"Silsilai sharif"ga kirgan zoti shariflar...  ( 47699 marta o'qilgan) Chop etish

1 2 3 4 5 6 B


Robiya  29 Avgust 2007, 12:50:51

"œMaqomoti Shohi Naqshband "da silsilai sharif darj qilingan.Quyida shu silsilai sharifga kirgan zoti shariflar nomlarini keltiramiz.Zero bu tariqat boshida payg’ambarimiz Muhammad alayhissalom turganliklarini va qolgan tariqat pirlari vazifasi esa ehyos-sunna, ya’ni payg’ambar sunnatlarini qayta tiriltirish ekanligini doimo yodda tutmog’imiz darkor.Silsilai sharif budir:

Bahouddin Naqshband   
       Hazrat Mir Kulol   
     Xoja Muhammad Boboyi Samosiy   
     Xoja Ali Rometaniy   
     Xoja Mahmud Anjir Fag’naviy 
     Xoja Orif Revgariy
       Xoja Abdulxoliq G’ijduvoniy 
      Yusuf Hamadoniy
      Shayx Abu Ali Farmadiy 
    Abul Qosim Gurgoniy "¦
  Shayx Abul Qosim Gurgoniy nisbatlari botin yuzasidan ikki yo’l bilan silsilaga bog’langandir.       
  1.Abul Qosim Gurgoniy     
   Shayx Abulhasan Xaraqoniy 
      Boyazid Bastomiy   
   Hazrat Imom Ja’far Sodiq"¦
  O’z navbatida Imom Ja’far ham ikki yo’l bilan silsilaga bog’langan.(bu ikki xalqa quyida keltirilgan.)
  2. Abul Qosim Gurgoniy
       Abu Usmon  Mag’ribiy
           Abu Ali Kotibiy   
      Abu Ali Rudrobiy   
    Junayd Bag’dodiy   
     Shariy Saqtiy
       Ma’ruf Karxiy
       Dovud Tahiy 
        Habib Ajamiy 
       Hasan Basriy   
      Hazrat Ali raziyallohu anhu 
   Muhammad Mustafo salollohu alayhi vasallam.
 Ushbu ro'yxatning dastlabki yetti piri murshidlarining qadamjolari Buxoro viloyatida joylashgan(Bahouddin Naqshband, Hazrati Mir Kulol(Kogon tumanida),Xoja Boboyi Samosiy, Xoja Ali Romitaniy(Romitan tumanida),Xoja Anjir Fag'naviy(Vobkent tumanida),Xoa Orif Revgariy(Shofirkon tumanida),Xoja Abdulxoliq G'ijduvoniy(G'ijduvon tumanida) ).Ular musulmon olamida "Yetti pir" nomi bilan mashhur.
Hazrati Imom Ja’far :
  1.Hazrati Imom Ja’far 
        Imom Muhammad Boqir 
       Imom Zaynulobidin   
      Imom Husayn 
       Hazrat Ali raziyallohu anhu   
         Muhammad Mustafo salallohu alayhi vasallam.(Silsilatuz zuhhob, ya’ni oltin xalqa a’zolari)
  2.Hazrati Imom Ja’far   
     Qosim ibn Muhammad bin Abu Bakr Siddiq   
      Salmoniy Farsiy   
     Abu Bakr Siddiq   
    Muhammad Mustafo salollohu alayhi vasallam.   
  Olloh nasib etsa yuqorida keltirilgan zoti shariflar haqida o'qiganlarimni, ular haqidagi ma'lumotlarni forumga kiritaman.Dastlabki ma'lumot  Hazrat Bahouddin Naqshband haqida bo'ladi.Kamchiliklarimiz bo'lsa, oldindan ma'zur tutasizlar.

