forum.ziyouz.com
Ilm va ziyo => Ma'rifat => She'riyat => Mavzu boshlandi: muxlisa 23 Yanvar 2011, 10:36:00
-
Assalamu alaykum, aziz forumdoshlar.
Marhabo Karimovaning she'rlariga ixlosmand bolganlar uchun ushbu mavzuni ochishga qaror qildim. O'zim shu shoiraning yozgan she'rlarini o'qib turaman. Hayotiy voqealarga mos tushgan bu shoira opaning she'rlaridan sizlarga ham ulashmoqchiman..
-
Hay-hay, uyat, jon o'lan,
Kelin keldi, yo'lni och,
Ne ko'z bilan ko'rayki,
Kelin yarim yalang'och.
Sharqning qizi bo'lganda,
Bo'lib sharmu hayosi,
Bunchalar ochiq-sochiq,
Bo'lmas edi libosi.
- Kelin qaydan? - so'radim
Bitta kelin-oyidan,
Kesatdi: - Shu qishloqning
"Parij" degan joyidan.
- Yo, tavba! O'zimizning
Qizimizmi bu hali?
Otabeklar, Kumushlar
Kiygan liboslar qani?
Ko'ylagi uzuq-yuliq,
Yelkalari yap-yalang,
Voy-o'lay! Qo'ltiqlari
Ko'rinyaptiku, qarang.
Ayol kishi bo'lsam ham,
Junjikib ketti etim,
Ko'krak yarim ochilib,
Bo'b turibdi bir yutum.
Bu libosda qizlarni,
Ko'rgandim kinolarda,
Bo'lar edi g'arbdagi
Ko'ngilochar joylarda.
Yozilardi u joylar
Eshigiga hammasin:
"O'n oltiga to'lmagan
Bolakaylar kirmasin".
Yopiqqina bo'lmasmi
Axir, "siyna", degan joy
Hamma ko'rdi, kuyovga
Nima qoldi endi, voy?!
Yirtilib ketganmikin,
Yoki ochgan jo'rtaga?
Qaynotasi uyalib
Chiqib ketti ko'chaga.
O'g'lin so'kar ichida,
Qanday bo'g'ilmay tursin:
"Uni - u, buni - bu", deb
Topgan xotinig qursin.
Badaniga qarasam,
Oriyatdan qaqshayman,
Xotinlar xammomida
O'tirganga o'xshayman.
Qaynona: "Yelkasini
Yoping!" deb imlayapti,
Yanga der: "Yopay desam,
Kelin unamayapti".
Qaynonasi garg'azab,
Ichida der: "To'y o'tsin,
Kuningni ko'rsataman,
Qiz bo'lmay beting qursin!"
Ro'molin uchin bilan,
Bekitvolib og'zini,
Kampirsholar uyalib
Chetga olar o'zini.
Namoyishga ochilgan,
Bo'yin, qo'ltiq, yanoqlar,
Ko'zi bilan "yeb qo'ysam",
Deb turipti bo'ydoqlar.
Qanday chidab tiripti,
Kuyov munchalar royish,
Kelinnnig ziynatlarin
Qilib qo'yib namoyish.
Kuyovga qaradimu,
Orim keldi, bo'ldim lol,
O'tiribdilar "okam"
Tirjayvolib bemalol.
Shom bo'ldi, tugadi to'y,
Karnayning o'chdi uni,
Tamom bo''ldi, ming shukr,
"Ochiq yelkalar kuni".
Qasd qildim: to'y qilaman,
Qizim Osiyoxonga,
Sharqona to'yliboslar
Chiqqanida do'konga.
-
Bir sahroyi ayolning
O'g'ilchasi sho'x ekan.
Undan zarar ko'rmagan,
Biron kuni yo'q ekan.
Qozondagi taomin,
Tepib qochib ketarkan,
Meshidagi suvini,
Sepib qochib ketarkan.
Qarg'ar ekan bolasin,
Qilolmasdan epini.
Qirqib qochganida kir
yoyadigan ipini:
"Hoy, ipimni qirqmagin,
Qalbingga ilm to'lgur.
Hoy, meshimni teshmagin,
Ka'baga imom bo'lgur!
Sichqon dumin kesmagin,
Beozor bo'l, to'g'ri yur.
G'arib yo'lin to'smagan,
Ka'baga imom bo'lgur".
Demas ekan: "Juvonmarg",
"Haromi", "Maraz", "O'lgur".
Bitta ekan qarg'shi:
"Ka'baga imom bo'lgur!"
