forum.ziyouz.com
Ilm va ziyo => Ma'rifat => She'riyat => Mavzu boshlandi: shoir 23 Sentyabr 2007, 17:19:51
-
Behzod FAZLIDDIN
***
Tirikmasman, o‘lganga ham o‘xshamayman,
Najot so‘rab kelganga ham o‘xshamayman.
Yuragimni ajin bosdi — qarib ketdim,
Yigirmaga to‘lganga ham o‘xshamayman.
O‘zim uchun qo‘ygan bari shartim og‘ir,
Tushgan joyin quritadi — gardim og‘ir.
Men ertaga qayta tura olamanmi,
Jon olmasa ketmaydigan Dardim og‘ir.
Nurlarimni tunlar uchun zarba qildim,
Ko‘nglim uyin kimlar uchun Ka’ba qildim.
Suyaklarim zirqiradi — lazzatlanib
Tavba qildim, tavba qildim, tavba qildim.
Yana cho‘llab yotganimni bilarmikin,
Daryolarim ko‘kdan qaytib kelarmikin?
She’rlarimni elchi qilsam, dargohida
Eng odil Shoh meni qabul qilarmikin?
Tirikmasman, o‘lganga ham o‘xshamayman...
-
***
Havolarga ishonmay qo‘ydim,
Har lahzada ketish xavfi bor.
Men hech kimni tushunmay qo‘ydim,
Yuragimning kimga nafi bor?
Yashay dedim — kunim o‘tmadi,
Charchamadim ro‘shnolik so‘rab.
Ko‘zlarimdan itlar ketmadi,
Yig‘layverdim Quyoshga qarab.
Hali sendan ko‘nglim o‘lmagan,
Ber o‘zimga o‘zimdan najot.
Boradigan joyim qolmagan,
Meni boshqa haydama, Hayot!
-
YASHASHGA JOY BORMI?
Lahzaga tengma-teng o‘chib boraman,
O‘zimdan, so‘zimdan cho‘chib boraman,
Zavol bilmaydigan manzilni ko‘rsat,
Tomirlarim bilan ko‘chib boraman.
-
O‘ZIGA
Chaqirsang, hech qaerga chekinmasdan keldim-ku,
Tog‘larning orqasiga bekinmasdan keldim-ku.
Qarg‘alarning tiliga insof tilab yashadim,
O‘zimdan boshqasiga teginmasdan keldim-ku.
Endi holimni so‘ra.
Qachongacha armonlar kulbasiga qo‘noqman,
Men dunyoning ortidan chopayotgan cho‘loqman.
Yillar aro so‘zlarim manziliga yetmaydi,
Yuragimni tilimga ko‘chirgani no‘noqman.
Endi ko‘nglimga qara.
Sovib qolsam, jonimni qaysi o‘tlarga tutay,
Nurlaringning bag‘rida kirlarimni yo‘qotay.
Bo‘shab qolgan ko‘zlarim, o‘zim bedor bo‘lmasam,
Ko‘ksimdagi qushchani qanday qilib uyg‘otay?!
Endi holimni so‘ra.
Men bu yerga sen uchun egilgani kelganman,
Lolalarning ko‘ziga tikilgani kelganman.
Ishontirsang, shartingni bajarmasdan ketmayman,
Hammayoqni gullatib, to‘kilgani kelganman.
Endi ko‘nglimga qara,
Endi o‘zimga qara...
-
MENING UMRIM
Bir lahzada osmon meniki,
Bir lahzada yashab olaman.
Bir lahzada bosar g‘am yuki,
Bir lahzada... bo‘shab qolaman.
-
SO‘Z
Men Undan uyaldim, men Undan qo‘rqdim,
Ko‘nglimni tarjima qilolmadi U.
Oyog‘idan qirqdim, boshidan qirqdim,
Baribir, meniki bo‘lolmadi U.
Undan ketolmayman, Undan qolmayman,
Taqdirim U bilan sherik-ku, Ona.
Unga yetolmayman, lekin tolmayman,
Bu dunyo So‘z bilan tirik-ku, Ona!
-
***
Nahot, she’rlarimga kuningiz qoldi,
Ona, aylanishdan to‘xtamoqda Yer.