Qayd etilgan


Robiya  03 Sentyabr 2007, 16:51:50

      Naqshbandiya tariqatining asoschisi "œBaho ul - Haq"(Haq taoloning nuri), "œBaho ud-din"(Dinning nuri) kabi faxriy unvonlar bilan mashhur buxorolik shayx, so’fiy Muhammad ibn Muhammad Naqshband Buxoriy(1318-1389)dirlar.U kishi Xoja Yusuf Hamadoniy,Xoja Abdulxoliq G’ijduvoniy ta’limotlari negizida Naqshbandiya tariqatiga asos solganlar.Naqsh soluvchilik bilan shug’ullanganliklari uchun u kishiga "œNaqshband" laqabi berilgan.Naqshband deyilishlariga ikkinchi sabab shuki, Hazrat Bahouddin muborak qo’llari bilan "œLo iloha illalloh, Muhammadur rasululloh" kalimasini matoga zar(tillo) ip bilan tikib, qiblaga osib qo’yganlar va unga qarab zikr qilganlar.Shunda undan ilohiy nur taralaib, qalblariga naqshday o’rnashib qolgan.Shu sababdan "œNaqsh band bar dil band" — Alloh nomini dilingda naqsh qil, - deyiladi Naqshbandiya tariqatida.
   Ular Qur’oni Karim, Hadisi sharif, payg’ambar alayhissalom va sahobai kiromlarning sunnatlariga doimo amal qilib, uni tiriltirish( "œihyo us - sunna") ni asosiy maqsad qilib olganlar.Imom A’zam mazhablari,Abu Mansur Moturidiy aqidalari,Imom Buxoriy va ulug’ muhaddislar rivoyat qilgan kitoblarga tayanib, o’z ta’limotlarini yaratganlar.
    Alloh zikrini baland ovoz bilan (jahriy zikr) aytish oldingi tariqatlarda mashhur va ma’ruf edi/Naqshbandiya tariqatida zikr birov eshita oladigan darajada baland ovoz bilan aytilmaydi.Chunki Alloh taolo Qur’oni karimda marhamat qiladiki: "œRabbingizga zorlanib va xufyona(ovozsiz) duo qilingiz!"(A’rof surasi, 55-oyat.)
     Payg’ambar alayhissalom aytadilar: "œYashirin(xafiy) zikr baland ovozda aytiladigan(jaliy) zikrdan afzal".
     Shuning uchun xafiy zikr(qalbdan yashirin aytish) riyosiz.Qalb doimo Allohning zikri bilan band bo’lishi bu oyati karima va hadislarga amal qilishning asosiy maqsadlaridandir.Shu sababdan Naqshbandiyada 11 muborak rashha(insonlar hayot tarzini belgilab beruvchi muborak ilohiy hikmatlar)ga amal qilish tariqatning mohiyatini tashkil qiladi.Bundan tashqari, Naqshbandiya tariqati quyidagi 4 asosga qurilgan:
     1.Shariat bilan zohirni poklash;
     2.Tariqat bilan botinni poklash;
     3.Ma’rifat bilan Allohga yaqin bo’lish;
     4.Haqiqat bilan Allohga erishish;
      Har bir rashha zamirida oyat va hadislar mavjud bo’lib, ushbu rashhalar shularga asoslangandir.

Qayd etilgan


Robiya  14 Sentyabr 2007, 12:17:45

      Ular quyidagilar:
1."œHush dar dam"(Aql qalbda, nafasda) Nafasning asli qalb.
Ichimizdan chiqqan har bir nafas g’aflat bilan emas, balki hushyorlik bilan va huzur baxsh etib chiqsin.Ya’ni nafas chiqqanidan to kirguniga qadar Alloh yodi bilan bo’lsin.
"œHush dar dam" rashhasini Alisher Navoiy quyidagicha tarannum qilganlar:
Damingdin yiroq tutmagil hushni
Ki yuzlanmagay har dam ofat sanga.

2."œNazar dar qadam"(Nazar qadamda) Bundan maqsad Allohga gunohkor bo’lishga undaydigan yo’lga qadam bosmaslik, undan yurmaslik,o’ylab qadam tashlash.Alloh taolo aytadi:
"œAxir yuz tuban(yerga qarab) yuradigan kimsa Haq yo’lni topuvchiroqmi yoki tik holda to’g’ri yo’lda yuradigan kishimi!?"(Mulk surasi,22-oyat.)
        Har qadamda Allohni esdan chiqarmasdan qilgan ishlari uchun hisobot berish.
            Nazarni qadamdin yiroq solmagil,
            Bu yo’l zamin gar bo’lsa rag’bat sango.(A.Navoiy)

      3."œSafar dar Vatan" (Safar Vatanda) — solikning bashariy sifatlardan malakiy sifatlarga, yomon sifatlar(kibr,hasad,ujb,riyo,baxillik)dan yaxshi sifatlar (muhabbat, ixlos,to’g’ri so’zlik,e’tiqod)ga safar qilishi, ko’chishi;O’z Vatanida turib,fikran dunyo kezishi.
      Alisher Navoiy aytadilar:
            Vatan ichra sokin bo’lib soyir o’l
            Safardin agar bo’lsa mehnat sanga.

