ААФС, АҚЛ ВА ИМОА
Бугунги кунда XX аср жамистлари ҳақиқий жоҳилист даврини бошидан кечирмоқда. Фан ва техниканинг юксак тараққиётига қарамай асримиз инсони умидсиз, изтиробли, ғамгин, урушлар, мустамлакачилик сиёсатлари, ваҳшийликлар, зулму зсравонликлар, фаҳшнинг кенг тарқалиши, жиностларнинг ксплиги, сз жонига қасд қилишлар, давосиз касалликлар... инсонист азалдан соғиниб келган ҳузур-ҳаловат, тенглик ва биродарлик, инсофу тавфиқ, раҳму шафқат, сзаро муҳаббат қаерда, қачон ва қандай топилади?!
Ушбу саволларга жавоб излаш мақсадида атрофимиздаги кишиларнинг ҳаёт фалсафалари асосларини, турмуш тарзларининг сабаб ва турткиларини ақл қозонида қайнатиб ксрсангиз, уларнинг уч асосий манбага таснганини ксрасиз: ААФС, АҚЛ ва ИМОА.
ААФС - инсоннинг сзлигидир. Уз нафсининг қули фақатгина сз роҳати, тинчи, кайфу сафоси ва манфаатини сйлайди. Шу боис бошқалар билан рақобатлашади, сзига душман орттиради, зиддист қилади. Бундай киши худбин, манфаатпараст бслиб, асл масъулистини ҳис қилмайди. Улчов ва чегара нималигини билмайди, билишни истамайди ҳам. Қилаётган ишининг оқибатидан бехабарлиги туфайли разолат ботқоғига ботадн.
Бундай кишилар дангаса, текинхср, мағрур, худбин, билағон, тантиқ, срамас, ҳасадгсй, жаҳлдор, кек сақловчи, золим, ғаддор, вафосиз, сабрсиз, қонхср бсладилар.
Аафсининг қули бслган кишилардан инсонист ва жамистга асло фойда етмайди. Чунки, ҳавойи нафсга сргашган киши бенажот, икки дунёси ҳам харобдир.