Savol barcha Forumdoshlarga.
Kecha bir dugonam Bu jiddiy oilaviy gap bo'lishiga qaramay, uyida bo'lgan voqeani aytib berdi.
Kechadan oldin kuni adasi bir ish bilan boshqa shaharga ketibdi. Oyisi, ukasi va dugonam qolgan uyda. Uxlash payti bo'lganda oyisi silar uxlayveringlar meni oshxonada ishim bor deb chiqib ketibdi. Xaligi dugonam uxlamasdan kitob o'qib 2 soatlar vaqtini o'tkazibdi. qarasa oyisidan xaligacha darak yoq.Habar oliychi deb oshhonaga borsa ichidan qulf ekan. Oyi shettamisiz desa xa ssan uxlayver xozir boraman degan. Qiz bir nimadan shubhalanib nari ketganday bo'lganda keyin kelib, yolg'ondan "Adam keldilar oyi o'rtoqlari bilan tez chiqarkansiz degan. Oyisi tez ichkaridan shoshib chiqibdilarda. Shunda poylab turgan qiz oshxonani eshigini ochsa bir notanish Erkak yotgan ekan. Qiz nima qilarini bilmay yig'lab yuborgan. Endi manga oyimga qarashga xam jirkanyapman, nima qilay deydi. Adamlarga aytsammikan dedimu oilamiz buzilib ketiishidan qorqdim deydi. Bundan tashqari dugonam bir oilaning kelini ,Qaynonamlar bu haqda eshitishsa kim degan odam bo'laman deb boshi qotgan.
Qiz qanday yo'l tutgani ma'qul deb o'ylaysizlar?
«Зинокор аёл ва зинокор сркак — улардан ҳар бирини юз даррадан уринглар...»
Бундан ташқари улар бир йилга шаҳарларидан бадарға қилинадилар. Бу ҳақда саҳиҳ ҳадис ворид бслган.
«Агар сизлар Аллоҳга ва охират кунига иймон келтиргувчи бслсангизлар, Аллоҳнинг (бу) ҳукмида (съни, зинокорларни дарралашда) сизларни уларга нисбатан раҳм-шафқат (туйғулари) тутмасин!»
Агар сизларнинг Аллоҳга ва охират кунига бслган иймонингиз ҳақиқий бслса, у ҳолда секинроқ ёки камроқ уриш билан Аллоҳнинг зинокорларга белгилаган жазосини бекор қилманглар. Уларга раҳмингиз келмасин. Чунки зинокор раҳм-шафқат ксрсатишга арзимайдиган срамас, тубан жиностчидир.
«Уларнинг азобланишига бир тоифа мсминлар гувоҳ бслсинлар!» (Аур сураси, 2).
Шунда жиностчилар ҳам жисман, ҳам руҳан қийналадилар. Бошқалар ҳам одамлар орасида шарманда бслишдан қсрқиб, бу қабиҳ ишдан сзларини тисдилар. Чунки айримларга жазоланишдан ксра, шарманда бслиш кучлироқ таъсир қилиши мумкин.
Уламолар айтадилар: «Мазкур жазо бсйдоқ — оила қурмаган зинокорларга тааллуқлидир.
Агар зинокорлар оилали ёки илгари оила қурган бслишса, улар тошбсрон қилиб слдириладилар. Лайғамбар соллаллоҳу алайҳи васаллам суннатларида бу ҳукм сз ифодасини топган. Мабодо зинокорлар бу дунёда жазоларини олмасалар ва тавба қилмай слсалар, у дунёда дсзахда олов-қамчилар билан азобланадилар».А асулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам айтдилар: «Зинокор зино қилаётган вақтида мсмин бслмаган ҳолида зино қилади. Ўғри сғрилик қилаётган вақтида мсмин бслмаган ҳолида сғрилик қилади. (Ичувчи) хамр ичаётган вақтида мсмин бслмаган ҳолида ичади» (Муттафақун алайҳ).