     4."œXilvat dar anjuman"(Xalq ichida yurib, yolg’iz bo’lish) ya’ni tashqi tomondan xalq bilan va ichki tomondan Haq bilan bo’lish;
O’zi xalq ichida bo’lsa ham,xilvatda o’tirgandek fikru zikri Alloh bilan bo’lishi;
     Hadisi qudsiyda Alloh aytadi: "œKimki xalq ichida bo’la turib Meni zikr qilsa, Men uni ulardan ham yaxshiroq kishilar orasida zikr qilaman";
     Xalq bilan aralashib,suhbatda bo’lib,ularning dardlariga sherik bo’lish,Alloh taolo roziligi  yo’lida xalqqa xizmat qilish.Naqshbandiya tariqatida xilvat ko’p targ’ib qilinmaydi.
A.Navoiy ta’kidlaganlaridek:
             Desang xilvatim anjuman bo’lmasun,
       Kerak anjuman ichra xilvat sanga.
Ushbu to’rt rahshaga Xoja Yusuf Hamadoniy asos solganlar.     

           5. "œYod kard"(Esga olish) — qalb-dilni bir lahza bo’lsa ham Alloh zikridan g’aflatda qoldirmay,Allohdan ogoh bo’lib,uni zikr qilish,ya’ni "œDast ba koru dil ba Yor"(Qo’ling mehnatda diling Ollohda bo’lsin)
      Alloh taolo aytadi:
"œUnutgan vaqtingizda (yodingizga kelishi bilan) Rabbingizni zikr qiling".(Kahf surasi,24 oyat);
            Til bilan zikr qilishdan dil bilan zikr qilishga o’tish.
      6. "œBoz gasht" (Qaytish) Allohga qaytajagimimzni eslash,dilda yana Allohga
qaytish,zikr qiluvchi (zokir) tili yoki dili bilan Lo iloha illalloh — "œAllohdan boshqa iloh yo’q"ni aytganda,buning orqasidan "œIlohiy, anta maqsudiy va rizoka matlubiy"(Ilohi, maqsadim Sensan va talabim rizoligingdir)ni aytish.Chunki "œboz gasht" kalimasi yaxshi yoki yomon fikrlarni inson xotirasidan ketkazib,zikrni xolis qiladi;
       O’limni eslash(robitayi mavtiya),Allohga qaytishni eslash.
       Oyatda aytiladi:
"œAlbatta,biz Allohning mulkimiz va albatta, biz Uning sari qaytuvchilarmiz".(Baqara surasi,156- oyat.)
       Boshqa bir oyatda:
"œHar bir jon o’lim(achchig’i)ni totuvchidir!So’ngra Bizga qaytarilursizlar!".(Ankabit surasi,57-oyat)

       7. "œNigohdosht" (Saqlash) — Qalbdagi fikr va xotiralarni muroqaba qilish;solik hech bo’lmaganda bir-ikki soat yoki undan ko’proq vaqt xotirasini, xayolni boshqa narsalarga yubormasligi,zikr paytida xotirni parishon qilmasligi va boshqani yodga keltirmaslik,Allohning zikridan cjalg’ituvchi narsalarga xotirni yubormasligi.
      Alloh taolo aytadi:
"œKishilar borki,ularni na tijorat ba na savdo(ishlari) Allohning zikridan, namozni mukammal ado etishdan va zakot berishdan chalg’ita olmas".(Nur surasi,37-oyat)

      8. "œYod dosht" (Zikr etish) — Har lahza Haq taolodan xabardor bo’lish;doimiy ravishda Allohni yodda tutish.Alloh taolo aytadi:
"œBas, Meni yod etingiz,Men ham sizlarni yod eturman".(Baqara surasi,152-oyat.)
       Yana bir oyati karimada aytiladi:
"œRabbingizni ichingizdan tazarru va qo’rqinch bilan hamda gapirganda ovozni ko’tarmasdan ertayu kech zikr (yod) eting".(A’rof surasi,205-oyat.)
      Bu to’rt rashhaga Abdulxoliq G’ijduvoniy asos solganlar.