Ko‘zingizga boqib, tilim yo‘qoldi,
Axir poyingiz — she’r, qadamingiz— she’r.
Qachon zardoblarim topadi barham,
Men qachon to‘kilib beraman Sizga?
Jonimdan tovonlar to‘lab borsam ham,
Umrim arzimaydi dardlaringizga.
Ilhom parilari cho‘ringizmidi,
Bir nazar solsangiz, qoshingizda jam.
Umrim bu — eng mahzun she’ringizmidi,
Mening shoir Onam, shoira Onam?
Dunyo so‘z so‘raydi mendan, jo‘rttaga,
Shamollar ustimdan kulgan bo‘ladi.
Bugun chidab turay, Ona, ertaga
Meni g‘amlaringiz Shoir qiladi.
-
JONIM
O‘t ichida yashash osonmi, Jonim,
Nechuksiz? Joningiz omonmi, Jonim?
Ayirib qo‘yishdi yo‘llarimizni,
Odamlar shunchalik yomonmi, Jonim?
Ko‘ngilning yurtidan ketib bo‘lmaydi.
Sinovsiz manzilga yetib bo‘lmaydi.
Axir, muhabbatning ko‘chalaridan
Yurakka tosh solib o‘tib bo‘lmaydi.
Yer, Samo biz bilan, qisinmaydilar,
O‘tkinchi kuchlarga bo‘ysunmaydilar.
Tushunib turibdi Xudoyim bizni,
Nega bandalari tushunmaydilar?!
Odamlar shunchalik yomonmi, Jonim...
-
SIZGA SAVOL
Ko‘zingizda turgan dardmi, armonmi,
Sevilish osonmi, sevish osonmi?
Sizsiz yasholmayman, deb charchamaysiz,
Jonim, hayotingiz shuncha arzonmi?!
-
KERAKLI ODAMGA
Keragidan ortiq yig‘laysiz —
Keragidan ortiq qiynayman.
Xayolimga arqon bog‘laysiz —
Keragidan ortiq o‘ylayman.
Azoblarim mening bari — sir,
Siz uxlaysiz, Siz bedaraksiz.
Jonim, hozir menga, baribir,
Keragidan ortiq keraksiz.
-
XULOSA
Hali tong keladi tunlarni otib,
O‘limni kuzatib qo‘yay yurtiga.
Bugunimga nima yozgansan, Kotib,
Kimning yuragiga boray ertaga?
Yillar g‘alvirida qancha elandim,
Bosib ketaverdi qorlar izimni.
Tomirlarimgacha Ishqqa ulandim,
Yuragimga surgun qildim o‘zimni.
Hali yellar bilan chopsa bo‘ladi,
Uzaytirish mumkin Baxtning umrini.
Hayotning ko‘nglini topsa bo‘ladi,
Kutib o‘tirmayman Vaqtning amrini.
Ajal ham zerikdi, shekilli, rosa,
Endi chaqirmasam, qaytib kelmaydi.
Milyonta dardimdan bitta xulosa:
O‘lib ko‘rmay turib yashab bo‘lmaydi.
-
O‘ZIMNI BER!
Xudoyim, o‘zimni o‘zimga bergin,
O‘zimdan boshqani sog‘inganim yo‘q.
Bulut to‘lib qolgan ko‘zimni ko‘rgin,
Yashash tugul hali tug‘ilganim yo‘q.
Yomg‘irlar Hayotdan bergaymi darak,
Hademay chaqmoq ham o‘tib ketadi.
Dunyoga bir Inson ovozi kerak,
Qachon yuragimni to‘lg‘oq tutadi?!
-
***
Tomoqlarim qurib ketdi — cho‘llayapman,
O‘zi dilni qay ko‘lmakda ho‘llayapman.
Men bu galgi bahorni lol etmoqchiydim,
Ona, bugun sochingizda gullayapman.
Ishongandim, ko‘zlar meni sotib ketdi.
Ayamadi — so‘zlar meni otib ketdi.
Dardim bor-ku, nega buncha duduqlandim,
Zabonimni to‘tiqushlar yutib ketdi.
Yuzlarimda muhabbatning so‘qmoqlari,
Dunyolarni yoqmaydimi chaqmoqlarim?
