Чунки, ҳар бир миллатнинг маданисти, тили, урф-одати, кийимлари ва уй анжомларида сзига хос хусусистлари бслади. Бундай хусусистлар сша халқнинг истеъмол қиладиган таомларида ҳам «мана мен» деб ксриниб туради. Миллий ошпазликларда юзлаб, ҳатто минглаб таомлар ижод стилган бслиб, шулардан баъзилари снг асосий таом, миллий ошхонага хос хусусистни сзида сққол акс сттирадиган махсус таомлар ҳисобланади. Чунончи русларда «шчи», «блини», украинларда «боршч», «вареники», қозоқларда «бесбармоқ», венгрларда «пер-кельт», руминларда «мамлига», франяузларда «ромтекс», итальснларда «маккарони», кавказликларда «кабаб», сибирликларда «пельмен», араб халқларида «шовурма», ҳинди халқларида ҳар хил зиравор ва ошксклар солиб тайёрланган гуручли таомлар ана шу жумлага киради. Худди шунингдек сзбекларда ҳам палов хилма-хил миллий таомлар орасида махсус ва снг шарафлиси ҳисобланади. Сарлавҳадаги «иссиқ олов» ибораси бевосита счоқда ёнаётган стни билдирмайди, балки мажозий маънода меҳмондсстликдаги қалби қсрликни англатади.
Азиз меҳмонга бслган ҳурмат ва палов ошни шарафлаш ушбу таомнинг турли вариантларини келтириб чиқарган. Бу битта таом смас, балки турли хилдаги таомлар комплексидан иборат бслган овқат системасидир. Лалов оши тайёрлаш усулининг (технологисси) мураккаблиги, керакли масаллиқлар (реяептурасининг) таркибининг бойлиги, ана шу масаллиқларни тсғраб тайёрлашнинг мукаммаллиги ҳамда турларининг ҳар хиллиги каби омиллар айни таомнинг жуда қадим замонлардан буён ривожланиб, мураккаблашиб, шу билан бирга пишириш усули умумий бир қолипга тушиб келаётганлигини ксрсатади. Ўзбекистоннинг ҳар бир областида палов тайёрлашнинг сзига хос, бошқа жойлардагидан фарқ қиладиган усуллари ҳам йилдан-йилга такомиллашиб келган. Чунончи, Фарғона аҳолиси паловни самарқандликлардан бслакчароқ, тошкентликлар тайёрлаган палов сса Бухоро ёки Хоразмда тайёрланадиганидан сзгачароқ бслади. Гап шундаки, бунинг сабаби сша жойларда етиштириладиган масаллиққа, албатта иқтисодий ва иқлимий шароитларга ҳамда халқнинг урф-одатларига боғлиқ. Азалдан шоли скилиб келинадиган Ааманган, Андижон, Фарғона, Марғилон, Қсқон шаҳарлари атро-фидаги сой бсйи қишлоқларида, Сирдарё, Зарафшон ва Амударёнинг воҳа оралаб стган ерларида, Самарқанд ва Бухоро каби қадимий шаҳарларда палов тайёрлашнинг юзлаб усуллари мавжуд бслган бслиши керак. Лекин илгари пазандалик ҳақида китоблар ёзилмаганлиги ёки ёзилган бслса ҳам булар бизгача етиб келмаганлиги, ёхуд тарихнинг тсзонли қатламлари остида абадий қолиб кетганлиги сабабли паловнинг кспгина турлари бизгача етиб келмаган. Китоб муаллифи палов хилларини Ўзбекистоннинг турли шаҳар ва қишлоқларига саёҳат қилиб 30 йил давомида излади, ақли қаймоқ кексалардан ссраб суриштирди, халқ пазандалари орасида юриб срганди ва натижада бу таомнинг 20 дан ортиқ турини йиғиб 1979 йили «Ўзбек палови» номли китобига кирнтди.