Бир дсстим айни пайтда хорижда. Кеча у билан гаплашаётиб, «байрамлар билан!» десам хайрон қолди.
-Қанақа байрам?
Кутилмаган саволдан салкам довдирадим.
-Мустақиллик байрами-ку!
"œҲа-а, шундай демайсанми..." - деб қсйди у бепарво тарзда. Сезспман, мусофирчиликдаги турмуш тарзи, оиласидан узоқда, тирикчилик ксйида кечаётган ҳаётидан мамнун смас. Бунга сса сабаб, важ қилиб бир четда мустақилликни ксраётган бслса ҳам ажаб смас.
Мутақиллик айёми. Ўн тсққиз йилдан бери ушбу санани нишонласпмиз. Тсғри, стган йиллар давомида кимдан олдин, кимдан кейин бслиб келдик. Баъзида бундан-да схши бслиши мумкин сди-ку деб гиналар қилдик. Аммо, нега снди қорин ғамини, тскис сшаш деган азалий истакни ҳамиша Ватанга бслган меҳр билан қориштиришимиз керак? Демак, сз юртимизда шоҳона сшасак, Ватан бечора севилишга ҳақли-ю, оч-наҳор кунларимизда таъна-дашномлар ксмилсинми?
Ахир, Ватан — она смасми? Онадан сса бирон нарса хомтама бслмайдилар. Қайтангга, Уни улуғлашни, авайлаш ҳам фарз ҳам қарз деб қулоғимизга қуйиб келишган. Шоир айтганидек, Ватан синглим каби покдир, онамдайин хокисор!
Ўн тсққиз йил стди, аммо нима сзгарди дейдиганларга сса жавоб битта — шу стган йилларнинг тинч-осойишта кечганининг сзи улкан ютуқ смасми?
Ҳа-с, гап билан бслиб муддаога ксчмабман. Ҳаёлидан кстарилганларга сиз ҳам сслатинг - бугун байрам! Мустақиллик байрами!
Истиқлол тантанаси барчамизга муборак бслсин! Ватанга меҳримиз, мухаббатимиз тобора ошиб бораверсин!