Niyat ketdi, vaqt o'tti,
Misli yel yo shabada.
Shu onaning, shu o'g'li
Imom bo'ldi Ka'baga.
Ne-ne shohu sultonlar,
Orqasidan turib g'oz.
Unga iqtido qilib,
O'qir edilar namoz.
Duo-la shum boladan,
Chiqdi bir xush nafasli
Olim, hofizi Qur'on -
Abdurahmon Sudaysiy.
Nazoratda insonning,
Har so'z, har bir nafasi.
Ibrat bo'lsin bizga bu
Allohning mo'jizasi.
Komil inson ko'rdingmi,
Marxabo, bilki ular -
Ota-ona, elidan
Duo olgan bolalar.
-
Ishdan kelsam hovli betartib,
Xuddi uyda kelinim yo'qday.
Dadamizga murojaat qildim
Eshittirib kelinga atay:
- Dadasi-chi, endi bozordan
Oyog'i bor supurgi oling.
Qolib ketsa yo'lakda darrov
Topib olsin o'zi o'z joyin.
- Nima gap? - deb, dadasi hayron,
Jinnilikka soldim o'zimni.
"Hazil" degan ishora bilan
Qisib qo'ydim unga ko'zimni.
- Olimlar ham topa qolmadi,
Cho'ntak, qo'llik daraxt navini.
Kunda ikki marta supurib
Charchayapti kelin hovlini.
Har daraxt o'z bargini terib,
Cho'ntagiga yig'ib yurardi.
Uyalmasdan mehmon kelsa ham,
Hovlimiz ham toza turardi.
Gaz plitam eskirdi, chog'i,
Qachon ko'rsam bir qarich olov.
Choy qaynatib bo'lgandan keyin,
O'zi o'chsa bo'lardi darrov.
Aqilligin keltirib bering,
Olov poylab o'tar tun-kunim.
Hali o'chir, hali pasaytir,
Charchaydi-da, sho'rlik, kelinim.
Hisoblagich bu yog'da "g'ir-g'ir",
Pulingizni yozib yotibdi.
Tejamasak bo'lmas, uch uyni,
O'sha olov isitayotibdi.
Qumg'on bo'lmay har narsa bo'lsin,
Artib ololmaydi yuzini.
Choy qaynatib, suv tashiydi-yu,
Chomiltirolmaydi o'zini.
Yuvib qo'y, deb, qarab turadi,
Kelinimga shuncha ish kammi?
O'n yil yuvdim, ovora bo'pti,
Kutayotgan bo'lsa u meni.
Jo'mraklardan to'xtamaydi suv,
Jon dadasi, uvol-ku, ko'ring.
Bu esi past jo'mrakni olib,
Esligidan qo'ydirib bering.
"Suvni tejang soy bo'yida ham",
Deyilganin yaxshi bilamiz.
"Har tomchiga javob ber", desa,
Oxiratda nima qilamiz?
Xojayin der: - Do'kon qaerda?
Dedim: - Uni topasiz oson.
"Nodonlarga dono jihozlar"
Deb ustiga yozilgan do'kon.
Izlab chiqib ketdi xo'jayin,
Topdimi, topmadi, kim bilsin.
Olov o'chdi, choynak yuvildi,
Mening gapim topdi egasin.
Baqir-chaqir, qovoq-tumshuq yo'q,
Marxaboga shu usul qulay.
Ilonni ham indan chiqargan,
Shirin so'zdan o'zim o'rgilay.
-
Galati san'at
Bolani qarg'mang,
Duo qiling bolani.
"It", "Eshak" deb so'kishga,
Hayo qiling, bolani.
Rosululloh derdilar,
Yuzlaridan yog'ib nur:
"Bolalar bu - jannatning
Gulu rayhonlaridir".
Tog'ri ba'zida "Gulu
Rayhon"lar ham kuydirar.
Sho'xligi oshib ketsa,
Joningizdan to'ydirar.
Bobom derdi: "Bolani
So'kmoq asli emas ep,
Jahlingiz chiqsa ayting:
"Nodon", "Xumpar" deb.
"Boy bo'lgur", "Ko'paygur" deng
Aslo demang "O'l", "La'nat",
Shuni bilib qo'yingki,
So'kininsh ham bir san'at.
Qaniydi, payg'ambarday
So'ksangiz, qilsam huzur.
Ul zot derdilar, so'ksa:
"Burning erga ishqalgur".
Tildan chiqqan har so'zda,
Ma'rifat, ziyo bo'lsin.
