Alloh rahmatiga olsin, Hasan Basriy jannat sifatla-rini shunday zikr qiladi: «Jannat anorlarining kattaligi chelakday. Daryolarida turib qolmagan musaffo suvlar, ta’mi o‘zgarmaydigan totli sutlar, suzib olingan toza asallar oqadi. Bu asalning suzib oluvchilari inson emas. Jannat daryolarida ichganlarga lazzat beruvchi shunda maylar oqadiki, ular aqlni zoyil qilmaydi, boshni og‘ritmaydi. Jannatda ko‘z ko‘rmagan, quloq eshitmagan, xotirga kelmagan ne’matlar bor. Jannat ahli shu ne’matlarga sa-zovor podshohlardir. Ularning barchasi o‘ttiz uch yoshidadir. Bo‘ylari oltmish ziro’, ko‘zlari surmali, yuzlari va badanlari tuksiz, azobdan omonda, jannat diyorida xotir-jamdirlar. Jannat daryolari yoqut va zabarjadlar sochilgan yerlardan okar. Jannat xurmolari, bog‘lari marjondan, mevalari nimadan ekanini bir Alloh biladi. Ularning bo‘ylari besh yuz yillik masofadan taraladi. Jannat ahli uchun jannatda otlar va tezyurar tuyalar bor. Tuyalarning egarlari yoqutdan. Jannat ahli bir-birini ziyorat qilishadi. Ularning zavjalari go‘yo yashirib qo‘yilgan (oppoq) tuxumdek (zahalanmagan) ohu ko‘z hurlardir. Jan-nat ayoli yetmishta hullani ikki barmog‘i bilan ushlab kiyadi. Yetmish qavat xulla ostidal ham ularyaing suyagidagi iligi ko‘rinadi. Alloh taolo jannat ahlining ahloqini yomonlik, jasadlarni o‘lim kabi nuqsondan poklagandir. Ular jannatda burun qoqmas, bavl qilmas, hojatga chiqmaslar. Balki ular kekiradi va terlaydilar. Terlari mushkdandir. Ular uchun jannatda ertayu kech rizq bor. Kunduz kechani, kecha kunduzni quvmaydi. Jannatga eng so‘ng kirgan va eng quyi darajani egallagan kishining mulki yuz yillik masofa qadar cho‘ziladi. U oltin va kumushdan bo‘lgan qasrlarda, marjon chodirlarda karor topadi. Uning nazari kengayib, jannatning eng uzoq joylarini ham yaqinni ko‘rgandek ko‘radi.
Jannat ahliga oltindan bo‘lgan stmshp ming laganda nonushta, kechqurun ham shuncha nonushta ato qilinur. Har bir laganning rangi o‘zgacha. Avvalgi yeganida totgan toti, keyin-gisida yo‘qolmaydi. Jannatda shunday bir yoqut borki, uning ichida yetmish ming xovli, har hovlida yetmish ming uy bo‘lib, u uylarda na bir teshik va na bir yoriq bor».