52- bob. Qo‘y go‘shti va talqon yegandan keyin tahorat olmaslik xususida
Abu Bakr, Umar va Usmon (qo‘y go‘shti va talqon) yedilar va tahorat olmadilar.

Abdulloh ibn Abbos aytdilar:«Rasululloh sollallohu alayhi va sallam qo‘yning qo‘lini yedilar, keyin tahorat olmay, namoz o‘qidilar».

Ja’far ibn Amr: «Otam Rasululloh sollallohu alayhi va sallamning qo‘yning qo‘lidan kesib yeganlarini, namozga chaqirilgach esa, pichoqni qo‘yib, tahorat olmay namoz o‘qiganlarini ko‘rganlar»,— deganlar.

53- bob. Talqon yegandan keyin og‘iz chayqashlik va tahorat olmaslik xususida

Bashir ibn Yasorga Suvayt ibn Nu’mon bunday degan ekanlar: «Rasululloh sollallohu alayhi va sallam bilan birga safarga chiqdim. Xaybar jangi ketayotgan yil edi. Sahbo’ (Xaybarga yaqin joy) degan yerga borganimizda Rasululloh asr o‘qidilar. Keyin ovqat keltirmoqni buyurdilar. Ovqatga talqon keltirildi, uni ho‘llashni buyurdilar, ho‘llashgach, yedilar. Rasululloh sollallohu alayhi va sallam bilan birga biz ham yedik. Keyin shomga hozirlik ko‘ra boshladilar. Og‘iz chayqadilar, biz ham og‘iz chayqadik. Keyin tahorat olmay, namoz o‘qidilar».

Maymuna raziyallohu anho: «Rasululloh sollallohu alayhi va sallam mening yonimda o‘tirib qo‘yning qo‘lini yedilar. Keyin tahorat olmay, namoz o‘qidilar»,— deganlar.

54- bob. Sut ichganda og‘iz chayqash lozimmi?

Ibn Abbos raziyallohu anhu: «Rasululloh sollallohu alayhi va sallam sut ichdilar. So‘ng, «sutda yog‘ bor» deb, og‘iz chayqadilar»,—deganlar.

55-bob. Uxlab turgandan keyingi tahorat masalasi va «bir oz mudrasa yoki mizg‘isa lozim emas», — deb hisoblovchilar xususida

Oisha onamiz aytganlar: «Rasululloh sollallohu alayhi va sallam:«Agar namoz o‘qiyotgan holda birortangiz uyqusirasangiz, to uyqusirash bosilguncha yonboshlangiz, chunki birortangiz uyqusirab namoz o‘qisangiz, istig‘for aytaman deb, o‘zingizni so‘kib qo‘ymog‘ingiz mumkindir» deganlar».

Anas raziyallohu anhu aytganlar: «Rasululloh sallallohu alayhi va sallam: «Kimki namozda uyqusirasa, nima deb o‘qiyotganini o‘zi biladigan bo‘lguncha, yotib uxlasin!» deganlar».

56-bob. Tahorat ushatmasa ham tahorat olmoq

Amr ibn Omir bunday deganlar:"Rasululloh salolohu alayhi vasallam har bir namozga alohida tahorat qilur edilar",- dedi Anas. Men:"Sizlarchi?"-dedim, "œAgar tahoratimiz sinmagan bo’lsa, bir tahorat bilan hamma namozni o’qiyverardik"m-dedi Anas".
Suvayt ibn an-Nu’mon bunday deganlar:" Rasululloh salolohu alayhi vasallam bilan birga Xaybar jangi yo’lida safarga chiqdik. Sahbo’ degan joydga borganimizda, Rasululloh salolohu alayhi vasallam imomatga o’tib , asr o’qidilar, so’ng ovqat buyurdilar, ovqatga faqat talqon keltirildi, yedik , ichdik. Keyin Rasululloh salolohu alayhi vasallam shom o’qimoq uchun og’iz chayqadilar. Tahorat olmay, imomatga o’tib , shom namozini o’qidilar

57-bob. Siydigidan saqlanmaslik gunohi azimlardandir!