Hatto so'kishingiz ham
Yaxshi bir duo bo'lsin.
Ixlos bilan qilingan,
Har niyating ushalar.
Har so'zga ko'kda "Omin!",
Deb turar farishtalar.
"It" desangiz, it bo'lib,
O'zingizni qopadi.
"Eshak"dan eshak, har kim
O'z tilidan topadi.
Farzandingiz bilan el
Faxrlanib yashasin.
Itu eshak fe'llardan
Parvardigor asrasin.
Olim, shoir, hunarmand,
Polvon bo'lsin bolalar.
Yurtga kerakli, halol,
Inson bo'lsin bolalar.
Bolangizni so'ksangiz,
"Poshsho" bo'lgur", deb so'king.
"Olim bo'lgur", "Xizrga
Oshno bo'lgur", deb so'king.
Og'izdan chiqqan har so'z,
Marhabo, bilki, kushod.
Inson ma'rifatini
O'lchaydigan darajot.
-
:as:
Marhabo Karimovani she'r kitobi joylagandi bu mavzu bilan bir xil bo'lib qolmabdimi?
http://forum.ziyouz.com/index.php?topic=4866.0
-
Muxabbat vizasi
O'qidim go'zal hikmat:
"Sizning yaxshilaringiz -
Ahli ayoli bilan
Yaxshi bo'lganlaringiz".
So'kinib jaranglatdi,
Erim o'z xonasini:
-Hoy, ruchkamni kim oldi?
He, o'sha, onasini...
Dedim: - Voy, tilingizni,
Zahar bormi qatida?
Bunday xunuk so'z yo'q-ku,
O'zbekning lug'atida.
Esizgina, yoshlikda
Qanday yigit edingiz?!
"Bitta tabassumingga
Jonim fido", derdingiz.
Dedi: - Yigitchilikda,
Aytgandirman aytganda.
O'sha gap turarkanmi,
Yosh ellikka yetganda.
Elligimda, sevgi, deb,
Boshim qotirmay meni.
Topib ber, ellik so'mga,
Olgan ko'k ruchkam qani?
Dedim: - Telefon raqam
Yozgandim, oling, mana.
Dedi: - Ming bor aytaman:
Mening narsamga tegma.
Kabinetim, yo'lagim,
Izim, soyam, vujudim,
Qo'lingni tekkizmagin,
Bari - mening hududim.
Xayol sursam, yo'talib,
Hududimni buzmagin.
Hattoki tushimga ham,
Taqillatmay kirmagin.
Yashash kerak tartibli,
Meniki bu - meniki.
Cho'qilash yo'q, tegish yo'q,
Seniki bu - seniki.
Ko'nglim cho'kdi, muvabbat
To'ydan keyin o'larkan.
Erkak kishiyam shuncha,
Pastlab ketsa bo'larkan?!
Donishmand bo'lar yoshda,
Ongi shuncha tormikin?
Bu dunyoda jentelman,
Erkaklar ham bormikin.
Alam qildi judayam,
Narsasini olganim.
Ellik so'mcha qadri yo'q,
Ayol bo'lib qolganim.
Shuni sekin aytsa-ku,
Baqirib, so'kinmasdan.
"Gah" deganda qo'liga,
Qo'nmasam, odammasman.
Desa: "Ko'rmadingizmi,
Ruchkam yo'qoldi, poshsho?"
Desam: "Uzr, kechiring,
Men olgandim, mavlono".
Desa: "Hijolat bo'lmang,
Borligingizga shukur,
Menga sirdosh, hamxona,
Yorligingizga shukur.
Mening ruchkam-da, sizga,
Talpinib turar o'zi.
Sizni ko'rganda menday,
Yonib ketadi ko'zi".
Der edim: "Oh, azizim!
So'zingiz totli, muncha?
Nima qilay, buyuring?
Qulingizman o'lguncha".
Qanday go'zal muloqot?!
Oh, jonimni qoqardim.
Mosh-guruch sochlarini,
Silab yuzga bosardim.
Har narsa yoshlikdami,
Sog'liq, mehr, oqibat?
Yosh o'tkanda zarurroq,
Bo'lmaydimi muxabbat?! ...
:as:
Marhabo Karimovani she'r kitobi joylagandi bu mavzu bilan bir xil bo'lib qolmabdimi?
http://forum.ziyouz.com/index.php?topic=4866.0
:vslm: Kapalak opa, siz bergan linkni ko'rdim. Raxmat. Man qo'yayotgan she'rlar yaqinda chiqqan kitoblaridan. Faqat ba'zilarini joylashtiryapman. Bu kitob ham forumga to'ilq kiritilguncha, (o'zimda bunday imkoniyat yo'q) qiziqqanlar o'qib turishsin degandim..