      9. "œVuqufi zamoniy" (Vaqt manzili) — Vaqtni g’animat bilib, vaqtdan unumli foydalanish,vaqtning qanchasi savob ishlar bilan va qanchasi gunoh ishlar bilan o’tganini bilish, undan ogoh bo’lish.Agar bandaning vaqti ogohlik bilan, Allohning zikri bilan o’tgan bo’lsa,unda Allohga shukronalar qilish, aksincha, agar faqat g’aflat bilan o’tgan bo’lsa, tavba, istig’for va pushaymon qilish.
      Payg’ambar alayhissalom aytadilar:
"œBesh narsadan oldin besh narsani g’animat bilgin:kekaligingdan oldin yoshligingni,betobligingdan oldin salomatligingni,faqirligingdan oldin boyligingni, o’limingdan oldin tirikligingni,bandligingdan oldin bo’sh vaqtingni".

      10."Vuqufi adadiy" (Hisob-kitob manzili) — adadga, sanoqqa, tartibga rioya qilish.Zikr qiluvchi Lo iloha illalloh — Allohdan boshqa iloh yo’q kalomasini bir nafasda 3 marta yoki 7 marta yoinki 9 marta yoxud 21 marta aytishi.Mabodo bir nafasda bu adaddan ko’proq zikr ayta olsa, o’shani toq qilib tugatishi.Zikr aytishda toqlikka amal qilisj lozim.
       Payg’ambar alayhissalom aytadilar:
"œAlloh toqdir.Toqlikni sevadi".

      11. "œVuqufi qalbiy" (Qalb manzili) — buning ikki ma’nosi bor.birinchisi — zikr qiluvchining qalbi Haq taolodan ogoh va voqif bo’lishi.Ikkinchisi — zokir o’z qalbidan voqif bo’lishi.
      Alloh taolo "œAnfol" surasining 24-oyatida:
"œBilib qo’yingizki, Alloh inson bilan uning dili(o’rtasi)da "œparda" bo’lib turadi, ya’ni Alloh shu qadar insonga yaqindir."
      Qalb Allohning zikri bilan taskin topishi to’g’risida Alloh taolo marhamat qiladi:
"œOgoh bo’lingizki, Allohni zikr etish bilan qalblar orom olur".(Ra’d surasi,28-oyat)

      Ushbu uch rashhani Hazrat Bahovuddin Naqshband qaddasallohu sirrahu qo’shganlar.

Qayd etilgan


Robiya  14 Sentyabr 2007, 12:19:02

Payg’ambarimiz me’roj tunida arshga yetdi.Jonlardin bir jon yetmish hijob (parda) din o’tib, Alloh taolo birla sirdosh bo’lub, arsh kungirasiga qo’ndi.Payg’ambar alayhissalom aytdi: "œYo rab!Bu na holdur,sen aytgan erding "œSendin so’ng payg’ambar bo’lmas",- deb.Bu na ajib holdur.Sening ila payg’ambarlar kabi sirlashur?" Javobi rabboniy keldikim:
   "œYo Muhammad, ogoh bo’lgin!Sendin so’ng bir valiy kelur.Ani ismi sening isming kabi bo’lur, laqab ismi Bahouddin bo’lur, sening ummatlaringdan yetmish kishiga jannat ila suyunchi berur, dedi"
    Payg’ambar alayhissalom buni eshitib, "œManim ummatlarimdan ulug’lar bor ekan, deb suyundi.Yana Bahouddinni "œImomi rabboniy" derlar, tangri ila sirdosh bo’lgani uchun"

