T. yuragini xarsangday bosib yotgan vahmni yengillatishga imkon tug‘ilganidan quvonib ketdi va bu ko‘rimsizgina ayolga boshidan yaqinda kechirgan  savdoni ochilib-sochilib gapirib berdi.
Endi, oradan bir-ikki oyni o‘tkazib, misoli asal oyini boshlaridan o‘tkazayotgan kelin bilan kuyovday qaymoqlashib yurgan oshiq-ma’shuqlarga bir nazar solaylik. O‘sha oqshom—mehmonxona tagidagi qahvaxonada eshitganlariga boz qaytib, rangpar xonim janob T.ga ko‘ngil berdi: ajal qotildanmi, boshqadanmi, baribir har boshda bir o‘lim muqarrar, bir kuni o‘lib ketarkanmanda, deb hayotga kundan burun etak silkish, xursandchilikdan yuz burish yaramaydi, dedi va buni ikki karra ikki to‘rtday tushuntirib qo‘ydi.

davomi...