ELFİDA
Bir umutsuzluk vadisinde gördüm seni
Düşlerimi karıştırdın
Sevdim, sahiplendim
Umut vadisinin dikenlerini
Bir bir temizledim, sen geldin ya
Ayaklarına batmasın diye,
Yoluna çıkacak taşları bir bir ayıkladım,
Gülleri dikensiz yaptım, yaban güllerini sakladım
Seni sarmasınlar diye,
Yokuşlarda terlemeyesin,
Geceleri uykusu kalmayasın diye
Yokuşları düzledim,
Ay ve yıldızlara perde çektim
Umutsuzluk vadisinde gördüm seni
Sardım yüreğime sevdim seni
Dertlerimi unuttum, dertlileri sildim,
Bakışlarımda hep gülücük aldım,
Hüzünlendim güldüm,
Ağladın göz yaşlarını sildim,
Gözlerimi gözlerine sardım
Gözlerin kızarmasın,
Yüreğinde hüzün kalmasın diye.
Saçlarımı süpürge yapıp süpürdüm
Hayatın sana verdiği acıları,
Yarınlarımı bugün yaptım seni mutlu etmek için,
Ser verdim, sır vermedim
Derdine her an merhemdim
Dertlerin derdim oldu ağlamasın diye gözlerin
Umutsuz vadisinde ki gülleri kıskanmadım, senden
Sırf mutlu olasın diye benlen
Sevdim diye aktım yüreğine
Serdim varı mı yoğumu ellerine
Ekmeksiz kaldım ekmek istemedim
Sadece seni sevdim diye
Umutsuzluk vadisinde bir elfidaydım
Sevdiğim uğruna fedaydım,
Servet demedim sundum sana
Bedenim zaten köle idi uğruna
Yüreğimi serdim sevdiğim, ayaklarına,
Sadece seni sevdim diye.
İsmail TÜRKMEN
