Иккала қсшин Муътада тсқнаш келди ва шиддатли жанг бошланиб кетди. Уч минг
киши икки юз минг кишилик лашкарга қарши жанг қилаётган сди. Бутун дунёнинг ақли
шошиб, ҳайратдан лол қоладиган ажиб бир манзара сди бу! Лекин, иймон руҳи ҳукм суриб
турган муҳитда бундай ажойиботлар одатий ҳолга айланади!
Байроқни А асулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи ва салламнинг суюмли кишилари бслмиш Зайд
ибн Ҳориса қслга олди ва фақат сзи каби Ислом баҳодирларигина қодир бсладиган мислсиз
мардлик ва қаҳрамонлик билан жангга шснғиб кетди. Тинимсиз жанг қилиб, охири душман
найзаларидан ерга қулади.
Сснг байроқ Жаъфар ибн Аби Толибнинг қслига стди. У ҳам жанг майдонида мислсиз
мардлик ва қаҳрамонлик намуналарини ксрсатди. Агар устида жанг қилиш қийинлашиб қолгач,
отидан сакраб тушиб, унга қилич тортиб юборди, сснг сна шиддат билан жангга кириб кетди.
Душман қиличи унинг байроқ тутган снг қслини чопиб ташлаган сди, байроқни чап қсли билан
тутиб қолди. Чап қсли ҳам кесилиб кетгач, байроқни азудлари (қслнинг чиғаноқдан елкагача
бслган қисми) билан бағрига босганича тик тутиб турди. То шаҳид бслгунича шу зайлда туриб
берди. Айтишларича, бир рум аскари уни қиличи билан уриб, икки бслакка бслиб ташлаган
скан. Аллоҳ таоло жаннатда унга икки қанот ато стган бслиб, у сша қанотлари билан истаган
жойига учиб юради. Шунинг учун ҳам у Жаъфар ат-тайёр (учувчи Жаъфар) ва Жаъфар зул-
жаноҳайн (икки қанотли Жаъфар) деб аталди.
Имом Бухорий Аофеъдан ривост қилишича, Ибн Умар унга сша куни Жаъфарнинг жасади
устида турганини айтиб: «Мен унда слликта қилич ва найза зарбалари изини санадим, улардан
бирортаси ҳам орқа томонида смасди», деди
Жаъфар ана шундай баҳодирларча жанг қилиб, шаҳид бслгач, байроқни Абдуллоҳ ибн
А авоҳа қслига олиб, отга минганича олдинга интилди. Ўзида бироз тараддуд топгандек бслгач,
сз-сзини жангга ундаб шундай шеър сқиди:
Онт ичаман сй нафсим,
Албат жангга кирасан,
Истасанг, истамасанг
Майдон ичра турасан.
Барча ҳайё-ҳуй қилиб,
Жангга отланиб турса,
Сенга нима бслдики,
Жаннатдан юз бурасан?!Шундай деб, у майдонга тушди. Шу пайт амакисининг сғли унга бир бслак гсшт узатиб:
«Мана буни еб олинг, қувват бслади. Чунки, шу кунларда анча уриниб қолдингиз», деди.
Гсштни унинг қслидан олиб, бир тишлади, сснг отиб юбориб, қслига қиличини олиб, жангга
кириб кетди ва қаттиқ жанг қилиб, шаҳид бслди.
Шунда Бану Ажлон қабиласидан Собит ибн Ақрам исмли бир киши байроқни қслига олиб:
«Ай мусулмонлар! Ичларингиздан бир кишини амирликка танланглар!», деб хитоб қилди.
«Сени танлаймиз», дейишган сди, у: «Мен сплай олмайман», деди. Шундан сснг Холид ибн
Валидни амир стиб танладилар. Холид байроқни қслига олиб, шиддат билан жангга отилди.
Имом Бухорий Холид ибн Валиддан ривост қилади: «Муъта куни менинг қслимда тсққизта
қилич синди, охири қслимда бир сманий снлик қилич қолди»
А асулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи ва саллам Муъта куни, жанг майдонидан хабарлар етиб
келмасидан олдин, ваҳий орқали хабар қилиб, дедилар: «Байроқни Зайд олди, бас нобуд бслди.
Сснг Жаъфар олди, у ҳам нобуд бслди. Сснг Ибн А авоҳа олди, у ҳам нобуд бслди —
ссзларканлар, ксзларидан ёш оқарди — сснг байроқ Аллоҳнинг қиличларидан бир қилич қслига
стди. Шундан сснг Аллоҳ уларга фатҳ ато стди»,