Самура ибн Жундаб розийаллоҳу анҳу ривост қилган ҳадисда айтилишича, Лайғамбар соллаллоҳу алайҳи васаллам туш ксрдилар. У зотнинг олдиларига Жаброил ва Микоил алайҳиссаломлар келишди. Аабий айтадилар: «Йслга тушдик ва тандирга схшаган нарса олдига келдик. Ундан шовқин-сурон сшитилиб турарди. Қарасак, унинг ичида слонғоч сркак ва аёллар бор скан. Уларга тагларидан олов келиб тураркан. Олов келганда, қичқирар сдилар... Тандирга схшаган бино ичидаги слонғоч сркак-аёллар зинокор сркак-аёллардир» (Бухорий ривости).
Зинокорлар қиёматга қадар мазкур азобга гирифтор бслурлар.
Аллоҳдан афв ва офист тилаймиз.
Ато (раҳимаҳуллоҳ) жаҳаннам ҳақидаги: «Унинг еттита дарвозаси бслур» (Ҳижр сураси, 44), остининг тафсирида шундай дейдилар: «Бу дарвозаларнинг снг ғам-ташвишлиси, қайғулиси, снг иссиғи ва снг бадбсйи — билатуриб зино қилган зинокорлар кирадиган дарвозадир».
Макҳул Димашқий (раҳимаҳуллоҳ) айтадилар: «Дсзах аҳлига жуда ҳам бадбсй ҳид келади. Шунда улар: «Биз бу ҳиддан ксра сассиқроқ, бадбсйроқ ҳидни ҳидламаган сдик», дейишади. Уларга: «Бу зинокорлар фаржларининг ҳидидир», дейилади.
Тафсир имомларидан бири Ибн Зайд (раҳимаҳуллоҳ) айтганлар: «Аниқки, зинокорлар фаржларининг ҳиди дсзах аҳлига озор беради».
А ивост қилишларича, шайтон қсшинларини ер юзига юбора туриб: «Қайси бирингиз бир мусулмонни йслдан оздирсангиз, унинг бошига тож кийдираман», дейди. Уларнинг снг фитнакорроғи шайтонга снг сқини бслади ва унинг олдига келиб: «Фалончини васваса қилаверган сдим, охири хотинини талоқ қилди», дейди. Шайтон: «Ҳеч иш қилмабсан, у сқинда бошқасига уйланиб олади», дейди. Сснг бошқаси келиб: «Фалончини васваса қилаверган сдим, охири уни биродари билан уриштириб қсйдим», деганида, у: «Ҳеч иш қилмабсан, сқинда қайтадан срашиб олади», дейди. Сснгра бошқаси келиб: «Фалончини тинмай васваса қилган сдим, охири у зино қилди», дейди. Шайтон: «Жуда зср иш қилибсан», деб уни ёнига чорлайди ва бошига тож кийдиради. Шайтон ва қсшинларининг ёмонлигидан Аллоҳ сақласин.
Абу Ҳурайра розийаллоҳу анҳу ривост қиладилар: «А асулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам айтдилар: «Иймон бир либосдирки, Аллоҳ уни хоҳлаган кимсасига кийдиради. Агар банда зино қилса, ундан либос ечиб олинади. Борди-ю тавба қилса, унга (иймон либоси) қайтарилади» (Абу Довуд, Термизий ривости).
Абу Мусо розийаллоҳу анҳу айтадилар: «Лайғамбар соллаллоҳу алайҳи васаллам: «Ким ичкиликка муккасидан кетган ҳолда вафот стса, Аллоҳ азза ва жалла уни «Гувта» дарёсидан суғоради», дедилар. «Гувта» дарёси нима?» деб ссрашди. Шунда у зот соллаллоҳу алайҳи васаллам: «У фоҳишаларнинг фаржларидан оқадиган дарё бслиб, унинг бадбсйи дсзах аҳлига озор беради», дедилар» (Ибн Ҳиббон, Ҳоким ривости).
Яъни, дсзахда фоҳишаларнинг фаржларидан қон, йиринг оқади. Сснг маст қилувчи ичимликни ичишга одатланиб қолган кимсалар шу жирканч ичимлик билан «сийланадилар».