Qayd etilgan


Robiya  14 Sentyabr 2007, 12:19:59

  Aytishlaricha, ilgari Xoja Bahouddinning avliyo ekanligini Buxoroda hech kim bilmas edi.Vaqtiki , uch turli karomat zohir bo’ldi.Shundan so’ng Hojaulhaqq deb ism berdilar.Karomatlarining birisi ul erdiki, bir zamonda Samarqand jamoasindin uch kishi bozirgon (savdogar) bo’lib keldilar.Birisi habbozlik(nonvoylik) qilur edi va birisi do’konda o’ltirur edi va birisi bazzozlik qilur edi.Bir kun Xoja hazratlari g’ayb olamiga borganida habbozga qazo kelurini ko’rdi.Habbozga bordi.Aytdi: "œYo habboz, manga Alloh uchun bir ekmam(non) bergil", - dedi.Habboz bermadi.Yana tavajjuh ayladi.Qazo habbozga yaqin keldi.Yana bordi, so’radi.Bermadi.Uchinchi martaba Xoja ko’p uzr ayladi.So’ngra yorti non berdi.Xoja nonni qo’liga olib, havo yuzina tashladi (osmonga otdi) , aytdi: "œYo habboz, be ekmakni tilamagim o’zim uchun emasdir, balki o’zing uchundir.Havo yuzina qara", -dedi.Habboz qaradikim,bir qora bulut kabi narsa yerga tushmak tilar, ekmak(non) uni tushirmasdin turar.Xoja payg’ambar alayhissalomning hadisini o’qudi: "œSadaqa rasulullohi-l- baloyan ".Habboz yoqasini yirtub, vovaylo ayladi.Borib xojaga murid bo’ldi.

Qayd etilgan


Robiya  18 Sentyabr 2007, 15:32:06

           Ikkinchi karomati shulki,bu uch kishi bir tug’ma (tug’ishgan) edilar.Habboz alarning kichigi erdi.Xojaning karomatini og’alariga borib aytdi: "œMen o’luk bo’layin.Meni tobutga solib,Xojaning qoshig’a eltinglar.Agar menga janoza o’qisa, yaqosina yopushing, tirik kishiga nega janoza o’qiysan deb.Bular shunday maslahat qilib, habbozni tobutga solib, Xojaning uyi to’g’risiga keltirdilar.Aytdilar: "œYo, Xoja, janozaga hozir bo’lungiz", dedilar.
     Xoja chiqdi.Janoza o’qib berdi.Do’konchi Xojaning yoqasiga yopishdi. "œTirik kishiga nega janoza o’qursan, o’zing azizlik da’vosini qilursan?", dedi.Xoha aytdi: "œEy ko’zumning nuri, bolam, tobutni qarang".Chun tobutni ochdilar.Habboz o’lib, suyaklari qotib qolibdur.Do’konchi o’zini Xojaning oyoqlari ostiga tashladi, uzrlar tiladi.Endi, duo bilan o’likni tiriltirib bering, dedi.Xoja duo o’qidi.O’lik tirildi.Barcha jamoat Xojaning haq avliyo ekanini bilib, "œHojau- l haq va-d-din" deb ataldilar.

Qayd etilgan


Robiya  18 Sentyabr 2007, 15:32:59

      Uchinchi mashhur karomati uldurkim, bir zamonda Buxoro daryosining suvi oz bo’ldi.Oshliq tarig’ni sug’ora olmadilar.Alqissa, Buxoroda yetti yilgacha ocharchilik bo’ldi.Hatto bir hovuch bug’doy bit tilla bo’ldi.Oshiqlar ishqini unutdilar.Xoja bug’doy do’konchisi qoshig’a bordi. "œEy do’konchi, menga bir hovuch bug’doy bergil, sotib olayin", - dedi.Do’konchi aytdi: "œOqchang bormu?"Xoja aytdi: "œOqcham yo’qdur.Ammo dastor ila jubbamni berurman".Do’konchi Xojaning dastori va choponini oldi.Bir hovuch bug’doy berdi.Xoja ul bug’doyni olib, uyiga keldi.Xojaning Ahmar ismli bir devonasi bor edi.Uni chaqirib, ikkalasi dalaga bordilar.Xoja o’zini ho’kuz qilib, devonasiga "œMeni qamchi bilan uring, bug’doy ekamiz", dedi.Devona Xojani qamchilay boshladi.Xoja Bahouddin dalada yugurib, boyagi bir hovuch bug’doyni sepa boshladi.Orqalariga qarasalar, Xoja o’tgan yerlarda bug’doy unib, yetilib,xirmon tog’day bo’lubdir.Xoja "œXalqni chaqirsang, bug’doydan nafaqa olsun", dedi.Devona xalqni chaqirdi, ularga bug’doy ulashdi.Aytishlaricha, Xoja Bahouddin shu kuni kechasi bu olamdan o’tgan ekan.


