Assalomu alaykum!
Bugungi tong men uchun judayam chiroyli otdi.
Chunki men o'z uyimdaman, ota-onam bag'rida.
Kecha kelishim bilan uyda bayram boshlandi. Jiyanlarimning quvonchidan ko'zim yoshlanishiga jichcha qoldi...
O'z uyingga yetmas ekan baribir.
Uyga kirishim bilan, salom-alikdan so'ng har doimgi savol beriladi:
- Necha kunga kelding, o'g'lim?
- Kelmasimdan avva ketishimni so'raysizlar-a? - deya hazillashaman. Yig'lamsirab turgan onamning javoblari shu bo'ladi:
- Sening diydoringga necha kun to'yarkanman, shuni o'ylayapman-da...
- Ikki-uch kun turaman, ayajon...
- Namuncha kam, borasan-da, ish qochib ketmas... Atigi uch kun biz bilan bo'lasan xolosmi?
- ... Ish, o'qishdan qolib ketaman-da...
Uyga kiraman, men uchun asrab qo'ygan har xil yeguliklarni olib chiqishadi. Birpasda dasturxon to'lib ketadi. Qizig'i hammasi ozginada, faqat men uchun mo'ljallangan...
- Oh, student o'g'limey, uyoqda yaxshi ovqatlanasizlarmi? Nimalarni yeysizlar, ovqatni qanday tayyorlaysan?...
Surishtira boshlaydilar. Hamma-hammasini...
Dadam bo'lsa hazillashadilar:
- Juda ozib ketibsan, ovqat-povqat yeb turibsanmi?
- Voy, dada, student ovqatni nima qiladi?
Ayajonim esa bunga ishongandek, - Voy, bolajonimey, deb yuz ko'zimdan o'padilar...
Yangi kuyovlarnikidek joy solib berishadi. Qo'yarda-qo'ymay shunga yotkizishadi. Bunaqa qalin va yumshoq o'ringa o'rganmaganman. Ular kirib ketishgandan keyin, ko'rpaning faqat bir qavati qoladi...
Subhda esa, onam: - Bolajonim, shu biiir qavatgina ko'rpada yotdingmi? - deya kuyinadilar.
Yana oila yig'iladi. Hammamiz birgalikda choy ichamiz. Naqadar baxtliman. Ota-onam bilan birgaman.
Tashqariga chiqaman, onajonim erta bahorga ekib qo'ygan, rayhonlar bo'y ko'tarib qolibdi.
Tong ham ajoyib, Marg'ilon tonglari juda ajoyib...