Tuproq edim, tuproqlarga botib ketdim,
Gunohlarim o‘sayapti, gunohlarim.
Tutab-tutab ko‘k bag‘rini tig‘layapman,
Yuragimdan boshqa joyga sig‘mayapman.
Ko‘ksimdagi og‘riqlarim yolg‘onmidi,
Osmonlarni yig‘latolmay yig‘layapman.
Ona, menga nima bo‘ldi?!
-
SO‘ROQ
Dilni dilga yo‘llamay,
Yo‘lni yo‘lga ulamay.
Hech yo‘qsa, bir gullamay,
So‘lib ketaveraymi?
Tanda bor cho‘g‘im shu, deb,
Bandalik chog‘im shu, deb.
Mening bor-yo‘g‘im shu, deb,
Nolib ketaveraymi?
Ko‘klamlar nafasida.
Gullash arafasida
Toshlarning orasida
Qolib ketaveraymi?
Qanday kunga ko‘ndim-ay,
Ich-ichimdan sindim-ay.
Yoningizda indamay
O‘lib ketaveraymi,
Nega jimsiz?!
-
***
So‘zingni manzilga yetkazganim yo‘q,
Qachon ko‘ngillarni she’rga o‘rayman?
Tunlarimni halol o‘tkazganim yo‘q,
Tonglarning yuziga qanday qarayman?
Poklanib olgani Nur kerak menga,
Shaytonning qo‘lida chirmanda qilma.
Xudoyim, eng go‘zal she’r kerak menga,
Tonglarning oldida sharmanda qilma!
-
IKKI DUNYODA HAM...
Xatolarda yana qaytalanmasdan,
Yolg‘on dunyo uchun foydalanmasdan,
Duch kelgan sinovda maydalanmasdan,
Dardlarning qo‘lida katta bo‘lsaydim.
Hayot — ko‘kdan kelgan muborak xat, deb,
Ertangi saodat bugun zahmat, deb,
Balolar yog‘ilsa, obi rahmat, deb,
Azobini suvday yuta bilsaydim.
Ko‘zim xira tortsa, nur berib tursa,
Mening o‘rnimga ham gul terib tursa,
Ko‘nglimning uyini supurib tursa...
Umid qizlariga ota bo‘lsaydim.
Yo, Rab! Shuncha og‘riq bir jonimda jam,
Meni mingga bo‘lib qo‘ymasmi g‘ussam?
Ikki dunyoda ham ikkilanmasam,
Ikki dunyoda ham bitta bo‘lsaydim...
-
YIGIRMA BIRINCHI BAHOR
Daraxtlar qaytadan uyg‘onib bo‘ldi,
Bu yildan qushlarning umidi katta.
Bugun manov nihol to‘rt yoshga to‘ldi,
Gullash yarashadi unga, albatta.
Ko‘karish payida turibdi xaslar,
Kurtaklar hayotga bo‘y cho‘zayotir.
Toshlar bag‘rida ham bahoriy hislar,
Barchasi mo‘’jiza, mo‘’jiza, axir...
Qara, shundoqqina yoningda bahor,
Osmon gullab bo‘ldi, gulladi Zamin.
Hozir yuragingda qorga nima bor,
Sen qachon gullaysan, Behzod Fazliddin?!
-
OYGA TEGMANG
Nima qilsam, Oyni boshqa yig‘latmaysiz.
Nima qilsam, tinch qo‘yasiz osmonlarni?
Nima qilsam, yulduzlarga tosh otmaysiz,
Nima qilsam, o‘ldirmaysiz jayronlarni?
Birga Haqning ayvoniga boradi, deb,
Qaldirg‘ochlar qo‘llarimdan tutib olgan.
Hech bo‘lmasa, panoh so‘rab beradi, deb,
Oyog‘imga kiyikchalar yotib olgan...
Yomonlarga pastlagim yo‘q, asli, lekin,
Giyohlarning nomlaridan qo‘l so‘rayman.
Hali kechmas, hali yana sevish mumkin,
Men gullarning ko‘ngli uchun yo‘l so‘rayman.
Nurga qayting — ro‘yolarni ketkazasiz,
Yeru ko‘kning tinchi uchun boshlandi jang.