-
Ayolga shirin so'zni,
Eri aytib turmasa,
Katta xolasi kelib
Aytadimi bo'lmasa?
Hududin ajratadi,
Erkak bo'lmay o'larsan!
Bizning hududlargayam
Qo'l uzatib qolarsan.
Ikki kishilik yotoq,
To'shagimga, o'rtaga,
Atirguldan "ip" toprib
Bo'lvolaman jo'rtaga.
Erim: - Bu nima? -desa
Biroz hurpayib pati,
Aytaman: - Bu - tamojniy-
Chegara nazorati.
O'ng tomini - sizniki,
Chapi - mening hududim.
Nogoh sizning tomonga,
O'tib ketmasin qo'lim.
Ehtiyot bo'lib yoting,
Tikani bor, bilasiz.
Menda ishingiz bo'lsa,
Viza bilan kirasiz.
Hali jahli chiqadi,
Deydi: - Bu nima qiliq?
Deyman: Endi yashaymiz,
Qoidali, sip-silliq.
Desa agar: - Yig'ishtir!
Deyman: - Janob, urmang do'q.
Muxabbat vizasisiz,
Bu tomonga o'tish yo'q.
"Seniki-meniki"mish,
Noshukur, mullagarang.
Kech kirsa, qaysi go'rda
Qolar ekan chegarang.
Shunday ekan, yashayver,
Qilmasdan g'iring-piring.
Endi, baribir boshqa,
Uylanishga kechikding.
Bu yog'i qancha qoldi?
Yerga urmay, poshnagni,
Holin ko'r oltmish yoshda,
Beva qolgan oshnangni.
Uylanay desa chiqqan
Qizlari tumtayadi.
"Kirin yuvyapmiz-ku", deb
Kelinlar xumpayadi.
Tayyor xizmatkor bo'lsam,
Sen uchun pishir-kuydir.
Shukrimni qilmaysanmi,
Ruchkang boshingda qolgur?!
Qariganda ne kerak,
Marhaboga, bir kaft osh.
Tinchlik, sog'liq, muxabbat,
Va bir dono suhbatdosh.
Sen esa yuravergin
Haqman, deb, gap yo'riqlab.
Muxabbatsiz bir pullik
Hududingni qo'riqlab.
Odamlar kulmasa-ku,
Ayrilib, toq o'tardim.
Yo bir dono chol bo'lsa,
Erga tegib ketardim.
Tovba, tovba, yo, Rabbiy!
O'zing shohid har nega,
Shu injiqqa uchratding,
O'zing sabr ber menga.
Faqat Mahshar kun chorlab,
Ayt: "Marhabo, kela qol,
Senga mukofot -jannat,
Na'im, Ma'vo, tanlab ol".
Shu er bilan o'tdimmi,
Jinni bo'lmay, o'lay man.
Jannati Firdavsingdan
Boshqasiga ko'nmayman.
-
:as:
Opamning itiga
"Menda shuncha tashvish, mana bu itim esa, yotgani yotgan".
(Suhbatdan)
To'g'rida, yotganing yotgan kun bo'yi,
Bir haftadan keyin Nargizaning to'yi.
Sohibangda shuning tashvishi, o'yi,
Nega tek yotasan, opamning iti?
To'y degani shu-da yugur, chop, ulgur,
Hali kelgani yo'q yotoq garnitur.
"Bizga ne xizmat?" deb, bir o'rningdan tur,
Nega tek yotasan, opamning iti?
Suv tashi, "Lasetti"larin yuvishga,
Do'xtir gaplash, keliniga tug'ishga.
Qarashvor, pochchamga qasr qurishga,
Nega tek yotasan, opamning iti?
Bu yoqda bug'doyi pishib turibti,
Olmalari yerga tushib turipti.
"O'rsammi, tersam" deb, shoshib turipti,
Nega tek yotasan, opamning iti?
Imorat tiklasa odamlar ko'rsin,
Qo'shnining uyidan balandroq bo'lsin.
Hoyu havas o'lsin, manmanlik o'lsin,
Nega tek yotasan, opamning iti?
To'y boshqa to'ylardan zo'rroq bo'lsin, deb,
Sarpo-surug'i ham mo'lroq bo'lsin, deb,
Yuribti-da sho'rlik o'zin o'zi yeb,
Nega tek yotasan, opamning iti?
