, бу дунёдаги хамма нарсанинг хам охири булганидек, бир куни бу сирнинг хам ошкор килиш вакти етиб келди. Хаётининг снг коронгу куни келганди — онасининг жанозасидан аввал отаси йигитни онаси ётган хонага чакирди ва куллари билан аста онасининг кумушранг сочларини кутарди — унинг кулоклари йук сди. «Жафокаш онанг доимо румол ураб, ёпинчик ичида юргани учун бу ишидан хеч качон пушаймон булмади, аксинча у жуда бахтиёр сшади» шивирлади отаси. «Ва хеч ким онангнинг гузаллигида хеч кандай нуксон, камчилик сезмади, шундай смасми? Хакикий гузаллик инсоннинг ташки куринишида смас, балки унинг юрагидадир! Хакикий бахт курган нарсангда смас, балки куринмаган жойдадир... Хакикий севги килингани маълум нарсада смас, балки килингани холда билинмайдиган, куринмайдиган жойдадир!».
М.Собиров таржимаси