391. Ilm ibodatdan afzaldir, taqvo dinni tutib turuvchi (ustun)dir.

392. Ilm ikki xildir: biri qalbdagi ilm bo’lib, u foydalidir. Ikkinchisi tildagi ilm bo’lib, u Tangri huzurida banda zarariga dalil bo’ladi.

393. Eshikni taqillatayotgan odam o’zining kimligini ham bildirsin. "œKimsiz?" desa, otini aytmay "œMen", deb javob berishlikni Rasululloh yoqtirmas edi.

394. Folchilik, irm-sirim butparastlik bilan barobardir.

395. Yo’lda yotgan tikan shoxlarini olib tashlagan odamning oldingi-yu keyingi gunohlarini Tangri kechiradi.

396. Bir fohisha ayol chuqur quduq boshida chanqab o’lay deb turgan itga oyoqlaridagi etigini yechib, unga ro’molini bog’lab quduqdan suv chiqarib berib, uni o’limdan qutqarib qolibdi. Bu ishi evaziga Tangri uning gunohidan kechibdi.

397. Odamlarni chalg’itib nohaq yo’lga boshlovchi imomlar dajjoldan³³  ham xavflidirlar.

398. Yonayotgan o’t o’tinni qanday kemirsa, birovlarni ko’rolmaslik va hasadgo’ylik savoblarni ham shunday qiyratadi.

399. Qo’y barakadir, tuya azizdir, otning yollariga esa qiyomat kunigacha yaxshilik bog’lab qo’yilgandir. Xodimlaringiz birodarlaringizdir. Ularga yaxshilik qilinglar. Agar ularni qiyinchilikda ko’rsanglar, yordamlashib yuboringlar.

³³ Dajjol — qiyomatga yaqin chiqib, odamlarni yo’ldan adashtiradigan bir inson.

400. G’iybat — birodaring yoqtirmaydigan so’zlar bilan u to’g’rida gapirishlikdir.

401. Rashk — imondandir. Rashksizlik munofiqlik alomatidir.

402. Mening nazdimda ibodatga qaraganda ilmning fazilati ortiqdir. Dindagi eng yaxshi xislat — bu taqvodorlikdir.

403. Xayrli va savobli ishlar insonni turli halokatlardan saqlaydi.

404. Birovdan so’rab o’zini xor qilgandan ko’ra hojatning bitmay qolgani yaxshidir.

405. Ikki xil qozilar borki, ular do’zaxga mahkumdirlar, bir xillari esa jannatiydirlar. Haqni bilsa-da, nohaq hukm chiqaradigan yoki umuman ilmi yo’q bo’la turib, o’z xohlaganicha hukm chiqaradigan qozilar do’zaxiydirlar.

406. Soyasidan xalq foydalanib turgan daraxtni kesib yuborgan odamni Tangri do’zaxga mahkum etur.

407. Tangri yo’lida bir-birlari bilan do’stlashuvchi, o’zaro suhbatlashuvchi, bir-birlariga xayru saxovat qiluvchi va bir-birlarini ziyorat etuvchi kishilarga Tangrining muhabbati haqdir.

408. Mo’min kishilarning o’zaro urush qilishlari kufrdir, so’kishlari esa fosiqlikdir. Ikki mo’min bir-birlari bilan uch kundan ortiq arazlashib yurishlari durust emas.

409. Kimki qalbini imon uchun xolis va sog’lom, tilini rostgo’y, o’zini xotirjam, xulqini to’g’ri, qulog’ini tinglovchi, ko’zini ibrat nazari bilan boquvchi qilib olgan bo’lsa, demak, u baxtlidir.

410. Narsani qarzga berish uni sadaqa qilib yuborgandan yaxshidir.

411. "œTangriga imon keltirdim", deginu, so’ng o’zing to’g’ri bo’l!

412. Oz bo’lsa-da, berilgan ne’matning shukrini ado qilib yurganing ko’pga shukr qilolmaganingdan afzaldir.

413. Ulovingni bog’lab qo’yib so’ng tavakkal qilgin!

414. Bir kishi odamlarga qarz berib yurar edi va xizmatchilariga aytardiki: "œKambag’allarning qarzlarini kechib yuboraveringlar, shoyad Tangri ham bizlarning gunohlarimizni kechirib yuborsa". Shundan keyin u o’lgach, Tangri uning gunohlarini kechib yuborgan ekan.

415. Eshitgan har bir narsasini gapiraverish kishining gunohkor bo’lishi uchun kifoya qiladi.

416. Zamonning o’tishi kishi uchun pandu nasihat, o’lim esa hammani bir-biridan ajratuvchidir.

417. Eshitgan har bir gapini gapiraverishi uning yolg’onchiligiga dalildir. Haqimni hech qoldirmay undirib olaman, deydigan odam, bilginki, o’ta baxildir.

418. Doimiy ravishda xusumat qilishing sening gunohkor bo’lishing alomatidir.

419. Yomonligingni odamlardan uzoq tutsang, shuning o’zi ham senga sadaqa hisobida yozilur.

420. Inson gapirgan har bir yolg’on gapi unga gunoh bo’lib yoziladi, uch xili esa bundan mustasno:
1. Urushda, chunki urush hiyla va makrsiz bo’lmaydi.
2. Erning xotiniga murosa uchun gapirgan yolg’on gapi.
3. Arazlashgan ikki kishini murosa yoki sulhga keltirish niyatida gapirilgan yolg’on gap.