Kelinnig poyiga gul sochish kerak,
Kuyovning boshidan pul sochish kerak.
Javob ber, qachon qalb nur sochish kerak?
Nega tek yotasan, opamning iti?
Dubaydan kelarmish kuyov sarposi,
Uch milionli emish, kelin libosi.
Bu hammasi bitta to'y g'avg'osi,
Nega tek yotasan, opamning iti?
Elga yot urflarni topvolib har xil,
O'zin qiynayotgan o'zi-ku, axir.
Qachon nurlanadi, bu qalb, bu ko'ngil?
Nega tek yotasan, opamning iti?
Kitob javonining changini qara,
Qodiriy, Ra'noning rangini qara.
Ba hurmati Kumush, yungingni qara,
Nega tek yotasan, opamning iti?
Ilm-ma'rifatning koniydi bu uy,
Olimu fozilning joniydi bu uy.
Ko'hna Sharqning shoniydi bu uy,
Nega tek yotasan, opamning iti?
Shu uy deb ovvora olimu Sulton,
Pok, buyuk sha'niga bo'lishib qalqon.
Qilsam deb turganda obod, farovon,
Nega tek yotasan, opamning iti?
Inson bo'lsa egni butu, qorni to'q,
Nega senchalik ham halovati yo'q.
Javob ber, turmasdan ko'zing qilib lo'q,
Nega tek yotasan, opamning iti?
O'zining yugurib yelgani qolib,
Seni ham ishlatsa yoniga olib.
G'isht olib kelsang-chi, bozorga borib,
Nega tek yotasan, opamning iti?
Yashashni o'zimiz qiyin qilvoldik,
Odam qadrin boylik, buyum qilvoldik.
Hayotmas, bu yog'in o'yin qilvoldik,
Nega tek yotasan, opamning iti?
Qalbimni Shaytonlar egallayotir,
Hoyu havaslar egarlayotir.
Shundan yuragimdan qo'rqinch, xavotir,
Nega tek yotasan, opamning iti?
Marhabo, umrini yemirayotgan ne?
Ko'ngil ganjinasin kemirayotgan ne?
Molparast xeshlarga biron nima de?
Nega tek yotasan, opamning iti?
Kel, ertadan tongda birga turamiz,
Insof, diyonatning bongin uramiz.
"Me'yorda to'xtang!!!" deb birga huramiz,
Nega tek yotasan, opamning iti?
-
"œSavob so’zin ishrat bilan adashtirmang!"
Bir do’konning qarshisida uch-to’rt xotin,
Gurunglashib kutar arzon yog’ navbatin.
O’sha yerdan o’tib qoldi bitta erkak,
Huddi shundan boshlanadi bizning ertak.
U ayollar ichra biri go’zal edi,
O’zi yoshu, ammo so’zi masal edi.
O’sha erkak qarab sekin o’ngu-chapga,
U ayolni quvlik bilan soldi gapga.
Dedi: - Singlim, sizga rahmim keldi juda,
O’rningizga kuyov bola kelmapti-da.
Ayol dedi: - Erim o’tgan, bir bolam bor,
Ikki yilki bir o’zimga qolgan ro’zg’or.
Erkak dedi: - Qiynalibsiz g’amlar yutib,
Yog’ uchun ham yurasizmi navbat kutib.
Navbat kutib yoshligingiz bo’lar uvol,
Erga tegishingiz kerak gulday ayol.
Mening uyim to’la yemish, yog’u unlar,
Omborxonam to’la meva, donu dunlar.
Ikki uyda ikki dona xotinim bor,
Istasangiz bo’ling menga uchunchi yor.
Ayol dedi bir oz o’ylab bir oz kulib:
- Kundoshlarim qo’yishsachi sochim yulib?
Mayliku-ya ikki xotin tinch yotishsa,
Ne qilaman derazamga tosh otishsa?
Erkak dedi: - xotinlarim bilishmaydi,
Bilishmagach, tinch yashaysiz, urishmaydi.
Hammangizni teng ko’raman toqat bilan,
Visol tuni — uch kunda bir navbat bilan.
Ayol dedi kulgusini ichiga yutib:
- O’larkanman u yerdayam navbat kutib.
Mashinaga, uyga navbat kutgan edim.
Navbat kutib ko’z duxturdan o’tgan edim.
Ammo bunday ko’chalardan o’tmaganman,
O’g’irlikcha erga navbat kutmaganman.
Rozi bo’lsam, bilmam, nedan yutarkanman.