Qayd etilgan


Robiya  25 Sentyabr 2007, 11:52:26

  Bahouddin Naqshband dastlabki ta’limni Bobo Samosiy va Hazrati Amir Kuloldan olganlar.
  Bobo Samosiy va Amir Sayyid Kulol yosh Bahouddinga oxiratdagi abadiy hayotning ma’nolarini,bu dunyo va u dunyodagi ruhiy,ma’naviy,ilohiy qadriyatlarini, tushuntirdilar.
  Xoja Bahouddin bir kun xilvatdagi pinhoniy zikr chog’ida joynamozi ustida shayx Azizon(Romitaniy)ning kulohi paydo bo’lib qoldi.Shayx Azizonning mazkur kulohini kiyib,duolar o’qiganida bemorlar har qanday darddan shifo topib ketar edilar.
  Manoqiblarda yozilishicha, Xoja Bahouddin qirq kunlik xilvatda toat-ibodat qilib o’tirganida shunday mo’jiza ro’y bergan.Xojaning ko’ziga Turkiston mashoyixlaridan Sulaymon Boqirg;oniy(Hakim ota) ko’ringan.Hakim ota asli xivalik bo’lib,umrining oxirida Oqqo’rg’on qishlog’iga kelib qolgan.Alqissa,Hakim ota Bahouddinga ko’rinib aytganki, "œBundan buyon tarbiyat,tahsil uchun darvesh Xalil qoshiga safar qil,uning yo’lidan borgil".Shunday deb Hakim ota yoniga darvesh Xalilni chaqirib, Bahouddinni unga tanitgan.Bu g’aroyib uchrashuvni Xoja Bahouddin bobosiga gapirib berganda, u nevarasiga : "œBo’tam,senga azizlik va avliyolik Turkiston shayxlaridan kelur", degan.Shundan so’ng Bahouddin darvesh Xalilni izlab topib,unga murid bo’lib,bilim olishni davom ettirgan.
  Yettisuv tomonlarda hukmronlik qilgan sulton Xalil saroyida xizmat qilgan yillari Bahouddinga bilim,ma’rifat tahsiliga keng yo’l ochildi.Bahouddin saroy kutubxonasidagi juda ko’p nodir kitoblar,qo’lyozmalar bilan tanishib chiqdi.U "œAnal-haq" degani uchun oyoq-qo’li chopilgan Mansur Xalloj, Abu Homid G’azzoliy,Ahmad Yassaviy,Ibn Arabiy asarlarini katta e’tibor bilan o’rgandi.
Sharqda Ibn-Arabiyning "œFutuhoti - Makkiya" asari mashhur bo’lib,xudoyi-taolo qudrati va mo’jizalarini,ilmi g’ayb sirlarini faqat valiy odamlarga ochuvchi qomusiy asar hisoblanadi.Mazkur asarda Ibn Arabiy Haq-taologa yetishishning manzillari va maqomlari haqida yozadi.Uning ta’lim berishicha, Haq-taologa yetishish yo’llarida 19 maqom,360 manzil va karvonsaroy bor.Manzillardan biri — ishonch, ikkinchisi — sabr; uchinchisi — itoat; to’rtinchisi- shukr qilmoqdir.
  Shu asarda Ibn Arabiy tasavvufning ikki qutbi — al-fikr va al-zikr haqida gapiradi.Ibn Arabiy fikricha, Iblis Xudoning dushmani ham,do’sti ham emas,Iblis faqat insonga dushmandir.Muso payg’ambar bilan olishgan Fir’avn ham Xudoning dushmani emas.Ibn Arabiyning shunday ziddiyatli fikrlari ko’p olimlarnmi o’ylantirib,sarosimaga soldi.
  Xoja Bahouddin bunday murakkab,ziddiyatli mulohazalarning qayerdan kelib chiqqanligini bilishga urindi.Va shunday xulosaga keldiki, dilida doimo Allohni yod etib yashaydigan odamlarga Iblis zarar yetkazolmaydi.
  Yosh Bahouddin payg’ambar Muhammad SAVning yolg’iz Xudodan boshqa hech qanday rahbari yo’qligini eslab sulton Halilga xizmat qilishdan voz kechdi.U saroyni,hashamatli hayotni tark etdi.

