Karen banka kirib kettdi,Qo'riqchillarga qarab jilmaydi-da ichkariga kirib kettdi, Karen o'sha bankda oddiygina ishchi bo'lib ishlardi, bu ishni unga Zohid topib bergan, Va yaxshigina pul to'lashardi, lekin bankni ish ancha qiyin shekilli, boshidagi sochlari ham asta-sekin to'kiladigan bo'lib qolgandi va bu narsa Risolatga juda yoqar edi.
KAren o'z honasiga kirdi, va stulga o'ttirib yonidagi turgan foto suratga ko'zi tushdi, bu surat , 2004 yil Darchaga hotini va bolasi bilan ketganda Hamid aka o'zi olib qoygan rasimlarfdan biri edi. U hotinga qarab besh daqiqa qarab turdi, kiyin -eh yaxshi kunlar dedi o'ziga o'zi. BOlasini beg'ubor ko'ziga qarab, uni shoh-shoddon kulgilari qulog'larini yonida jaranglagandey bo'ldi...
Birdan eshik ochilib Risolat kirib keldi. Risolatning qo'lida, o'tgan kuni pishirilgan osh turardi, Karen o'ziga qarab ehh bemaza oshlar degandey bo'ldi..