Қабр бошида ваъз ва насиҳат қилмоқ
Ҳазрати Имом Аававий «А иёзу-с-солиҳийн»нинг 160-бобида ушбу ҳадиси шарифни баён қилганлар:
Ҳазрати Али розийаллоҳу анҳу айтдилар: «Бизлар бир жанозани дафн қилмоқ учун «Бақийъ ул-ғарқод» мозорида сдик. Жаноби А асули акрам соллаллоҳу алайҳи ва саллам олдимизга келиб стирдилар. Бизлар ҳам атрофларида стирдик. Жанобнинг қслларида бир кичик асолари бор сди. У билан ерни чизиб стирган сдилар, бизларга қараб: «Сизлардан ҳар бирингизнинг борадиган жойи хоҳ дсзах бслсин, хоҳ жаннат бслсин, ёзиб қсйилгандир», - дедилар. Шунда саҳобалар: «А А асулуллоҳ! Ундоқ бслса, сша ёзиб қсйилган нарсамизга сусниб стирмайликми?» - дейишди. Жаноб дедилар: «Амал қилинглар! Ҳар ким қайси мақом учун сратилган бслса, сша мақомга олиб борадиган ишлар унинг учун осон қилингайдир», - дедилар».
А овий ҳадиснинг қолган қисмини ҳам баён стдилар (Имом Бухорий ва Имом Муслим ривостлари).
Инсонларга панд ва насиҳат қилмоқ, баъзи ҳақиқатларни англатмоқнинг бетакрор имкон ва фурсатлари бслади. Шулардан бири жаноза ва дафн маросимидир. Ҳамиша айтилган насиҳат ва сгитлар бундай пайтларда бошқача маъно ва таъсирга сга бслади. Чунки бундай ҳолларда слим инсонларнинг ксз олдида туради. Бас, бундай кезларда одамзоднинг қайсарлиги кесилиб, ибрат ксзи очилади.