U yerdayam, bu yerdayam kutarkanman.
Uch kunda bir yor kutgandan bo’ynim egib,
Bir oyda bir yog’ kutayin qomat kerib.
Erkak dedi: - Tavba, bu ne deganingiz?
Axir kunda osh bo’lardi yeganingiz.
Ayol dedi: - Bu deganim — bermang ozor,
Oshqozonim tepasida Yuragim bor.
Erkak dedi: - Mendayam bor o’sha yurak,
Rostin aytsam, menga faqat savob kerak.
O’ngimdayam, tushimdayam savob deyman,
Uyimdayam, ishimdayam savob deyman.
Ayol dedi: - Kechiring, ey yaxshi odam,
Beva ekan men-la turgan ayollar ham.
Yoshlari sal kattarog’u mehrga zor,
Kerakmasmi to’rtinchi yo beshinchi yor?
Shoshmay turing, ularni ham chaqirayin,
"œOchildi baxtimiz" deya baqirayin.
Suyungandan aqillari shoshar edi,
Savobingiz besh barobar oshar edi.
Shunda erkak chin niyatin ochib ketdi-
Mashinasin yurgizdiyu, qochib ketdi.
Mullakalar, ojizgina ayoldirmiz,
Balki kalta o’yu, kalta hayoldirmiz.
Orangizda saxiy, hotam kishilar ko’p,
Olam-olam ehson qilib, olishmas cho’p.
Chin sahiylar muhtojlarga lagan-lagan,
Osh kirgizib, kimdanligin aytishmagan.
Xabar olib qo’shnisining yo’q-boridan,
Kiyim-kechak, non tashlagan devoridan.
Marhabo der: - Baxtu omad, qiyinchilik,
Hamma narsa o’tkinchidir, vaqtinchalik.
O’tinch: Bizni nafsingizga talashtirmang,
Savob so’zin ishrat bilan adashtirmang!
-
Ассаламу алайкум.
Бу Мархабо опа Каримованинг сунгги ижод тухфаларидан.:)
Хсп-хсп
Òšайнона билан келин,
АогоÒ³ айтишиб Ò›олиб,
Кетди ота уйига
Боласин олиб келин.
Жиринглади телефон,
Олди йигит онаси,
ÒšснÒ“ироÒ› Ò›илаётган
ЎÒ“илнинг Ò›айнонаси:
"œАссалому алайкум,
Òšудажоним, айланай,
Муллакамлар омонми?
Куёв сÒ“лоним Ò›алай?
Болалар етиб келди,
Ўтиришипти, мана,
Гурунглашиб сйрардик,
Бирга келганингизда.
Аабирангиз бир ширин,
Катта Ò›илиб Ò›сйибсиз,
АÒ›имтойлигин Ò›аранг,
Òšуйиб Ò›сйган сзингиз.
Куёв боламга схшаб
АÒ›л чиÒ›ар ксзидан,
Бобосига тортганда,
Аур ёÒ“илар юзидан.
Омон бслинг бахтимга,
А ахмат сизга, Ò›удажон,
Òšизингиз гул-гул сшнаб,
Сиздан келтирди салом.
Аега келганин билдим,
Òšслимда "œадап чспи",
Ò²ар нарсаси бормишу,
Тугап Ò›опти "œхсп-хсп"и.
"œХсп-хсп"сиз Ò›олган бслса,
Òšийнагандир сизни Ò³ам,
Сал бслмаса хижолат
Òšилар скан бизни Ò³ам.
Яхшисм жснатибсиз,
Тахминимиз чин чиÒ›ди,
Кснглига Ò›сл солгандик,
"œКибр" деган жин чиÒ›ди.
Хозир сша жинини,
БсÒ“ибгина слдирдик,
Òšсйни-Ò›снжи, чснтагин,
"œХсп-хсп" билан тслдирдик.
Òšиз узатган ховли-да
Баланд-пастни ксрганмиз,
ТоморÒ›анинг барига,
"œХсп-хсп" скиб Ò›сйганмиз.
Уй-жойимиз "œхсп-хспдан"
"œХсп-хсп"дан сув, нонимиз,
Баъзида шу "œхсп-хсп"нинг,
Òšслидадир жонимиз.
Ò’арам Ò›илганмиз уйга,
Ўша "œхсп-хсп"ни териб,
Жснатамиз Ò›изларга,
Уч-тсрт тугунни бериб.
Болаларингизни Ò³ам,
Òšудангиз олиб кетди,
Тсрт Ò›оп "œхсп бслади"ни,
Мошинига соб кетди.