Bu ketishda umringizni yutqazasiz,
O‘zingizga shafqat qiling — Oyga tegmang.
-
QAYGA HAM BORARDIM?
Xayolning otida Oyga boraman,
Qushlar yetolmagan joyga boraman.
Sal o‘tmay, baribir, qulab tushgayman —
Ushoqcha dard bilan qayga boraman?!
-
QACHONLARDIR...
Qachonlardir men ham Odam bo‘lganman,
Qachonlardir men ham farishta edim.
Shu paytgacha havo so‘rab kelganman,
Bugun huzuringga Nur so‘rab keldim.
Nimaga o‘zimga hushyor emasman,
Qara, lahzalarim bormoqda sinib.
Nahot, yorilishga tayyor emasman,
Nahot, yashayverish kerak xo‘rsinib?!
Nurlar tushmaydigan joyda qolganman,
Yana Oyga qarat, Quyoshga qarat.
To‘kilib bo‘lganman, tugab bo‘lganman,
Meni tuproqqa sol — qaytadan yarat.
Qachonlardir men ham Odam bo‘lganman...
-
***
Nafas olishga ham xohishingiz yo‘q,
Tirikka o‘xshamas tuyg‘ularingiz.
Bilmasdan, ko‘zimga otayapsiz cho‘g‘:
Meni uyg‘otmoqda uyqularingiz.
Uchib ketgan qushlar qaytib kelmaydi,
Yashashga kunlardan shartlar so‘radim.
Mayda dardlar meni Odam qilmaydi,
Umrimga eng buyuk dardlar so‘radim.
O‘tkinchi shamollar qo‘rqitmay qo‘ydi,
Daraxtlar bag‘rida guvillayverdim.
Yuragimga tegib quyoshlar kuydi,
Qishlarga tan bermay lovullayverdim.
Yumuq ko‘zlaringiz ochiq ketmoqda,
Men hozir O‘zimni topib olaman.
Tasodif bo‘lib siz uyg‘ongan chog‘da,
Ko‘zlarimni asta yopib olaman...
-
JONDAN O‘TSA...
Toqqa chiqay. desak, toshlar qo‘ymasa,
Ko‘zga yoqay, desak. qoshlar qo‘ymasa,
Yashashga mana bu boshlar qo‘ymasa...
Bizga ham atalgan dunyolar bormi?!
-
***
Xudoyimning hurlaridan farqingiz yo‘q,
Ko‘ksingizga yulduz to‘lib turgan paytda.
Ko‘zingizni ochmaslikka haqqingiz yo‘q,
Yoningizda odam o‘lib turgan paytda.
Bugun yana g‘amlarimni boshlab keldim,
Men abadiy dardlar bilan kelsam kerak.
Yuragimni osmonlarga tashlab keldim,
O‘zim endi tuproq bo‘lib qolsam kerak.
O‘zgalarning baxti deb ham yig‘lab turing,
O‘lmaydigan navo olib keling menga.
Dardlarimning davosini qo‘yavering,
Hozir esa Havo olib keling menga.
Og‘riqlarim Xudoyimning bergani-da,
Ko‘ksim endi ikki dunyo bo‘sh turmaydi.
Peshonamga Quyosh tegib turganida,
Uyg‘onmasam, tonglar meni kechirmaydi,
Gar yonmasam, kunlar meni kechirmaydi...
-
***
Ko‘zingdagi sellaringni quritaman,
G‘amlaringning tishi singay — qaritaman.
Zarraman-u, taftim mingta quyoshga teng,
Sham bo‘lsam ham yo‘llaringni yoritaman.
Hayotingni xayolimga o‘rab turgin,
Sovib qolsang, cho‘g‘larimdan so‘rab turgin.
Faqat o‘zing o‘chishimga qo‘yma meni —
Faqat o‘zing ko‘zlarimga qarab turgin
-
MENDAN YAXSHI YOMON YO‘Q
Ko‘nglingizning ko‘shkini yopolmaysiz, baribir,
Mendan yaxshi yomonni topolmaysiz, baribir.
Mingta bulbul nag‘masi bitta izhorimcha yo‘q,
Dunyolarning rohati zarra ozorimcha yo‘q.