Qayd etilgan


Robiya  04 Oktyabr 2007, 15:09:41

Shohona pushti-panohi sulton Xalil saroyini tark etgach,hazrat Bahouddin shogirdi bilan Buxoroga keldi va Rivortun qishlog’ida manzil tutdi.
 Kechalari Bahouddin g’ayb olamiga kirib,Buxoroi sharif atrofidagi aziz-avliyolarning mozorlarini aylanib yurar,ko’ngliga ilohiy o’ylar kelar edi.Ana shunday kechalardan birida g’ayb olami ahllari bilan qanday uchrashuv yuz berganini Bahouddinning o’zi keyinchalik shogirdlariga hikoya qilib bergan edi.Shu kechasi uning ko’ziga foniy dunyodan ketgan aziz-avliyolarning pirlaridan biri Abdulxoliq G’ijduvoniy shogirdlari va ashoblari davrasida taxtda o’tirgan holda namoyon bo’ldi.Va ul zot shu kecha Bahouddinga ilmi g’ayb sizlarini o’rgatib, so’fiylarning zikri "œavvali,o’rtasi,oxiri" qanday bo’lishini tushuntirdi.
 Mazkur g’oyibot ahli bilan tungi ko’rishuv manzarasi Bahouddin taqdiriga katta ta’sir o’tkazdi,kelgusi yo’lini ravshanlashtirdi.Shuningdek,Abdulxoliq G’ijduvoniy unga haqqa yetishish yo’llarida yashirin zikr marosimi sirlarini o’rgatdi. Bahouddin bu bashoratni shukronalar bilan qabul qildi.U toat-ibodatni hamma oldida emas,ko’nglida,hammadan xilvatda bajarish zarur,degan xulosaga keldi.
  Bir qancha vaqt mazkur qishloqda yashab,ruhan quvvat topgan Xoja Bahouddin ko’nglida makka ziyoratiga va Madinaga,payg’ambar qabrini ziyorat qilish,Mag’rib va Mashriqdagi aziz qadamjolarni ko’rib kelish istagi tug’ildi.Bu olis va mashaqqatli safarga Bahouddin bilan birga shogirdlari Muhammad Porso va Alouddin Attor hamroh bo’ldilar.Shayx Bahouddin haj safariga o’zi istagan shaharlari orqali bordi.U dastlab Xuroson shaharlaridan Marv va Hirotni ziyorat qildi.So’ng Nishopurga bordi.So’ng Bag’dod,Damashq, shundan keyin Makkai munavvara va Madinatu-n-nabi ziyoratiga bordi.
  Marvda Bahouddin so’fiylarning e’zozlangan piri Yusuf Hamadoniy mozorini buyuk ixlos bilan ziyorat qildi.U bir hafta davomida ustoz shayx mozori yonidan ketmay,toat-ibodat bilan shug’ullandi.Shundan keyin ham Bahouddin Marvda yana bir necha kun qolishiga to’g’ri keldi.Chunki bu kattakon shaharda Naqshband izdoshlari ko’p ekan. Bahouddin qaysi masjidga namoz o’qishga borsa, o’sha yerga uning ortidan gurra-gurra musulmonlar yog’ilib kelar ekan.Xoja boshqa shaharlarga ziyoratga borganida ham shunday bo’ldi.Bu hol Bahouddinning o’sha vaqtlardayoq shuhrati olislarga yetib borganidan dalolat edi.
  Bag’dodda Xoja Bahouddin shuningdek, butun dunyo so’fiylari ustoz deb hisoblaydigan Junayd Bag’dodiy qabrini ziyorat qildi.
  Haj ziyoratida qandaydir sabablar bilan qurbon hayitga ulgurib kelolmagan ziyoratchilar Makka,Madina,Jidda va boshqa shaharlarda qolib ketadilar va kelgusi qurbon hayitini kutadilar.Shuni bilgan Xoja Bahouddin Mashriq va Mag’ribdagi bir qancha shaharlarni tez-tez ziyorat qilib,u yerlarning kutubxonalaridagi tasavvufga doir asarlar bilan tanishib, shogirdlari Alouddin Attor va Muhammad Porso bilan birga zulhijja oyining yettinchi kuni Makkai mukarramaga yetib keldilar va ziyoratchilar oqimiga qo’shildilar.Ziyoratchilar bilan birga Arofat tog’i etagida tushib qolganlarida Xoja Bahouddin hayotidagi mo’jiza-karomatlardan biri yuz berdi.

