Сингилжон, биз улардан намуна олишга ста муҳтожмиз!
Абдуллоҳ ибн Масъуд (разисллоҳу анҳу): «Ўрнак олмоқчи бслган одам, вафот стганлардан срнак олсин! Чунки, тирикларнинг фитланиш хатарлари бор»— деган.
Ҳой бебаҳо гавҳар, биз ҳақиқатан ҳам йсналишимизни тузатишимиз, сша сркак ва аёлларни сзимиз учун намуна олароқ олишимиз керак!
Биз, срнаклар озайган пайтда намунага муҳтожмиз.
Биз, иззатли ва устувор сркак ва аёллар камайган бир замонда, сшалардан иззат ва устуворликни срганишга муҳтожмиз!
Ҳой гавҳар, тушунчалар бутунлай сзгариб кетганини ксрмаспсизми?!
Ҳатто, артист ва артисткалар, хонанда сркак ва қсшиқчи аёллар срнак бсла бошладилар!
У ғофил ва ғофилаларни кузатиш ва улар ҳақидаги нарсаларни сқиш учун ксплаб вақт ва талайгина бойликлар сарфланмоқда!!
Сингилжон, такрор айтаман: «Биз оқимни сзгартириш ва срнак бсладиган шахслар кимлар сканини билишга муҳтожмиз!».
Муқаддимадан сснгра мавзуйимиз, Аллоҳнинг изни билан, қуйидаги кичик мавзуларни сз ичига олади:
— иззат ва устуворлик намунаси
— муҳаббат ва унинг маъноси
— Аллоҳ ва А асулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи ва салламга бслган муҳаббат намунаси
— қаҳрамонлар ижодкори
— мсъмина ва ҳаё
— хотима.
Ҳой гавҳар, сиз қавмига: «Ҳа, мен Унинг динидаман!» деган аёл ва унинг қиссасини сшитганмисиз?! У — Ғузайс Жобир ибн Ҳаким қизи (разисллоҳу анҳо) бслиб, Қурайшнинг Омир уруғидан, Ислом динини турмуш сртоғи билан илк қабул қилганлардан биридир.Унинг сзи ҳаётини шундай ҳикос қилади:
«Кунларнинг бирида сримнинг қариндошлари келиб менга: Шосд сен Муҳаммаднинг динида бслсанг керак?! Шосд сен Муҳаммаднинг динида бслсанг керак?!— деб қолдилар. Мен: Ҳа, Аллоҳга қасамки, мен Унинг динидаман!— дес жавоб бердим».Сиз бу аёлдаги иззат чақмоғи ҳақида фикр юритинг! «Мен: Ҳа, Аллоҳга қасамки, мен Унинг динидаман!— дес жавоб бердим.
Улар: Аллоҳга қасамки, бизни сени қаттиқ қийноққа соламиз,— дедилар.
Мени снг асов тусларига миндириб олиб кетдилар ...
Менга асал билан нон едириб, сув бермадилар ...
Кун срмига келиб, қуёш жазирамаси ҳамма ёқни қоплагач мени тусдан туширдилар. Ўзларига чодир тикиб, мени қуёшда тик турган ҳолимда ташлаб қсйдилар. Уч кун шу алфозда қолдим.
Охири, ҳеч нарсани сшитмай, ксрмай қолдим ва ҳушимни йсқотдим ...
Менга учинчи куни: Муҳаммаднинг динидан ва қилаётган ибодатларингдан воз кеч!— дедилар. Ичимда: Шосд булар менинг ксриш ва сшитиш қобилистларимни йсқотиб, беҳуш бслгунимча ксрсатган сабримни ксриб, инсофга келган бслсалар. Шосд улар сзларининг залолат ва бу қилмишларидан қайтиб Аллоҳнинг динига — мен ҳаловатини тотган динга қайтсалар,— дедим».
Ҳа, бебаҳо гавҳар, бу саҳобис сзини қийноқлардан қутқариб қолиш учун етарли бслган дунё — молу мулкка сга бслмасада, қувончи қалбларга аралашиб, Ғайблар Билимдони бслган Аллоҳ муҳаббати билан тслиб—тошган ИЙМОАга сга сди!!