Ko‘zingizga o‘t yoqar ko‘kka chizib rasmimni —
Inilarim yulduzlar eslatadi ismimni.
Keyin nima qilasiz — havolar ham yoqmaydi,
Ovoralar bo‘libsiz, mensiz Quyosh chiqmaydi.
Izingizga gul otgan dunyolarning ko‘ngli kir,
Umringizning g‘amida kunim o‘tyapti, axir.
Mendan yaxshi yomonni topolmaysiz, baribir...=
-
***
Meni yondir, dedim — olovga tutding,
Zarra-zarramgacha yoniblar ketdim.
Har bir qadamimda sinovga tutding,
Qoqilib yashashga ko‘niblar ketdim.
Boshimni toshlarda yordim necha bor,
Nega uyg‘onmayman, mudrayman doim?
O‘zing xohlamasang, hammasi bekor,
Odam qiladigan Dard ber, Xudoyim!
-
***
Yurolmayman, oyog‘imda loylarim ko‘p,
Kuchukchalar tishlab olgan joylarim ko‘p.
Osmonlarga da’vogarlar bisyor ekan,
Chap ko‘ksimda chiqmay yotgan oylarim ko‘p.
Yuragimni kemiradi ming bitta o‘y,
Nahot endi yalpizlarim sochmaydi bo‘y?!
Men bandangning qo‘llariga ishonmayman,
Tangrim, endi O‘zing meni turg‘izib qo‘y!
-
SUYUNCHI
Ocmonda yig‘lab keldim —
Dardlarim maysa bo‘ldi.
Yerda bitta bo‘lsa ham
Baxtsiz kamaysa bo‘ldi.
Garchi yig‘lab har kecha
Tunlarimni qon qildim,
Tongda toshdan xasgacha(guldan toshgacha)
Tabassum ehson qildim.
Azoblaring — muhtaram,
Men dardingga xaridor.
Tovonimni o‘psa ham,
Tikanlarning haqqi bor.
Yuragimni uyg‘otgan
G‘amlaringga ming shukur.
Gardlarimni yo‘qotgan
Dardlaringga tashakkur!
Endi Senda parvoyim,
Dunyoni yutib ketdim.
Suyunchi ber, Xudoyim,
O‘zimdan o‘tib ketdim.
-
CHIN SEVISH
Ko‘nglimni kimlarga bermadim,
Topganim gard bo‘ldi, dard bo‘ldi.
Men suyib, ro‘shnolik ko‘rmadim,
Sevilib yengganlar mard bo‘ldi.
Baxt va’da ayladi xoblarim,
Tush ko‘rdim oylarning qizini.
Sog‘inib yashadi lablarim,
Turlangan gullarning yuzini.
Vujudim kuygan bir dil bo‘lib,
Izimga xazonlar sochildi.
Baxt emas, eng xunuk gul bo‘lib,
Yuzimga armonlar ochildi.
Gullarga eng go‘zal rang — vafo,
Bas, rangsiz gullarni sevmayman.
Istagim — ilohiy bir ziyo,
O‘zgaga ko‘nglimni bermayman.
Chin sevmoq poklanmoq emasmi?
Men suyib poklanib boraman.
Sevmasa sevmasin bandasi,
Ko‘nglimni Allohga beraman.
-
KO‘ZINGIZNI BERIB TURING…
Yolg‘izginam, farishtaga tenglikkinam,
Jon rishtasin joningizga bog‘lab olay.
Ikkimizning dardimiz bir, munglikkinam,
Ko‘zingizni berib turing, yig‘lab olay.
Men boshimni urmagan bir tosh qolmadi,
Rostin aytsam, yuragimda dosh qolmadi.
Qurib qolgan kiprigimda yosh qolmadi,
Ko‘zingizni berib turing, yig‘lab olay.
Uzun-uzun armonlarim chiqib ketsin,
Zardoblarim ko‘z yosh bo‘lib oqib ketsin.
Qalbimga bir qizg‘aldoqlar boqib ketsin,
Ko‘zingizni berib turing, yig‘lab olay.
Men shabnamman, g‘uborlarga qo‘nolmayman,
Yo gul bo‘lib tosh yurakda o‘nolmayman.
