Toshkanniyam sog'indi odam...
Nizomiydaligimizda 3 chi kursdan hovliga, Nizomiyga yaqin mahallaga kvartiraga chiqdik. Xozir esimga kelmayabdi mahallani oti, uyni yonidan 77 chi avtobus o'tardi, Beshyog'ochga borardi shekilli. Uyni egasi, 65 yoshlarda amaki va 70 yoshlarda xola edilar. Xola chollaridan katta ekanlar
Xola hassa tayanib yurardilar, har gaplarini boshiga: "Ado bo'gur" deb qo'shib gapirardilar. Keyin bizni ismlarimizni orqasiga ham "qiz" deb qo'shib gapirardilar
Hovlidagi uylar 2 qavat bo'lib, ustdagi qavatta menga o'hshagan talaba qizlar turishardi. 10 ga yaqin qiz bo'lardi. Pastki qavatda esa uy egalari turishardi.
O'sha paytlar Morena Klara edi shekilli, bo'lardi. Serial. Kino boshlanganda xola bizni chaqirardilar: "Hoy qizla, Marena boshlandi, chopiylaa deb
O'qishni bitirgandan keyin xolani ko'rgani bordim. Rosa xursand bo'ldilar, lekin "voy ado bo'sin haliyam turmushga chiqmadizmi" , deb rosa nasihat qildilar.
Jonlari sog' bo'lsa bo'ldi, xolamizni. İnshalloh Toshkanga borganimda yana bir ko'rgani boraman jonajon xolaginamni.
Bu safar hapa bo'miydilar harqalay "haliyam turmushga chiqmadizmi", deb
