«Ha-a, buyam yaxshi, — dedi Botir firqa. — Oqlik — ezgulik!»
Oppoq narsa tag‘in tevarak-boshiga tuf-tuf, etdi. Yonboshlariga tuf-tuf etdi. Keyin, nutqini boshladi:
— Bismilloxir raxmonir rohiym. Rasululloh sallollohu alayhi va sallam ansorlariga iymondan o‘git berib, hayo iymondandur, deydilar....
Botir firqa ana shunda oppoq narsani tanidi. «Iya, bu Dilya-ku, Dilya! — dedi. — O’sha o‘zimizni Dilya...»
Botir firqa oppoq narsani og‘zidan ko‘z uzmadi. Ko‘zlari oppoq narsani og‘zida bo‘ldi, xayollari oppoq narsani o‘tmishida bo‘ldi...
Oppoq narsa davomi etdi:
— Janob payg‘ambarimiz Muhammad alayhissalom
Qur’oni karim muqaddas kitoblarining yigirma to‘rtinchi sura, o‘ttiz birinchi oyatlarida shunday deydilar: mo‘minalarga ham ayting, ko‘zlarini nomahram erkaklarga tikishdan to‘ssinlar va avratlarini haromdan saqlasinlar! Hamda ko‘rinib turgandan boshqa zeb-ziynatlarini, ya’ni, ustlaridagi liboslaridan boshqa zeb-ziynatlarini nomahramlarga ko‘rsatmasinlar va ko‘kraklarini ro‘mollari bilan to‘ssinlar! Ular zeb-ziynatlarini ko‘rsatmasinlar, magar erlariga yo otalariga, yo erlarining otalariga, yo o‘g‘illariga, yo erlarining o‘g‘illariga, yo o‘zlarining og‘a-inilariga, yo o‘zlarining og‘a-inilariga, yo og‘a-inilarining o‘g‘illariga, yo opa-singillarining o‘g‘illariga, yo o‘zlari kabi ayollarga, qo‘l ostidagi cho‘rilarga, yo ayollardan behojat bo‘lgan, ya’ni juda keqsayib qolgan yoki aqlsiz-devona erkak xizmatkor qullarga, yo ayollarning avratlaridan xabardor bo‘lmagan go‘daklargagina ko‘rsatishlari joizdir. Yana yashirgan zeb-ziynatlari bilinsin uchun oyoklarini yerga urmasinlar! Barchalaringiz Ollohga tavba qilinglar, ey mo‘minlar! Shoyadki, shunda najot topsangizlar! Shunday ekan, men ojiza banda, shu yerda o‘tirgan barcha mo‘min-musulmon mazlumalarga Muhammad, alayhissalomimiz o‘gitlariga amal qilib, boshlariga ro‘mol yopinishlarini so‘rayman...