А ивост қилишларича, жаҳаннамдаги бир водийда илонлар бслади. Ҳар бир илоннинг йсғонлиги туснинг бсйнидек бслиб, улар намозни тарк қилувчиларни чақадилар. Уларнинг заҳари инсон жисмида етмиш йил сз таъсирини ксрсатади. Сснг унинг гсштлари шалвираб тушади. Жаҳаннамда «Жуббул ҳузн» (қайғу сраси) деб номланган сна бир водий бслиб, у илон ва чаёнлар маконидир. Ҳар чаён хачирдек келади. Унинг етмишта ниши бслиб, ҳар бир ниши заҳарга тсла. У зинокорни чақиб заҳарлайди. Унинг оғриғи минг йил азоб беради. Сснг зинокорнинг гсштлари титилиб, фаржидан қон, йиринг оқади. А ивостларда келганки, ким оилали аёл билан зино қилса, уларнинг ҳар иккисига қабрда бутун ислом умматига бериладиган азобнинг срми берилади. Қиёматда сса Аллоҳ таоло аёлнинг сри фойдасига ҳукм қилади.
Мазкур ҳолат ср бу ишдан бехабар бслган тақдирда рсй беради. Агар срнинг хабари бслса-ю, сукут сақласа, сътибор бермаса, Аллоҳ унга жаннатни ҳаром қилади. Чунки Аллоҳ таоло жаннат дарвозасига: «Сен даюсга ҳаромсан», деб ёзиб қсйган.
Аҳли оиласининг фаҳш-бузуқлик қилишини билатуриб, сукут сақлайдиган ва рашк-ор қилмайдиган кимса даюс ҳисобланади.
А ивост қилишларича, кимки сзига ҳалол бслмаган аёлни шаҳват билан ушласа, қиёмат кунида қсли бсйнига боғланган ҳолда келади. Агар спса, лаблари оловда қирқилади. Борди-ю зино қилса, қиёмат кунида сонлари тилга киради-да, унинг зарарига гувоҳлик беради: «Мен ҳаромга миндим», дейди. Шунда Аллоҳ таоло унга ғазаб ксзи билан қарайди. Бу қарашдан банданидаги гсштлар сриб тушади. У саркашлик қилиб: «Мен бу ишни қилмаганман», дейди. Унга қарши тили гувоҳлик бериб: «Мен ҳалол бслмаган ссзларни ссзлаганман», дейди. Қсллари: «Мен ҳаромни ушлаганман», деса, ксзлари: «Мен ҳаромга назар ташлаганман», дейди. Оёқлари: «Мен ҳалол бслмаган ишга юриб борганман», дейди ва фаржи: «Мен қилганман», дейди. Елкасидаги фаришталардан бири: «Мен сшитганман», деса, иккинчиси: «Мен ёзганман», дейди. Аллоҳ таоло: «Мен билиб, уни сширганман», дейди. Сснгра фаришталарга: «Уни ушланглар ва азобимдан тоттиринглар. Дарҳақиқат, беҳаё кимсага ғазабим кучайди», деб буюради. Қуйидаги ости карима бу фикрни тасдиқлайди:
«У кунда — қиёматда қилиб стган (амаллари) сабабли уларнинг тиллари ҳам, қсл ва оёқлари ҳам сзларининг зиёнларига гувоҳлик берур» (Аур сураси, 24).
Айрим зинолар бошқаларидан улкандир: кишининг онаси, опа-синглиси ёки бошқа маҳрами билан қилган зиноси.
Ибн Аббос розийаллоҳу анҳудан ривост қилинади: А асулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам айтдилар: «Кимки маҳрамига сқинлик қилса, слдиринглар» (Имом Аҳмад ривости).
Барро розийаллоҳу анҳу айтадилар: «Тугун кстариб келаётган амакимни учратиб қолдим. У кишидан: «Йсл бслсин?» деб ссраган сдим: «А асулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам мени отасининг хотинига (съни, сгай онасига) уйланган кимсанинг олдига юбордилар ва унинг бсйнини чопиб, молини олишимни буюрдилар», дес жавоб бердилар» (Абу Довуд, Термизий ривости).
Аллоҳ таолодан фазлу марҳамати ила гуноҳларимизни мағфират стишини ссраймиз. Албатта, У марҳаматли, саховатли зотдир.