28. Ундан кейин Уҳуд тоғи шаҳидларини зиёрат қилиш учун ҳаракат қилади. У ерга боргач, шаҳидларнинг улуғи ҳазрати Ҳамза розийаллоҳу анҳу қабрини зиёрат қилиб, бундай салом беради:
Ассалому алайка, йоҲамза! Ассалому алайка, йо Ибна Абдил-Муттолиб! Ассалому алайка, йо амма А асулиллоҳи! Ассалому алайка, йо саййида-ш-шуҳадои!
29. Ундан кейин у ердаги қабрларда ётган шаҳидларга навбати билан салом беради:
Ассалому алайка, йо саййидано, йо Абдаллоҳ ибн Жаҳш!
Ассалому алайка, йо Муъсаб ибни Умайр!
Ассалому алайка, йо Шаммуз ибни Усмон! А озийаллоҳу анҳум.
30. Ундан кейин Уҳуд урушида шаҳид бслган барча зотларни зиёрат қилиб, бундай салом беради:
Ассалому алайкум, йо шуҳадоа Уҳуд!
Ассалому алайкум, йо нужабо!
Ассалому алайкум, йо ман қолаллоҳу фий ҳаққиҳим:
«Аллоҳ йслида слдирилган зотларни асло сликлар деб ҳисобламангизлар. Аксинча, улар Ларвардигорлари ҳузурида тирикдирлар, (жаннат неъматлари билан) ризқланиб турурлар. Улар, Аллоҳ фазли билан сзларига ато стган нарсага (шаҳидлик мартабасига) сришганларидан хушнуддирлар. Ва ҳали орқаларидан (шаҳид слароқ) етиб келиб сзларига қсшилмаган кишиларига ҳеч қандай хавф ва ғамгинлик бслмаслиги ҳақида хушхабар бермоқчи бслиб турурлар» («Оли Имрон», 169-170-остлар).