Ko‘nolmayman, bu dardlarga ko‘nolmayman,
Ko‘zingizni berib turing, yig‘lab olay.
Quzg‘unlarning qilig‘idan zorim keldi,
Tog‘ qalbimga nafrat degan orim keldi,
O‘zim bo‘lib yig‘lolmayman, orim keldi,
Keling, Sizning ko‘zingizda yig‘lab olay,
Jon rishtasin joningizga bog‘lab olay.
-
MENSIZLIK
Yulduzlari ichikib qoldi,
Mahzun endi Oysiz osmonim.
Sensizlikka ko‘nikib bo‘ldim,
Qanday ekan mensizlik, jonim!
Ana, ko‘zim ko‘zingdan o‘tdi,
Qo‘y, yashirma titroqlaringni,
Xato qilding, o‘zingdan o‘tdi,
Tishlayapsan barmoqlaringni.
Endi nurga begona yuzing,
Quyoshingning ranglari qani?
Sig‘mayapsan o‘zingga o‘zing,
Hayotingning tonglari qani?
Yuragingning yarmi yo‘q endi,
Mening bilan butun ekansan.
Kech tushunding. Dimog‘ing sindi,
Yongan g‘amga o‘tin ekansan.
Kechalaring o‘zingdan g‘arib,
Armonlaring osmondan katta.
Yuragingga termilib turib,
Yig‘layapsan birinchi marta.
Uxlab qolgan tunlarning haqqi,
Mening o‘rnim boshqa — bo‘lakman.
Yig‘lab qolgan tunlarning hag‘g‘i,
Men, bari bir, senga kerakman!
-
"œSEVAMAN"
Men bu so‘zni qanchalar kutdim,
Uni kutib, so‘ldi gullarim.
Shu so‘zni deb o‘zni unutdim,
O‘tib ketdi yoshlik yillarim.
O‘ylamovdim eshitaman deb,
Sochimga oq oralaganda.
O‘ylamovdim eshitaman deb,
Ajal zimdan mo‘ralaganda.
O‘zingmisan? Ishonmayapman,
Jim yashashdan oxir toldingmi?
Sen o‘zingga o‘xshamayapsan,
Yo chindanam sevib qoldingmi?
Nega qarab turibsan osmon,
Boshimdan gul yog‘ib bersan-chi!?
Yuzlarimdan o‘pmaysanmi oy,
Bulutdan baxt sog‘ib bersan-chi!?
Oqaverdi suvdek yillarim,
Hatto o‘ylab ko‘rmabman bir oz.
Shu so‘zni deb o‘tibdi umrim,
Shu so‘zni deb yashabman xolos.
Men bu so‘zni qanchalar kutdim"¦
-
HAYOT - TUSHUNMAGAN FALSAFAM
Hayot — tushunmagan falsafam mening,
Umr — kundalikka o‘xshagan daftar,
Dunyo - kiprigimda qotib qolgan mung,
Ajal — ruh ko‘kida yovvoyi kaptar.
Osmon — olamlarga sig‘mas vujudim,
Quyosh - yonib turgan yuragim mening.
Imon — olam aro mening bor-budim,
Bardosh — yerga tegmas kuragim mening.
She’rim — nafasimning yuragi - havo,
Qalam — oq qog‘ozda titragan ko‘nglim.
Adolat — suvlari qurimas daryo,
Haqiqat — yuragi qonalgan singlim.
Orzu — osmonlarga sig‘magan oqqush,
Armon — orzularning singan qanoti.
Baxt — men ko‘rolmagan go‘zal-go‘zal tush,
Dard — shoir odamning yana bir oti.
Shodlik — tor kulbamning erka mehmoni,
Alam — yuragimni zabt etgan mezbon.
Poklik — umrimning goh ojiz tomoni,
Shuhrat — tomirimda oqolmagan qon.
Hijron — oramizni buzgan yosuman,
Sevgi — men rangini anglolmagan gul.
Rashk — ishqim ko‘kini qoplagan tuman,
Visol — men boshini topolmagan yo‘l.
-
YOMONI YO‘Q JOYGA KETAMIZ
Bu dunyo - ruhimning azobi,
Ezgulik — umrimning savobi,
Qo‘y, endi yig‘lama ko‘ngiljon,
Bor, axir, barchasin hisobi.
