Йсқолган таснч нуқтаси
Кспчилик снги иймон келтирганлар сзларининг Исломга кириб келганликларидан обдон қувониб, тсйишгач, қандайдир вакуумга тушиб қоладилар. Анди ҳамма уларга аввалгидек ҳавас билан боқмайди, келажак ҳам аввалгидек беғубор ва ёруғ бслиб ксринмайди. Биродарлар ҳам уларнинг назарида аввалгидек бекаму-ксст инсонлар смасдек, ваҳоланки сзлари «ҳамма нарсани тсғри адо стиб келмоқдалар».
Исломни қабул қилгач, ҳаётимиз мутлақо осуда, бахтиёр бслиб қолади, деган умид ҳам биро сснгандек. Турли муаммолар, қийинчиликлар пайдо бслиб, негадир тсғри дуолар сқилаётган, ҳалол колбасалар ейилаётган ва рсмоллар тсғри сралган бслса ҳам, улар ҳал бслиб қолмаспти. Янги мусулмоннинг ҳали куртак ёзиб улгурмаган новдаларига «стник» мусулмонлар томонидан ҳам, сски улфатлар томонидан ҳам тошлар отила бошлайди.
Бу даврни, бу босқични ҳар бир «снги» мусулмон сзича босиб стади. Бу пайтда сски одатлар ва снги муҳитнинг таъсири жуда кучли бслади. Айнан шу нуқтада ҳар бир мусулмон дсппини бошдан олиб қсйиб, фикр юритгиси келиб қолади. Унинг кейинги қадами қайси таснч нуқтасини танлашига боғлиқ бслади.
Шу ерда Исломни қабул қилиш ҳеч қачон инсоннинг шахсий ҳатти-ҳаракатлари натижаси бслмаслигини сслатиб стиш жоиз. Худди шунингдек, тсғри қарор қабул қилиш ҳам ақл-тафаккурнинг маҳсули бслмай, балки Аллоҳ таолонинг иродаси ва тавфиқи туфайли содир бслади. Бинобарин, мусулмон киши бир масалада иккиланиб қолса, шубҳага тушса, тсғри ечим топа олмай сйланиб қолса, биринчи навбатда сзининг Ҳолиқига мурожаат қилиши лозим.
Бироқ баъзи снги мусулмонлар бу қадамни катта қийинчиликлар свазига босадилар. Ўқилмаган ҳар бир намоз мусулмоннинг виждонига оғир юк бслиб тушаверади, бу юкни кстариб юриш машаққати кундан-кунга кучайиб бораверади.
Аамозни тавбадан кейинга кечиктирар скан (гсё бу тавба қачондир, сз-сзидан келиб қоладигандек), мусулмоннинг қалбидаги безовталик зсрайиб бораверади, снди у сзини бироз бслса-да чалғитиш учун ҳали ишга муккасидан кетса, ҳали иймонга путур етказувчи шайтоний хаёлларга кетиб қолаверади.
Анчагина билимга сга бслиб қолган бундай мусулмонлар шахсан сзининг мисолида намозни қазо қилишга ҳужжат қидиришга тушиб қолиши мумкин. У снди Ислом уламоларининг китобларидан «хатолар», «ноаниқликлар» топади, ҳатто уларни тузатишга чиранади, хуллас сзининг А обби олдидаги қарзларини оқлашга беҳуда уринаверади"¦
Аиҳост, сзини «бошқаларнинг саводсиз сканлигига» ишонтириш ва сзининг «алоҳида мақсад сари» кетаётганлигига ишонч ҳосил қилиш учун ҳадеб баҳслашаверишга срганади. Бу «алоҳида мақсад» сса намоз ёки рсза каби «диндаги баъзи расмистчиликлар»ни иккинчи ва ундан пастроқ даражага тушириб юборади"¦ (Аллоҳ асрасин!) У қанчалик чуқурлашиб борган сари, намознинг «ҳеч қаёққа кетмаслиги»га ишончи комил бслса ҳам, бу йслдан қайтиш шунчалик мавҳумлашиб бораверади.
Ваҳоланки, Аллоҳ таоло унга ҳар куни, ҳар дақиқада унга тавба имконистини, истиғфор имконистини, Исломга амал қилиш имконистини бериб турибди. Тсғри, у сз динида қоим турган, намозларни адо стиб келаётган мусулмонларни ксриб қолганда қалбининг бир чеккасида ғариб юрган устнинг қолдиқлари бош кстариб қолади. Бироқ у ҳамон шайтоннинг йсриғида"¦
Аммо, сртами-кечми, бир кун келиб у икки йслдан бирини танлашга мажбур бслади. Умид қиламизки, у адашган йслида давом стиб, залолат ботқоғига ғарқ бслмай, гуноҳини англаб, тавба қилиши, афсус-надоматга тсла аччиқ ксз ёшлари билан жойнамозини ҳсл қилади, А оббининг раҳматига юз буради"¦
Умид қиламизки, у сзининг ожизлигини, Аллоҳ таолонинг буюклигини тан олади, тақдирнинг барча синовларидан А оббининг раҳмати ила ссон-омон стиб, Аллоҳнинг Сомадлигига, сзининг сса Унга муҳтожлигига иймон келтиради"¦
Manba