djdilshodbek;
"œInsoniylik chegarasidan tashqarida yohud Gunohsiz aybdorlar.
To’satdan bizning qishloqqa bombalar yog’ila boshladi.. Men qo’rqib ketdim va to’rt bolamni olib, qo’shni omborxonaga yugurdim. U yerda
Biz tunni o’tkazdik. Ertasiga mening oilamdagilarning barchasi boshqa hamqishloqlarim bilan birga, yaqinimizdagi o’rmonga ko’chib o’tdik.
Bularning barchasi shu qadar kutilmaganda sodir bo’ldiki,bizlar na issiq kiyim na yegulik olishga ulgurdik. Kunlar o’tar , bizlar esa ochlik va sovuqdan nihoyatda azoblanar edik.Bizning ko’z o’ngimizda buvijonim, keyin singlim, so’ngra esa ukam dunyodan ko’z yumdi.
Bir hafta mobaynida bizlar ochiq havoda yotib ravoch va turli o’simlik
Bilan ovqatlandik. Biz butunlay holdan toygan edik"¦."
Tojikistonlik bir onaxonning hikoyasi