- Ota-onam  Andijonning Asakasidan, o'zim Toshkentda tug'ildim, aka. Bu yerga meni mana shu do'stlarim siz bilan tanishtirgani boshlab kelishdi.

"Usta" o'zining ayyorona nigohi bilan, Abdujalilga qarab, navbatdagi savolini berdi:
- Ukam, qo'lizdan nima ishlar keladi?

Bolalikdan ota-onam mehnatdan qochmaslikni ta'kidlab ustirganlar.Yigit kishi bilishi zarur bulgan barcha yumushlarni baholi-qudrat bajaraman,deb kamtarona javob berdi.

"Usta" hmm dedi-da, yana savolga tutdi: "Savdo-sotiqqa qalaysiz?"
Abdujalil umrida bozorga chiqib savdo qilmagan, shunday bo'lsa-da javob berdi:

- Bo'ladi, aka, savdo qilish, sotish qo'limdan keladi.
- U holda sanga bir ish bor ukam, o'ylaymanki, san buni bajara olasan, sanga ishonsam bo'ladimi?

- Bo'ldi, akajon, hohlagan ishizi bajaramiz.
- Keyin, aynib qomiysanmi ishqilib?

- Асло, угил боланинг гапи битта булади.
«Уста» бу гапдан сунг бироз уйланиб колди-да, Абдужалилга караб: - Укам, ман санса ишонаман деди.

Abdujalil kop u'ylanmay hop deb vada bervordi. Akahon unga sotiladigan mol biroz nozik lekin juda qimmatbaho,agar savdoyimiz u'hshasa albatta tz orada tu'yingni u'tkazib olishing mumkin dedi.

Abdujalil "usta"ning ayyorona tuzog'iga ilinganini hali bilmas edi. Uyga qaytar ekan, hamma narsani unutib, "akaxon" orqali o'ziga keladigan foydalar haqida o'yladi va kelajak rejalarini tuzdi.

Lekin Abdujalilni oilasida har bir ish bahamjihat ,maslahat bilan qilinardi.Uyga kelgach uni bir savol qiynardi bugungi uchrashuv haqida oiladagilarga aytasmmi ,yuqmi,ular nima deydilar?