Сиз — устоз, у — талаба,
Ò²ар юмушни сргатинг,
"œХсп-хсп"и тугаб Ò›олса,
Дарров менга жснатинг.
Ай келин! "œХсп" деган ссз,
Уч харфдан тузилган,
Аммо унинг важидан,
Òšанча уйлар бузилган.
Доно бслсанг "œхсп-хсп"ни,
Бошингдаги "œтож" деб бил,
Агар бахтли бслмасанг,
МарÒ³або холанг кафил.
-
Анг гсзал Ò›арÒ“иш
Бир саÒ³ройи аёлнинг
ЎÒ“илчаси шсх скан.
Ундан зарар ксрмаган,
Бирор куни йсÒ› скан.
Òšозондаги таомин
Тепиб Ò›очиб кетаркан,
Мешидаги сувини
Сепиб Ò›очиб кетаркан.
ÒšарÒ“ар скан боласин,
Òšилолмасдан спини,
ÒšирÒ›иб Ò›очганида кир,
Асдиган ипини:
Хой ипимни Ò›ирÒ›магин,
Òšалбинга илм тслгур,
Хой мешимни тешмагин,
Каъбага имом бслгур!
СичÒ›он думин кесмагин,
Беозор бсл, тсÒ“ри юр,
Ò’ариб йслин тссмагин,
Каъбага имом бслгур!
Демас скан: Жувонмарг,
Хароми, Мараз, слгур,
Битта скан Ò›арÒ“иши:
Каъбага имом бслгур!
Аист кетди, ваÒ›т стди,
Мисли ел ё шабада,
Шу онанинг, шу сÒ“ли
Имом бслди Каъбага.
Ае-не шоху султонлар,
ОрÒ›асида туриб Ò“оз,
Унга иÒ›тидо Ò›илиб,
ЎÒ›ир сдилар намоз.
Дуо-ла шум боладан,
ЧиÒ›ди бир хуш нафасли,
Олим хофизи Òšуръон,
Абдурахмон Судайсий.
Аазоратда инсоннинг,
Ò²ар ссз, Ò³ар нафаси,
Ибрат бслсин бизга бу,
АллоÒ³нинг мсъжизаси.
Комил инсон ксрдингми,
МарÒ³або билки улар,
Ота-она, слидан
Дуо олган болалар.
-
Шу [size=78%]Анг гсзал Ò›арÒ“ишни ёдлаб олишса бслакан [/size] :)
-
Kuni kecha Marhabo Karimovaning "Kampirga sovchi keldi" nomli navbatdagi yangi kitobini ko'rdim. HAr doimgidek bu kitobda ham quvnoq va nasihatlarga boy she'rlar o'rin olgan ekan.
-
Охиригача укинг,сизга албатта ёкади :)
Чироқ
Толни шохи синдди шамолда,
Сим узилда ва ўчди чироқ,
Ҳамма чиқиб олди кўчага,
Зулмат ичра қолганди қишлоқ.
Хали бери ёнмаса керак,
Энди нима қиламиз вой-вой,
Осмонни ҳа булут қоплаган,
Неъмат экан юлдуз билан ой,
Чироқ шукрин қилмас эканмиз,
Чидамаймиз усиз бир тунга,
Хаққин тўлаб, баъзан нолиймиз,
Арзир экан хар қанча пулга.
Қўшним дер:- Шам олиб кел, болам,
Чоп, ёпилиб қолмасин дўкон.
Қоронғуда ётсам, сиқилиб,
Томоғимга келиб қолар жон.
Қайтиб, деди, қўшним боласи:
-Дўкон ёпилган экан, она.
-Вой-вой, энди нима қиламиз?!
Тезроқ борсанг бўларди, бола.
Деди: - Уйда оила билан ҳам,
Қоронғуддан қўрқамиз ўзи,
Ўлсак, зим-зиё қабрда,
Қандай ётар эканмиз, қўшни?
Олти ёғи тупроқ, тепада
Бирон юлдуз, ойи бўлмаса,
Кирадиган тешик, туйнуги,
Чиқадиган жойи бўлмаса.
Уйимизда гоҳ ўчса чироқ,
Топилади шам ёки фанор,
Юз йил, минг йил, ётар жойни ҳам,
Ёритгудай бир чироқ даркор.
Нима энди, бу қоронғулик,
Гурунглашиб турибмиз, мана,
Қўй-қўзилар, қўни-қўшнилар,
Шарпасидан бардаммиз-ку-а?