Ibn Abbos raziallohu anhu bunday deganlar:" Rasululloh salolohu alayhi vasallam Madina(yoki Makka) qo’rg’onlaridan birining yonidan o’tayotib, ikkita qabrda yotgan insonning azobidan qilayotgan dod-faryodini eshitib qoldilar. Rasululloh salolohu alayhi vasallam:"Ikkovi ham azoblanayotir, lekin ikkovlon ham katta gunoh sababidan azoblanayotgano yo’qdir",-dedilar, keyin "œHa, albatta(ya’ni, siydikdan ehtiyot bo’lmaslik ham katta gunohdir), bittasi siydogidan saqlanmas erdi, ikkinchisi ersa, chaqimchlik qilur erdi",-deb qo’shib qo’ydilar".So’ng,xurmo cho’pidan keltirmoqni buyurdilar. Cho’pni sindirib, har bir qabrga bittadan sanchib qo’ydilar. Shunda :"Yo Rasululloh, nechun bunday qildingiz?"-dedilar. Shunda Rasulloh :"Shoyadki, shi cho’paklar quriguncha, alarming azobi yengillashg’ay",-deb javob qildilar".

58-bob. Siydikni yuvish to’g’risidagi hadislar.

Rasululloh salolohu alayhi vasallam :"Qabrda yotgan kishi siydigidan saqlanmas erdi",-dedilar. Odam siydigidan boshqasi haqida xech narsa demadilar.
Anas ibn Molik:" Rasululloh salolohu alayhi vasallam qazoi hojatga borsalar, ortlaridan suv olib borur erdim, yuvar erdilar",-deb aytganlar.

59-bob.

Ibn Abbos raziallohu anhu bunday deganlar:" Rasululloh salolohu alayhi vasallam ikki qabrning yonidan o’tdilar, shunda :"Ikkovlari ham azoblanmoqda, katta gunohdam azoblanayotgani yo’qdir. Lekin bittasi siydikdan saqlanmas erdi, ikkinchi ersa, chaqimchilik qilib, gap tashib yurur erdi",-dedilar. Keyin, xurmoning ho’l novdasini olib, ikkiga bo’ldilar-da, har bir qabrga bittadan sanchib qo’ydilar. "œYo Rasululloh , nechun bunday qildingiz?"-deb so’rashdi. "œShoyadki, shu cho’paklar quriguncha alarming azobi yengillashg’ay",-deb javob qildilar. "œMujohiddan ham shunga o’xshash hadis eshitgandirmen",-degan ekanlar Vaki’".

60- bob. Rasululloh sollallohu alayhi va sallam va boshqa kishilarning bir a’robiy (badaviy) masjidda siyib bo‘lgunicha indamay turganlari

Anas raziyallohu anhudan: «Rasululloh sollallohu alayhi va sallam masjidda siyayotgan bir a’robiyni (badaviyni) ko‘rib: «Qo‘yingizlar, bo‘lgunicha indamangizlar! » — dedilar. Keyin, Rasululloh sollallohu alayhi va sallam suv keltirmoqni buyurdilar. Siydikni yuvib tashlashdi».

61-bob. Masjidga siyilgan siydikni yuvib tashlash xususida

Abu Hurayra raziyallohu anhudan: «A’robiy o‘rnidan turib, masjidga siydi, odamlar unga tanbeh berishdi. Shunda Rasululloh sollallohu alayhi va sallam: «Qo‘yinglar, indamangizlar, siydigi ustidan bir paqir suv quyingizlar! » — dedilar-da, «Darhaqiqat, sizlar osonlashtiruvchi qilib yuborilgansizlar, qiyinlashtiruvchi qilib yuborilmagansizlar»,— deb qo‘shib qo‘ydilar».