Qayd etilgan


Robiya  04 Oktyabr 2007, 15:10:42

Xojaning hayotnomasida shu voqea keltiriladi: "œHazrat Bahouddin zulhijja oyining to’qqizinchi kuni Arofat tog’i etagida tabarruk tunni o’tkazib,azonda chehrasi yorishib uyqudan uyg’ondilar.Ba bizga aytdilarki, kamina hazrat Ibrohim xalilulloh siymosini ko’rishga musharraf bo’libmen.Ul hazrat osmondin nur shu’lasi ila men tomonga tushubdur va meni suhbatiga muyassar etibdur.Ibrohim payg’ambarning "œQaysi yurtdan kelding?" degan savoliga hazrati xojam Buxorodin,deb javob beribturlar.Alqissa,Ibrohim payg’ambar aytdilarki,man yuqori osmondan quyi osmonga o’tib,parvoz qilib yurganimda barcha shaharlarga osmondin nur yog’ilur,faqat bir shahardan osmonga nur taralib turar edi.Bu sirning boisini farishta Jabroildin so’radim.Ul farishta aytdiki, osmonga nurini sochib turgan shahar Buxoroi sharifdir.Bul payg’omdin hazrat Bahouddin  ko’ngillari xurram bo’ldi.Shu zahoti surai fotihani o’qib,Ibrohim payg’ambarning barlarini ushlashga musharraf bo’ldilar."
  Qurbon hayitini o’tkazib ziyoratchilar kelgan yurtlariga bir-bir qayta boshladilar.Ammo, Xoja Bahouddin qaytishga shoshilmadi.U yana bir yilcha Madinada, payg’ambar qabri yaqinida manzil tutib,Kalomi sharif — Qur’onni 99 marta xatm qildi.Shundan so’nggina qilgan-qilmagan barcha gunohlariga tavba-tazarru,istig’for aytib,quvvai hofizasini mustahkamlab,ruh,kuch-qudrat kasb etib,muqaddas ma’volar bilan xayrlashdi.
  Xoja Bahouddin shogirdlari bilan Iskandariyaga borib, u yerdagi mashhur kutubxonalarni aylandi.Mag’rib mamalakatlarini kezishdi.Shundan so’nggina Bag’dod,Nishopur,Marv orqali Buxoroga kirish oldidan Qizilqum cho’llarida tunab qoldilar.qadrdon yurtidan ketganlaridan buyon uchinchi marta bahor kelishi edi. Bahouddin shu kecha xufton namozini o’qigach,Buxoroga yaqinlashganiga dili xushnud bo’lib,toshga boshini qo’yib uxlab qoldi.Shu kecha yana Ibrohim xalilullohni tush ko’rdi.Payg’ambar unga oq bulutustida o’tirgan folda ko’rindi.U baland osmondan asta-sekin Bahouddin qoshiga yaqinlashib keldi"¦Taajjubki, Ibrohim payg’ambar qo’lida Ka’badagi Qoratosh parchasi bor edi.Xoja Bahouddin ko’ngli ravshanlashib,Ka’badagi kabi, yana muqaddas Qoratoshga labini bosib tavof qildi va Qur’oni majiddan fotiha surasini o’qidi.Shundan so’ng Ibrohim alayhissalom Xoja Bahouddinga "œKa’ba ziyoratidan nima olib qaytursan?" deb savol berdi.Xoja Bahouddin Ka’ba ziyoratidan tabarruk suv to’la ko’za,tabarruk tasbeh va tut og’ochidan aso(hassa) olib kelayotganini aytdi. Ibrohim alaayhissalom aytdiki: "œQadrdon qishlog’ing Qasri orifonga borganingdan so’ng, onang qabri ustida Alloh tomonidan berilgan valiylik dalolatini olursan!Qabr boshida Qur’on tilovat qilgach,tasbehing donalarini muridlaring-shogirdlaringga bo’lib bergil;ular tariqatingni o’zga o’lkalarga borib yoysunlar.Hassangni hovuz bo’yiga yerga suqib qo’ysang,u ko’klab yaproqlari sening haj safaridan valiy bo’lib qaytganingdan dalolat bergay! "

Qayd etilgan