Qo‘lni ber, pok joyga ketamiz,
Yomoni yo‘q joyga ketamiz.
Ko‘zlarim qadalgan samoga,
Tashnaman bir hovuch ziyoga.
Charchadim zaharli so‘zlardan,
Yur, endi g‘iybatu ig‘voning —
Makoni yo‘q joyga ketamiz,
Yomoni yo‘q joyga ketamiz.
Chopamiz quyoshning izidan,
O‘pamiz gullarning yuzidan.
Qizarib, bir shirin tuyg‘ular,
Topamiz lolaning ko‘zidan.
Armoni yo‘q joyga ketamiz,
Yomoni yo‘q joyga ketamiz.
Ko‘zimni sevinch ham yoshlasin,
Qo‘limni omad ham ushlasin.
Tishlarning izi bor ko‘ksimda,
Endi baxt labimni tishlasin.
Ziyoni yo‘q joyga ketamiz.
Yomoni yo‘q joyga ketamiz.
"œYilt" etgan ziyoga zor ko‘nglim,
Biz istar dunyolar bor, ko‘nglim.
Munisa Onamning ko‘ngli u,
U bizni kutyapti, yur, ko‘nglim,
Onamning ko‘ngliga ketamiz,
Onamning ko‘ngliga ketamiz.
-
BARI BIR, VUJUDNING BILGANI - G`IRROM
Bari bir, vujudning bilgani — g‘irrom,
Ko‘ngilga solganing chindir, Xudoyim.
Boshqa dunyolarning otashi — xarom,
Meni bu dunyoda yondir, Xudoyim.
Yonmoq istayapman olovlaringda,
Rabbimo! Ko‘ksimga cho‘g‘ otib yubor.
Toblanib olayin sinovlaringda,
Uyg‘ongim kelyapti, uyg‘otib yubor.
-
***
Mayli, jonim azob so‘rsin,
Qilgin ado, qilgan ado,
O‘lar bo‘lsam, ishq o‘ldirsin,
Ishq ber, Xudo! Ishq ber, Xudo!
***
Men nima ko‘ribman mushtday bosh bilan,
Bilmayman, nechada dunyoning yoshi.
O‘tib ketmasaydim ko‘zda yosh bilan,
Anglaganim, hayot — tegirmon toshi:
Aylanib-aylanib o‘taverarkan.
Axir, hammani ham siylagan Xudo,
Meni suprasidan quruq qo‘ymagan.
Ko‘ngil toza bo‘lsa, baxt unga oshno,
Yuaribir, yaxshining og‘zi kuymagan,
Uloq ham yaxshida ketaverarkan.
-
MENI YONDIR
Meni yondir dedim — olovga tutding,
Zarra-zarramgacha yoniblar ketdim.
Har bir qadamimda sinovga tutding,
Qoqilib yashashga ko‘niblar ketdim.
Boshimni toshlarda yordim necha bor,
Nega uyg‘onmayman, mudrayman doim?!
O‘zing xohlamasang, barchasi bekor.
Odam qiladigan dard ber, Xudoyim!
-
ENG ACHCHIQ BAHONA
Qorin tinch qo‘ymaydi — non topish kerak,
Tashvishlar sudraydi meni har tomon.
O‘zini esidan chiqardi Yurak
Yashashga vaqt qayda endi, Onajon?!
-
ODAMXO‘R
Onasini yeb bo‘ldi,
Otasini yeb bo‘ldi"¦
Endi"¦ o‘zini yemoqchi.
***
Nahot, diydam shunchalar qattiq,
Beshafqatsan, Hayot, beshafqat.
Hech kimim yo‘q o‘zimdan ortiq,
Onam uchun topolmayman vaqt.
-
UMR
1
Kunlarimdan zerikib ketdim,
Dil yurtida sokinlik – poytaxt.
Endi qachon manzilga yetdim,
Imillaydi, vaqt o`tmaydi, vaqt.
2
Yillarimni boy berib qo`ydim,
Lahzalarda qolib ketdi Baxt.
Men o`zimni o`ldirib qo`ydim,
Tirilishga vaqt yetmaydi, vaqt!