Чироғимиз ўчгани билан,
Жа унақа эмас қўрқгудай,
Якка ёлғиз ётар жойимиз,
Ташвишин қилайлик ўргилай.
Қўшним дедди: - Шам олайин-а,
Эртагаёқ, дўкон очилса,
Қабримга ҳам ёқиб туришар,
Арзимаган нарса-ку, ўлсин.
Дедим: -Қабр ташиддаги шам,
Ичкарини ёритмайди-да,
Навбат билан ёнувчи зўр бир,
Чироқ керак экан қабрга.
Биринчиси ёниб тураркан,
Иккинчисин вақти киргунча,
Иккинчиси зиё сочаркан,
Учинчисин вақти киргунча.
Учинчиси ёниб ўчмайди,
Тўртинчисин вақтига қаддар,
Тўртинчи бешинчи киргуча,
Қабримизни қилур мунаввар.
Бешинчиси биринчисининг,
Вақтигача ўчмас экан-а,
Қўшним деди: - Тавба, алхазар,
Бу қанақа навбатчилик-а?
Қайда сотиладди бу чироқ?
Айтинг мен ҳам топтириб қўяй,
Агар ўлсам ўша чироқни
Мозоримга ёқтириб қўяй.
Даддасига айтаман, келсин,
Ўша қургур қимматмасдир жа,
Чет эллардан келтирилса ҳам,
Бир ҳўкизнинг пули бўлар-да.
Суҳбатимиз тургандди қизиб,
Келиб қолдди қўшнимни эри,
Қўшним чопиб бориб олддига:
- Чироқ керак, дадаси, - деди.
Тушунтира бошлади аёл,
Эрин икки ёнидан ўтиб,
Не гаплигин англагач, эри,
Хотинига деди ўтириб:
- Нега керак қабрингга чироқ,
Бўлса жонсиз ётаддиган жой,
Ё, ўша ердда ҳам тинмасдан,
Овқат қилиб, дамлайсанми чой?
Балки, пардоз қилгинг ҳам келар,
қўймайинми, тошойна олиб,
Ярашдими охират кўйлак,
Кўрардинг бир ойнага солиб.
Телвизор ҳам шартдир мабодо,
Сериалларнигни кўргани,
Дастёрлардан жўнатвораман,
Бир қўнғироқ қилсанг бўлгани.
Аёл деди:- Вой, тавба-тавба,
Шундай қилиш мумкинми ўзи?
Эри деди:- Жуда мумкин-дда,
Ухлаш керак, уйга кир, бўлди.
Улар кириб кетди. Эрталаб,
Қўшним чиқди, паришон бироз,
Деди: - эрим айтди, эмишки,
Қабримизнинг чироғи – намоз.
Дейилганмиш, вақтида, тўкис,
Аддо этса намозни инсон,
Қабрига беш чироқ бўлармиш,
Бомдод, пешин, Аср, Шом, Хуфтон.
Дедиларки: “Лақиллаб юрма,
Дўкон асли хаётимиз ҳам,
Қулуфланиб қолмасдан бурун,
Чироғингни сотиб ол ундан”.
Хотинларни хозир, айниқса
Йиғини-ю “Гап”и кўпайган,
Шукру тавозеси камайиб,
Нолишу ғийбати кўпайган.
Қабрни хуш амаллар билан,
Жаннатдан бир боғ қилиш мумкин,
Ё, ғафлатда бепарво юриб,
Дўзахдан бир чоҳ қилиш мумкин.
Қўшним кулиб турди ўрнидан,
Дедим: - чироқ ёнди-ку, ўртоқ
Ўтирайлик, у деди: -- йўқ, йўқ,
Чироқ ғамламасам иш чатоқ.
Ундан кўра уйимга кириб,
Қўй-қўзимга ем берақолай,
Беҳуда ишларга сарфлаган,
Хаётимни тартибга солай.
Ҳар дам, ҳар он ғанимат экан,
Яшай эндди ақлимни жамлаб,
Ёпилмасддан умр дўконим,
Чироғимни олайин ғамлаб.
- Ўх-хў! Дедим, завқланиб, қўшни,
Олим бўлиб қолибсиз-ку-а?!
Ўттиз беш йил уқмаган гапни,
Ойсиз бир тун уқтирибди-я,
Соддагина қўшним шошилди,
Гаплашиб ҳам ўтирмади-бир,
Қоронғудан одам дегани,
Шунчалик ҳам қўрқарми ахир,
Бирам рози бўлдим шу тундан,
Яшавор, эй, симни узган тол!