Ҳа, бу саҳобисни ҳаракатлантирган куч — ИЙМОА сди!!
Ғузайс (разисллоҳу анҳо) ссзида давом стди:
«Мен улар айтаётган гапларни ссзма-ссз сшита олмас сдим. Мен Аллоҳнинг битта сканида устивор сканимга ишора слароқ бармоғим билан осмонни ксрсатар сдим: У − биттадир!!
Мени снг оғир қийноқларга солдилар. Шундай бслсада, Аллоҳ таоло менга шу балолардан кейин Ўз лутфини насиб стди..
Ахир Аллоҳ таоло қуйидаги остларни айтмаганмиди:
«АлÂбатта Биз, то сизларнинг орангиздаги (Бизнинг йслимизда молу жонлари билан) жиҳод қилгувчи ва (схши-ёмон кунларда) сабр қилгувчи зотларни билгунимизча ҳамда сизларнинг ҳоли-хабарларингизни текшириб — юзага чиқаргунимизча, сизларни имтиҳон қиламиз» (Муҳаммад: 31);
«(Ай мсминлар), ёки Аллоҳ сизларнинг ичингиздан ким ҳақ йслда курашган-у, ким сабр-тоқат қилганини мутлақо билмай туриб жаннатга кирамиз, деб сйладингизми?!» (Оли Имрон: 142).
Мен шу аҳволда турганимда ксксимга теккан пақирнинг совуқлигини ҳис стдим. Уни олиб бир қултум сув ичдим. Кейин у пақирни тортиб олинди. У кунлари ксзим кср бслишига қарамай, пақир ортидан қараб қолдим. У осмон билан ер сртасида муаллақ турар сди. Қслимни узатдим, бироқ етмади ...
Кейин менга иккинчи марта пақирни узатилди. Яна бир қултум сув ичдим ...
Кейин менга учинчи марта пақирни узатилди. Яна бир қултум сув ичдим ва чанқоғим босилди. Ортган сувни бошим, юзим ва кийимларим устидан қуйдим ...
Аримнинг қариндошлари чиқиб менинг ҳолатимни ксрдилар ва: Ҳой Аллоҳнинг душмани, сенга сувни ким берди?— дедилар.
Мен иззат ва сабот билан: Аллоҳнинг душмани — мендан бошқасидир!! Аллоҳнинг душмани — Аллоҳнинг динига мухолиф бслган ва Унинг амрларига осий бслгандир!! Сизлар срганмоқчи бслган нарса — Аллоҳнинг менга берган ризқидир!! У Аллоҳки: «Аки музтар-ночор одам дуо-илтижо қилган вақтида (дуосини) ижобат қиладиган» (Аамл: 62) ва: «Бандаларим Сиздан (сй Муҳаммад соллаллоҳу алайҳи ва саллам) Мен ҳақимда ссрасалар. Мен уларга сқинман» (Бақара: 186) деган Зотдир.
Мен сқинман ...
Ашитиб, ижобат қиламан ...
Узоқдагига ҳам, сқиндагига ҳам, дсстга ҳам, душманга ҳам ризқларини бераман ...
Мен сқинман ...
Музтарга ёрдам бераман, очни тсйдираман, чанқаганга сув бераман, сҳсонларимни узлуксиз давом сттираман ...
Мен сқинман ...
Атоларимиз берилажак, сзгуликларим сртаю кеч кезажак ...
Дарвозам ҳар доим очиқ ...
Мен — Ҳалим, Карим (жсмард) ва Кечиргувчиман ...
Мен сқинман ...
Мени денгизда ғарқ бслаётган ҳам, саҳроларда адашган ҳам, деворлар ортида қамалган ҳам, ғорда қолиб кетган бандам ҳам чорлайди ...
Мен сқинман ...
Кушойишим бир лаҳзададир ...
Ардамларим бир ондадир ...
Енгилаётган Мени чорласа Ғолибга айланади ...
Субҳонаҳу ва таоло!!
У (гуноҳларни) ксрса сширади ...
Билса кечиради ...
Унга сиғинилса миннатдор бслади!!!Унга озор берилса сабр қилади ...
Ундан сзга илоҳ йсқ!
Субҳонаҳу ва таоло!! ...